En het virtuoze zit hem in het feit dat alle vier
de kunstenaars hun techniek volledig beheersen
en inzetten om indruk te maken op de kijker.
omdat die er waarschijnlijk niet is, is het werk slechts een lege
huls, zoals veel godsdiensten voor ongelovigen een lege huls
is. Maar of het de kunstenaar gaat om het creëren van een
nieuwe beeldtaal, of het ontmaskeren van oude, dat laat hij in
het midden.
En gelukkig is er een tweede werk van Saskia Olde
Wolbers. Het is Day Glo Park uit 1999, waarmee ze in het
Stedelijk Museum Bureau Amsterdam in 2000 met een
solotentoonstelling debuteerde. Het duurt 6 minuten, maar
lijkt een eeuwigheid te duren. Je gaat zitten, de lampen gaan
aan, de rol draait en de verteller begint. Luis Zarzuela leest
de brief voor die hij aan zijn makelaar gaat sturen om uit te
leggen dat hij, en waarom hij, zijn virtuele entertainmentpark
wil verkopen. Bij het geluid van krekels en een easy listening
muziekje verhaalt hij over hoe hij en zijn dorpgenoten uit
Andalusië naar Australië gingen om te leren gewassen te
verbouwen in een gortdroge omgeving. Dat er in de nieuwe
omgeving weinig vertier was en dat hij op een dag besloot in
een van de kassen een virtueel entertainment park te maken.
In dat park konden de mensen hun herinneringen weer
opnieuw beleven. Het park was een groot succes, iedereen
ging net als Zarzuela en zijn vrouw naar het park. Op een
gegeven moment kwamen ze niet meer, de meesten werden
geconfronteerd met hun dromen die geen werkelijkheid
waren geworden en met de schulden die ze niet meer konden
aflossen. Kortom dat het veelbelovende zijn houdbaarheid
had verloren. Maar de vrouw van Zarzuela kreeg er maar niet
genoeg van, elke middag ging ze naar het park om samen te
zijn met de Luis Zarzuela van twintig jaar geleden. Ze kwam
zelfs een nacht niet thuis en Zarzuela dacht dat ze een affaire
had. En nu was Carmen al drie maanden in het park. En
daarom besloot Luis, die zijn vrouw verloor aan een jongere
versie van zichzelf, het park te verkopen. Een absurd verhaal,
tragisch en prachtig. Het kan niet echt, maar het raakt omdat
er zoveel elementen inzitten die wel waar zijn en stof geven
tot nadenken. En net als met een goed boek of een goede film,
kijk je uit naar de volgende. Als het meest recente werk van
Saskia Olde Wolbers uit 2007 is, dan komt er hopelijk Soon in a
theater near you een nieuw werk.
Musis 34
Stedelijk Museum Schiedam. Virtuoze Zinsbegoochelingen.
Saskia 01de Wolbers, David Thorpe, Elmar Trenkwalder en Anne Wenzel.
12 juli - 27 september 2009
Anne Wenzel, Bright solitude, 2008/2009. Een installatie van beelden op metalen sokkel. Keramiek, platinaluster, metaal. Courtesy Galerie Akinci, Amsterdam. Foto: John Stoel
