Broekpolder. Grond onder de voeten tekst: Wim Henkes foto's: Bureau Stroming en Jan van der Ploeg Eigenlijk kan Vlaardingen weinig uitrichten met de conclusies uit het Eindrapport Bodemecologisch Onderzoek Broekpolder. Zeg maan vrijwel niets. Dit ligt niet aan de kwaliteiten van het onderzoek als zodanig. Hierin is gewerkt aan een gedegen samenvatting van in de bodem aanwezige en waargenomen verontreinigingen en vergelijking van de huidige resultaten met eerdere onderzoeken. Hierin stelt Grontmij/Aquasense vast dat er in de loop der tijd weinig verandering in de bodem heeft plaatsgehad. Er is sprake van ernstige verontreiniging met zware metalen en drins ofwel cyclisch gechloreerde koolwaterstoffen. Deze zijn extreem giftig voor het milieu, verdacht carcinogeen en kunnen ernstige schade toebrengen aan de gezondheid. Gechloreerde koolwaterstoffen zetten zich vast in dierlijk vetweefsel en zelfs een lage concentratie is dodelijk. Het Rijksinstituut voor de Volksgezondheid en Milieu (RIVM) stelde echter in 2001 vast dat het gezondheidsrisico voor mensen verwaarloosbaar is. Sedert 1973 is de productie en toepassing van gechloreerde koolwaterstoffen aan banden gelegd en uiteindelijk geheel verboden. En volgens de laatste rapportage van het instituut van 1 november 2009 is de emissie van drins op het zoete oppervlaktewater op nationale schaal verwaarloosbaar. Bizar landschap Nu vormt de Broekpolder in dit opzicht een verhaal apart. Het vervuilde Rotterdamse havenslib waarmee eind jaren 1960 de Broekpolder werd opgespoten om deze bouwrijp te maken voor verdere stadsuitbreiding is behalve met zware metalen van drins vergeven. Oorspronkelijk lag de polder zes meter boven het omringende land. Het gevaar van uitstromen van gechloreerde koolwaterstoffen op het zoete oppervlaktewater lijkt daarmee niet denkbeeldig. Lijkt, want de bedijking vormde een afdoende barrière tussen Broekpolder en Vlaardingse 7 Musis De grond van de ruim beboste Broekpolder behoort tot de meest vergiftigde in Nederland. Het eindrapport van het Bodemecologisch Onderzoek dat in opdracht van DCMR Milieudienst werd verricht, laat hierover geen twijfel bestaan. Een halve eeuw nadat de Broekpolder met sterk vervuild Rotterdams havenslib werd opgespoten, kwamen onderzoekers en analytici van Grontmij/Aquasense in 2009 met de vernietigende conclusie dat de grond in de Broekpolder nog steeds 'ernstig verontreinigd' is en de 'ecologische urgentie' noopt tot ingrijpende maatregelen. DCMR kwam dus op de kop af een jaar geleden met deze verontrustende conclusie en dringende aanbeveling. Gebeurd is er echter nog niets. Want wie - blijkens de gevolgtrekkingen van het Grontmij/Aquasense- rapport - geen mol of regenworm is, heeft in de Broekpolder weinig van gif of zware metalen te vrezen. U kunt uw wandeling dus gerust voortzetten. Met ernstig vervuilde grond onder uw voeten, maar een schitterende natuur in het vooruit. vaart. Peter de Lange beschrijft in Musis november 2009 zijn eerste kennismaking met de Broekpolder: "Op een dag namen twee vrienden mij mee naar een wild en verlaten gebied aan de rand van de stad. Het lag voor Hollandse begrippen ongewoon hoog, stak een flink eind boven de omgeving uit; vanaf de randen keek je neer op de weilanden zeven meter lager en tot aan Delft had je een fenomenaal uitzicht. Er groeiden wat lage struiken, de rest van het terrein bestond uit kale, met plassen water bedekte vierkanten modder die als de vakken van een dambord aaneen waren geschakeld, met dit verschil dat deze vakken allemaal zwart waren. Ze waren met elkaar verbonden door een stelsel van smalle, glibberige paadjes. Uit de kleffe grond steeg hier en daar een eigenaardige, muffe lucht op die ondanks het frisse windje niet

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2010 | | pagina 7