Geschiedenis voor pubers
9 Musis
Cora Laan, foto Jan van der Ploeg
Je kunt nu eenmaal niet over elk klein
onderwerp een boek vol schrijven, terwijl
het wel de moeite van het onthouden
waard is. Neem iets Vlaardings als
ijsmoppen. Met de vorst afgelopen
weken kon ik eindelijk nagaan of de
verhalen daaromtrent klopten. Namelijk
dat als de Vaart dicht ligt, dat dan uit
het hele Westland mensen komen om
die koekjes hier te halen. Dat is dus echt
waar. Ik ben naar bakkerij Hazenberg
gegaan en naar café De Kroon, waar
volop Westlanders rondliepen. Gevraagd
naar het waarom van de ijsmoppen,
kreeg ik als antwoord: "Tja moppie,
dat weet ik nog van mijn vader en
grootvader." De traditie leefde ook
duidelijk nog voort. Mensen vonden
het heel bijzonder om nu weer moppen
te komen halen, en namen gelijk wat
extra zakjes voor allerlei familieleden en
vrienden mee.'
Het radioprogramma is voor Cora Laan
een vanzelfsprekende plek om haar
passie voor de Vlaardingse geschiedenis
te delen met anderen. Daarin valt nog
wel wat werk te verrichten. 'Er is hier
zoveel schoonheid, maar dat wordt
niet door iedereen gezien. Vlaardingers
kunnen goed klagen; ze lijken een
collectief minderwaardigheidscomplex
over hun stad met zich mee te dragen.
Dat is trouwens vaak alleen onderling.
Anderen mogen juist niet aan hun
stad komen. Er zijn ook heel veel
Vlaardingers die nooit van hun leven uit
de stad weg willen, hoe hard ze er ook
over klagen. Misschien woon ik hier nog
te kort om mee te kunnen klagen? Ik zie
alleen de schoonheid van stadspark 't
Hof. Als ik daar met een oud-Vlaardinger
doorheen loop, dan wijst hij mij op alle
tekortkomingen: te veel troep, te veel
bebouwing in de buurt en te weinig
onderhoud.'
Naast het radiowerk in de vrije uren,
werkt Cora Laan tegenwoordig
als docent geschiedenis op het
Groen van Prinstererlyceum aan de
Rotterdamseweg. Op die plek is de
liefde voor geschiedenis nog lang
niet altijd aanwezig. 'Dat is niet zo
vreemd. Geschiedenis is een vorm van
terugkijken. Op de middelbare school
kijk je niet terug, je kijkt eigenlijk alleen
maar vooruit. Na het werken aan mijn
proefschrift was dat wel even een schok.
Ik was jarenlang omringd geweest met
allemaal geschiedenisfanaten en nu
stond ik tegenover een groep pubers die
het gewoon echt niet leuk vonden. Het
maakte mij wel creatief, want nu moest
ik andere manieren bedenken om hen
te interesseren. Ik probeer dat vooral via
lokale geschiedenis te doen. Wat is een
jaartal als 1600 nou helemaal? Slag bij
Nieuwpoort... dat zegt een Vlaardingse
scholier toch niets? Pas als je weet wat
er in die tijd in Vlaardingen allemaal
gebeurde, en welke invloed die slag op
de Vlaardingers had - dan gaan er wat
luikjes open. De liefde voor geschiedenis
begint tenslotte bij je eigen voordeur.
Dat geldt voor mij, maar ook voor
anderen. Je begint altijd klein en
het wordt vanzelf steeds groter. De
Vlaardingen-Cultuur (van circa 3500
tot 2500 voor Christus) bijvoorbeeld
is zo specifiek voor hier, die mag
je niet overslaan. Het onderwijs in
de bovenbouw is verdeeld in tien
tijdvakken. In het tijdvak jagers en
boeren kun je makkelijk allerlei
Vlaardings archeologisch erfgoed
verwerken.' Eerder werkte Cora Laan
op een Delftse scholengemeenschap,
waar ze modules opzette voor lokale
geschiedenis in de brugklassen. Alles om
de leerlingen enig besef van hun eigen
wortels bij te brengen. 'Ik ben nu vanaf
de zomer op het Groen aan het werk,
maar ik heb al verkennende gesprekken
gevoerd met de Archeologische Dienst
en natuurlijk wil ik bij deze plannen ook
het Stadsarchief en het Vlaardings
Visserij Museum betrekken. Leerlingen
zullen van mij in ieder geval leren hoe
de structuur van hun stad er uit ziet.
Om te beginnen, hoef ik ze dan alleen
maar naar de Hoogstraat mee te nemen.
Op deze dijk langs de haven kunnen ze
een groot deel van die historie al voorbij
zien trekken. Ik weet nog niet precies op
welke manier, maar ik zal ze proberen
zoveel mogelijk van mijn passie voor
Vlaardingse geschiedenis bij te brengen.'
