Met groene Broekpolder
tekst: Peter de Lange
foto's: Jan van der Ploeg
icht
met een
Het gifschandaal m Lekkerkerk stak m 1979 een stokje voor het plan om in de Broekpolder huizen
te bouwen. Saneren van het zwaar vervuilde havenslib waarmee de polder was opgespoten, was
onbetaalbaar. Wat moest Vlaardingen beginnen met die 400 hectaren stinkende modder? Dertig
jaar lang bleef dat een open vraag. Totdat vorige maand de gemeenteraad de knoop doorhakte en
het inrichtingsplan van de Federatie Broekpolder goedkeurde. De polder wordt recreatie- en
natuurgebied. Een goed getimed besluit: Vlaardingen werd prompt verkozen tot de Groenste Stad
van Nederland.
De ontknoping doet denken aan 'De Vuilnisroos' van Ben
Borgart, een roman waarin een tere bloem erin slaagt tot bioei
te komen in de de meest naargeestige omgeving die maar
denkbaar is: een vuilnisbelt. Het boek stamt uit de jaren 1970,
het tijdperk waarin de Broekpolder met gifgrond bouwrijp
werd gemaakt en Nederland ontdekte dat welvaart als
keerzijde heeft de teloorgang van de natuurlijke omgeving.
Voor Vlaardingen is de cirkel nu rond. Het besmette verleden
kan bij de vuilnisbak. Dankzij de zojuist behaalde titel kan de
stad, nota bene met de Broekpolder als zwaarste troef, gaan
bouwen aan een nieuw imago als groenkampioen. Als je daar
geen nieuwe inwoners mee binnenhaalt
Het minste dat de onderscheiding duidelijk maakt, is toch wel
dat in Shellcity de skyline niet langer door petrochemische
schoorstenen wordt bepaald, maar dat bomen er met evenveel
recht naar de hemel reiken. Weliswaar wortelen ze in de
Broekpolder in een ondergrond gevormd door een voormalige
vuilstort en giftig slib uit de Rotterdamse petroleumhavens,
maar het is kiezen of delen. Was het schone grond geweest,
dan hadden er al lang eengezinswoningen en landhuizen
gestaan. Terwijl het gebied nu de kans heeft gehad zich te
ontwikkelen tot een groene oase waar de vermoeide stedeling
nieuwe energie kan opdoen.
Ieders polder
De Broekpolder maakt zichtbaar hoe drastisch een landschap
in een halve eeuw kan veranderen. Vijftig jaar terug: het
achterland van een vissersstad, bestaande zoals de rest
van Midden-Delfland uit grasland met dijkjes eromheen.
Er stonden boerderijen en molens, er graasden koeien en
Musis 12
mij