om de weg te wijzen
na horstkanker
Es\mm THr% wm TFV% »m tekst: Ingrid van der Vlis
foto Jan van der Ploeg
Wat te doen na een operatie aan borstkanker? Menig vrouw zal zich dit vertwijfeld afgevraagd
hebben. Er is volop informatie te vinden en iedereen 'kent wel iemand die het ook heeft
gehad', maar hoe kun je door de bomen het bos blijven zien? Een belangrijk winstpunt van
de Borstkliniek in het Vlietland Ziekenhuis is de specifieke nazorg die juist op dit vlak geboden
wordt. Een revalidatietraject gecombineerd met vaste medewerkers maakt de periode na een
operatie minder chaotisch. Of zoals oedeemtherapeute Anja Roza het graag omschrijft:
'We bieden patiënten een soortTomTom aan om de juiste weg te wijzen na borstkanker.'
Zij is al 25 jaar als therapeute actief en werkt tegenwoordig heel specifiek voor de Borstkliniek.
Gedreven vertelt zij over de nut en noodzaak van de juiste nazorg. Zij wordt daarbij aangevuld
door Lies Bijl, als fysiotherapeute werkzaam bij het Vlietland Ziekenhuis.
Lies Bijl is vaak de eerste die het revalidatietraject bij de
patiënten onder de aandacht brengt. 'Ik bezoek de dames aan
bed als ze geopereerd zijn en nodig hen uit voor de therapie in
groepsverband. Dat start ongeveer drie weken na de operatie.
Daar krijgen ze onder andere informatie over de chemokuur
die hen nog te wachten staat.' Vernieuwend aan de opzet in
Schiedam is het groepsverband. Patiënten kunnen meedoen
aan een gezamenlijke oefengroep. Direct meetbaar is de
tijdwinst, zowel voor therapeut als patiënt. Deze groep komt
wekelijks een vol uur bij elkaar. Dan wordt begonnen met een
praatje, om te horen hoe het met iedereen gaat. Daar komen
diverse zaken aan de orde, die direct behandeld kunnen
worden. Het kan dan gaan om in de zon mogen zitten of met
een vliegtuig kunnen reizen. Praktische vragen, waarvan het
heel prettig is om deze wekelijks kwijt te kunnen. Patiënten
hoeven er niet mee naar de huisarts en ze hoeven het ook niet
wekenlang op te kroppen. Tijdens of na de groep is er ook nog
tijd beschikbaar voor wat persoonlijke vragen.
Het is een inloopgroep, dus er zijn altijd lotgenoten die al een
stapje verder zijn. Anja Roza: 'Juist dat lotgenotencontact is
heel belangrijk, blijkt ook uit steeds meer wetenschappelijke
onderzoeken. Wij kunnen allerlei dingen roepen en zeggen,
maar dat heeft veel minder effect dan onderling contact. Is een
eerste kuur zwaar? Hoe is het met jouw haar? Wanneer gaat
het weer groeien? Ga jij ook voor een sjaaltje? Ze geven elkaar
bijna therapie. Niet iedereen is een groepsmens. Daarom
benadrukken we dat het een keuze is en dat ze ook praktisch
gaan oefenen. Als ze dan eenmaal die drempel over zijn,
dan zoeken ze elkaar steeds weer op en drinken vaak nog
gezamenlijk koffie na afloop.'
Borstkankercursus
De afgelopen jaren is gebleken dat nazorg vooral na borst
kanker heel belangrijk is omdat veel vrouwen vastlopen,
zowel mentaal als fysiek. Anja Roza: 'Dat had eerder met
een teveel dan met een tekort aan informatie te maken.
Vrouwen konden maar blijven shoppen, vooral op het
internet. Ze kwamen vaker bij huisartsen of bij specialisten
Musis 18
Lies Bijl en Anja Roza
