Musis 6
zeggen dat het maken van een antropologische documentaire
een fluitje van een cent is geworden: filmen blijft een vak dat
men zich alleen met de inzet van veel tijd en moeite eigen
kan maken. Meyknecht: "Denk bijvoorbeeld aan verdichting
van tijd. Je laat een gebeurtenis die uren duurt, in vier minuten
zien, maar dan zo dat het voor de kijker vanzelfsprekend lijkt
dat die uren ook gepasseerd zijn. Dat is een hele kunst."
Meyknecht doceert die kunst aan de universiteit van
Leiden. Wat is het verschil tussen visuele antropologen en
afgestudeerden van de filmacademie? Meyknecht: "Stel:
iemand van de filmacademie draait een item over bejaarden
die moeite hebben met het gebruik van de lift. Hij zoekt dus
een paar bejaarden die daar moeite mee hebben en filmt
ze. Ook laat hij deskundigen aan het woord. Een visuele
antropoloog gaat observeren in het verzorgingstehuis. Hij
ziet hoe bejaarden moeite hebben met het bedienen van de
lift maar de kans is groot dat hij ook waarneemt, hoe dat
probleem een uitingsvorm is van iets veel groters. En dat
laat hij dan met zijn camera zien. Ik maak mijn studenten
om te beginnen duidelijk, dat zij goed onderzoek moeten
doen. Dan krijgen zij de nodige techniek over continuïteit en
tijdsverdichting. En ze moeten laten zien dat ze daarmee om
kunnen gaan door een heel klein filmpje te maken van een
minuut of vijf over een feest of een verjaardag in hun eigen
familie. Aan het eind van het tweede semester moeten de
studenten dan in staat zijn om een kleine documentaire te
maken. Een jaar geleden heeft een studente van mij - Mieke
Witkamp - bijvoorbeeld een heel mooi filmpje gemaakt over
bejaardenboksen in Rotterdam. Zij hadden Bep van Klaveren
nog gekend.
Een wijk als Nieuwland is heel vitaal.
Van die vitaliteit kun je als overheid
wel of geen gebruik maken.
Eerste schooldag Ababil
Links Juf Kevser Özen, groep 8 Abadil, rechts Juf Tugba Gungor
Voor de tabakswinkel van Uli Schenkers
