Nieuw Veerplein
verdient stijlvolle entree
'Pas op!' roept de marktkoopman, terwijl
hij vervaarlijk een bezem omhoog houdt
en daarmee voorzichtig in het zeil prikt dat
het afdak van zijn kraam vormt. 'U ook,
mevrouwtje!' Die laatste waarschuwende
woorden zijn gericht tot een wat oudere
dame, die niets vermoedend langs de
uitgestalde nering schuifelt Ze kijkt niet
op of om, maar versnelt wel haar pas.
Wanneer ze voorbij is, klemt de kleine
marktkoopman zijn beide handen stevig
om de bezemsteel en geeft een flinke
stoot in het zeil, dat bol hangt van het
regenwater. En plets! Daar daalt een
plotselinge waterval spetterend neer op
het plaveisel: een kleurrijk mozaïek, waarin,
hoe is het mogelijk, een in terrazzo verstild
schooltje vissen is te herkennen.
tekst: Ben Maandag
foto's: Cornelia Montfoort
Een herfstachtige zaterdagmiddag op het Veerplein in
Vlaardingen. De zon schijnt uitbundig, maar onvoorspelbare
plensbuien hebben hier en daar hun waterige aandenken
nagelaten, zoals op het dak van de marktkraam van de man
die zo druk zwaaiend in de weer is met zijn bezem. Het is
markt op het Veerplein. Dat betekent dat het plein weer volop
in gebruik is. Het nieuwe Veerplein wel te verstaan, opnieuw
ingericht, voorzien van nieuw straatmeubilair, van nieuwe
betegeling en van een prominente ruit van terrazzo, dat als
een uit de kluiten gewassen monopoly-spel de historie van het
plein verbeeldt.
Alleen is van al die afbeeldingen, die elk een apart verhaal
te vertellen hebben, op marktdagen niet veel te zien. De
gemeente is zo attent geweest om ter bescherming van
de dure steensoort op marktdagen een laag van kunststof
elementen over de kwetsbaarste delen van het plein uit te
spreiden. Daarop kunnen de marktkramen neerstrijken,
zonder dat ze met hun venijnig metalen uitsteeksels
beschadigingen op de vloer aanbrengen. Niets is tenslotte
zo ontluisterend als iemand die met vuile schoenen je net
van nieuwe vloerbedekking voorziene woonkamer binnen
komt struinen. De zorg waarmee het terrazzo-mozaïek op
het Veerplein tijdens de marktdagen is beschermd is een
gunstig teken. Het doet vermoeden dat het hier gaat om iets
kostbaars, iets wat de gemeente ter harte gaat. Een kostbare
schat die zorgvuldig gekoesterd dient te worden. En dat is niet
meer dan terecht.
Het Veetplein is vernieuwd. Het ontwerp van architectenbureau
Geluk Treurniet Architecten, kunstenares Wilma Kuil en
terrazzoleverancier Tomaello, alle van Vlaardingse komaf,
is eindelijk werkelijkheid geworden. De verwachtingen
waren indertijd hoog gespannen, toen het ontwerp werd
gepresenteerd en uiteindelijk door de Vlaardingse bevolking
als winnaar werd gekozen in de competitie die voor de weder
opstanding van het verwaarloosde plein was uitgeschreven.
Beantwoordt het eindresultaat ook aan die verwachtingen?
Intiem stadshart
Een jaar geleden vroeg ik me af wat voor functie het nieuwe
Veerplein in de Vlaardingse gemeenschap zou krijgen. Hoe
zullen bewoners het plein ervaren, luidde mijn vraag. Als
een intiem stadshart of als een monumentaal gebaar? Zou
het plein meer weg hebben van een vertrouwenwekkend
Italiaans stadsplein, zoals bijvoorbeeld het wereldberoemde
Piazza del Campo in Siena, of zou het zich manifesteren
als een wat wezensvreemd element, mooi om te zien, maar
moeilijk te accepteren door bewoners en gebruikers, zoals het
Schouwburgplein in Rotterdam?
Nu het plein is heropend, kunnen we zien welke kant het is
opgegaan. Wat als eerste opvalt is dat de nieuwe inrichting en
het uitrollen van het 'Nieuw Vlaardings Tapijt' het plein met
Musis 28
WSÊÊBÊÊtÊÊÊ
