'Verpaarding' werd daarin gedefinieerd als het proces waarbij het grondgebruik voor de paardenhouderij toeneemt en het landschap een rommelige aanblik krijgt. Dit vindt vooral plaats op de scheidslijn tussen gebouwde omgeving en platteland. het gebied. En juist daarin bevinden zich zwakke plekken. Waar de verschillende overheden, de boeren, de Vereniging Natuurmonumenten en het recreatieschap in nauwe samen spraak hun verantwoordelijkheden nemen, wordt van die kant het mogelijke gedaan om de kwaliteit van het unieke landschap van Midden-Delfand te behouden en te versterken. De verburgerlijking van dit gebied maakt echter ook dat er aan kwaliteitsbescherming wordt geknabbeld. En helaas, daarvan worden inmiddels ook de effecten zichtbaar, al heeft een stadsmens vooral oog voor het hoog opgeschoten riet, de bloeiende distels, de overal opschietende en de enorme, bloeiende reuzenberenklauw, heermoes en zevenblad. Onwetend overigens van het feit dat dit laatste, overvloedig voorkomend onkruid gekookt als spinazie kan worden gegeten en gedroogd als peterselie smaakt, naar schrijfster en culinair columniste Marjoleine de Vos weet te melden. Verpaarding van het landschap Over de negatieve effecten daarvan wordt overigens minstens zo diepgaand nagedacht als over de mogelijkheden om het agrarisch gebied, ondanks de druk van de steden en het toenemend recreatief gebruik, te behouden. Al in 2007 stelde de directeur van het Ruimtelijk planbureau Wim Derksen in 'De Staat van de Ruimte': "Maak ruimte voor flora en fauna en maak je sterk voor de ecologische waarden van Nederland. Maar ga niet net doen alsof daardoor de mythe van de ongerepte natuur bewaarheid wordt. Alle bos, hei en meren zijn door mensenhand ontstaan, en het is dan ook een 'paradox' om te streven naar ongerepte natuur. Bij natuurbehoud zien we ook de behoefte om veel poelen aan te leggen, ook daar waar het landschap daartoe helemaal geen aanleiding geeft, en rivieren meer te laten meanderen dan ze ooit hebben gedaan. Neem bijvoorbeeld de duinen tussen Wassenaar en Katwijk. Er waren plannen om die gedeeltelijk af te graven en zo na lange jaren van waterwinning de 'oorspronkelijke' vegetatie weer een kans te geven." Hij vindt dat ook over de ecologische hoofdstructuur niet zo krampachtig moet worden gedaan. "Schakel boeren in als natuurbeheerder en laat ze meer kunstmest gebruiken. Boeren zijn ondernemers. Het behalen van rendement is een even belangrijke voorwaarde voor het voortbestaan van het agrarisch gebied als structurering van bedrijfsmatig en recreatief gebruik. Het laatste woord is over Midden-Delfland nog lang niet gesproken. 29 Musis Verdwijnend weidelandschap Ooit boerderij, nu landhuis, Broekweg Schiedam Recreatieweide

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2010 | | pagina 29