De affectie die dr. Mares in de loop der jaren voor borstkankerpatiënten
heeft ontwikkeldis deels terug te voeren op de bestseller 'Komt een
vrouw bij de dokter'. "Dat boek van Kluun was voor mij een eyeopener,
zegt de arts. "Toen pas realiseerde ik me dat een behandeling meer
inhield dan alleen kanker wegsnijden. Er werd opeens een andere laag
zichtbaar. De persoonlijke laag.
De meeste vrouwen komen er uit zichzelf niet toe om te gaan
bewegen. Dat is onwennig en ongemakkelijk, omdat hun
lichaam door de ingreep is veranderd. De revalidatie is er op
gericht eetadviezen te geven en de vrouwen aan te zetten tot
bewegen, om zo gewichtstoename te bestrijden."
Zijn vrouwen eenmaal door hun depressieve periode heen,
en hebben ze hun nieuwe "ik" geaccepteerd, dan zijn ze vaak
enorm strijdbaar. Mares vergelijkt deze vrouwen graag met de
amazones uit de Griekse mythologie: vrouwelijke krijgers te
paard die één borst misten om vanuit het zadel beter pijl en
boog te kunnen hanteren. "Het bijzondere is dat veel vrouwen
na afloop zeggen: ik wens dit niemand toe, borstkanker is
een verschrikkelijke ziekte, maar toch had ik deze ervaring
niet willen missen. Ik ben flink door elkaar geschud. Door
dit ziekteproces ben ik heel anders tegen het leven gaan
aankijken."
De affectie die dr. Mares in de loop der jaren voor borst
kankerpatiënten heeft ontwikkeld, is deels terug te voeren op
de bestseller 'Komt een vrouw bij de dokter'. "Dat boek van
Kluun was voor mij een eyeopener," zegt de arts. "Toen pas
realiseerde ik me dat een behandeling meer inhield dan alleen
kanker wegsnijden. Er werd opeens een andere laag zichtbaar.
De persoonlijke laag."
Ook van nature voelt zij zich betrokken bij het lot van mensen
die door een ziekte worden getroffen. "Het gevoel dat ik die
groep moet beschermen, had ik als kind al. Hoe eigenaardig
het ook mag klinken, het is alsof ik in mijn jeugd een visioen
heb gehad dat ik dit werk moest gaan doen. Ik hield vrouwen
in een glazen bol om ze tegen ziektes te beschermen. Ik wist
als kleuter al dat ik chirurg zou worden. Dat was me een
soort verteld. Het organiseren van deze kliniek was voor mij
een persoonlijke missie. Ik ben er van overtuigd dat het nodig
is om deze zorg goed te verrichten. Ik ben mij er voor gaan
inzetten om die optimale zorg in dit ziekenhuis te verlenen."
9 Musis
Personeel van de borstkliniek, met zittend van links naar rechts dr. Ingeborg Mares, Joyce Lips en Karin Bakker. Daarachter van links naar rechts Monique Lengton,
Hetty Verhoeven, Monique van der Hoeven en Joke Ligthart.
