Met groene Broekpolder tekst: Peter de Lange foto's: Jan van der Ploeg icht met een Het gifschandaal m Lekkerkerk stak m 1979 een stokje voor het plan om in de Broekpolder huizen te bouwen. Saneren van het zwaar vervuilde havenslib waarmee de polder was opgespoten, was onbetaalbaar. Wat moest Vlaardingen beginnen met die 400 hectaren stinkende modder? Dertig jaar lang bleef dat een open vraag. Totdat vorige maand de gemeenteraad de knoop doorhakte en het inrichtingsplan van de Federatie Broekpolder goedkeurde. De polder wordt recreatie- en natuurgebied. Een goed getimed besluit: Vlaardingen werd prompt verkozen tot de Groenste Stad van Nederland. De ontknoping doet denken aan 'De Vuilnisroos' van Ben Borgart, een roman waarin een tere bloem erin slaagt tot bioei te komen in de de meest naargeestige omgeving die maar denkbaar is: een vuilnisbelt. Het boek stamt uit de jaren 1970, het tijdperk waarin de Broekpolder met gifgrond bouwrijp werd gemaakt en Nederland ontdekte dat welvaart als keerzijde heeft de teloorgang van de natuurlijke omgeving. Voor Vlaardingen is de cirkel nu rond. Het besmette verleden kan bij de vuilnisbak. Dankzij de zojuist behaalde titel kan de stad, nota bene met de Broekpolder als zwaarste troef, gaan bouwen aan een nieuw imago als groenkampioen. Als je daar geen nieuwe inwoners mee binnenhaalt Het minste dat de onderscheiding duidelijk maakt, is toch wel dat in Shellcity de skyline niet langer door petrochemische schoorstenen wordt bepaald, maar dat bomen er met evenveel recht naar de hemel reiken. Weliswaar wortelen ze in de Broekpolder in een ondergrond gevormd door een voormalige vuilstort en giftig slib uit de Rotterdamse petroleumhavens, maar het is kiezen of delen. Was het schone grond geweest, dan hadden er al lang eengezinswoningen en landhuizen gestaan. Terwijl het gebied nu de kans heeft gehad zich te ontwikkelen tot een groene oase waar de vermoeide stedeling nieuwe energie kan opdoen. Ieders polder De Broekpolder maakt zichtbaar hoe drastisch een landschap in een halve eeuw kan veranderen. Vijftig jaar terug: het achterland van een vissersstad, bestaande zoals de rest van Midden-Delfland uit grasland met dijkjes eromheen. Er stonden boerderijen en molens, er graasden koeien en Musis 12 mij

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2009 | | pagina 12