Uitvreter bij uitstek is Nico Dijkshoorn. Vorig jaar ook al op
Boek&Bal. Toen nog met Hard Gras. Nu met zijn band The
Hank Five. In een gefilmd interview hoorde ik hem zeggen:
"Toen ik in 2009 Wilfried de Jong met Ocobar zag spelen,
dacht ik al, daar moet ik volgend jaar staan met mijn band".
Het concept is hetzelfde: muziek en literatuur. Dijkshoorn
weet ook het succes van De Jong te evenaren. De zaal is
tjokvol, zo vol dat ik nauwelijks naar binnen kan. Dijkshoorn
en zijn aardige jongens geven een prachtige show vol
dampende muziek en humoristische verhalen en gedichten.
Ook dit jaar is dit het podium waar het gebeurt op Boek&Bal.
Nog twee uitvreters. In de grote zaal geven cabaretier Rob
Urgert en Bastiaan Geleijnse een cursus humor. Praten over
humor is in de regel dodelijk saai en niet om te lachen. Hoe
anders pakken Urgert en Geleijnse het aan. Aan de hand van
lichtbeelden maken zij duidelijk waar de lach zit. Het publiek
levert het bewijs. Een hilarische lach rolt voordurend door de
zaal. Met pijn in mijn buik verlaat ik het theater. Ik zie nog
een staartje van het programma van Max van den Burg in
de foyer. Ik zag hem in 2008 de Publieksprijs van Cameretten
winnen. Het is knap dat hij ook onder deze omstandigheden
-geroezemoes, lopend publiek- weet te boeien.
Pieter Steinz interviewt Franca Treur over lezen. Met welke
boeken groeide zij op in de letteren? Franca Treur komt uit
een orthodox christelijk milieu. Zij las W.G. van de Hulst en
Goudelsje. Genoot van In de Soete Suikerbal. Zij leest een
stukje voor uit haar debuut: Dorsvloer vol confetti. Oprecht
verbaasd onderbreekt zij zichzelf: "Wat een gekke zin".
"Je hebt hem echt zelf geschreven Franca", zegt Steinz. De
schrijfster kijkt een beetje beteuterd en zegt dan resoluut:
"In de volgende druk moet die zin eruit". Franca Treur is de
Alice in Wonderland van de huidige literatuur. Het lijkt wel
of het succes van haar boek nog niet helemaal tot haar is
doorgedrongen.
Titaantjes
"Jongens waren we - maar
aardige jongens"
Van de boeken naar het bal. The Fabulous Wannabeatles spelen
en de dansvloer is vol. Voor de pauze werk van de rode en er
na van de blauwe lp en meer. Dit is het beste recept om me
weer zeventien te voelen; dichters en The Beatles. De altijd
zo schuchtere Thomas Rosenboom is niet van de dansvloer te
slaan. Het is feest. Een feest waaraan geen eind lijkt te komen.
Het was aanmerkelijk minder druk dan vorig jaar. De sfeer
was daardoor gemoedelijker. De bewegingsvrijheid was groter
en dat geeft meer gelegenheid om te "zappen". Daar houd ik
van en dat is goed voor de festivalsfeer, want Boek&Bal is per
slot van rekening een festival. Ik ben nieuwsgierig geworden
naar het werk van schrijvers waar ik nog nooit wat van
las, want zoals Rien Vroegindeweij terecht opmerkte: "Het
grootste feest voor een lezer is toch het lezen van een boek".
Nico Dijkshoorn
Thomas Rosenboom
Nico Dijkshoorn, Franca Treur en Sanneke van Hasset signeren.
7 Musis
