plein air' schilderden en daarmee de voorlopers waren van de impressionisten. Hij had ook invloed op de Haagse school. Hoewel hij meer in Frankrijk werkte en woonde dan in Nederland, verbleef hij regelmatig in Rotterdam en schilderde hij Maassluis, Vlaardingen en vooral Overschie, zoals in 1872 zijn Schaatsers bij een molen in de omgeving van Overschie. De schilderijen met molens die hij langs de Schie maakte, zouden bij Schiedam gemaakt kunnen zijn, maar heten veelal Molen(s) langs de Schie. Jongkind wist de weg naar zijn vaderland te vinden en heeft typisch Hollandse thema's geschilderd om aan de vraag van het Parijse publiek te kunnen voldoen. Monet schilderde in Nederland tussen 1871 en 1886 molens en bollenvelden. Hij woonde in 1871 vier maanden in Zaandam en schreef aan zijn vriend en collega-schilder Camille Pisarro dat hij verrukt was van de honderden molens in de Zaanstreek en dat er genoeg te schilderen was voor een heel leven. Zijn schilderij van de molen Hoop doet leven aan de Almondeweg bij Rijnsburg langs het Oegstgeesterkanaal is niet alleen een prachtig voorbeeld van de fascinatie van de impressionist voor molens en bloembollenvelden, het is inmiddels ook een historisch document, omdat die molen ten behoeve van de aanleg van een bedrijventerrein in 1999 is verplaatst naar Voorhout aan de weg naar Noordwijk. Jan Wolkers heeft in NRC Handelsblad van 30 juni 2000 woedend over dit schilderij geschreven dat hij er met een reproductie heen ging om een foto te maken en toen ontdekte dat de molen was verdwenen en het landschap was vernield en veranderd in een bedrijventerrein. Van de ruim veertig schilderijen die Monet in Nederland heeft gemaakt, hadden er tien een of meer molens als onderwerp, terwijl op tien andere molens het landschap stoffeerden. Slechts twee ervan bevinden zich in Nederlandse collecties. Nooit geschilderd Schiedam Van de ruim duizend buitenlandse kunstenaars die in de 19de eeuw door Nederland reisden, besteedde slechts een handjevol aandacht aan de Schiedamse industriemolens. Dat leverde bescheiden kunstwerken op, waarvan zich geen voorbeelden in Nederlandse collecties bevinden. Sommige zijn bekend gebleven als boekillustratie, of bevinden zich in een buitenlandse collectie. Henry Havards illustrator Maxime Lalanne maakte het vignet met de Schiedamse molenkrans in La Hollande a Vol d'Oiseau, en de Amerikaanse aquarellist, grafisch kunstenaar en Whistlerbiograaf Joseph Pennell maakte twee litho's die in Nederland alleen bekend zijn dankzij de geïllustreerde catalogus van zijn volledige oeuvre. Pennell was tijdens zijn verblijf in Londen (1884- 1917) onder de indruk gekomen van de mogelijkheden van de lithografie, en experimenteerde daarmee intensief in het laatste decennium van de eeuw. In 1897 kwam hij naar Nederland voor een fietsvakantie! De artistieke opbrengst was de kleine maar fijne Holland-Series. Twee van de acht litho's waren gezichten op Schiedam, omgeven door zijn molenkrans. Lalanne en Pennell waren niet de enige buitenlandse kunstenaars die in de 19de eeuw naar Schiedam keken, maar wel de enige van wier Schiedamse inspiratie we nog kennis kunnen nemen. De Victoriaanse landschapschilder A.J.Meadows schilderde in 1881 een Gezicht op Schiedam, Ondanks zijn frequente aanwezigheid op 17de en 18de eeuwse schilderijenheeft de molen het nooit tot een zelfstandig genre gebracht dat 'molenstuk' heet, zoals dat met het kerkinterieur, de marine, het veestuk, het landschap of het binnenhuis wel gebeurd is. Schilderijen met molens worden tot de landschappen gerekend. Ook op topografische schilderijen, tekeningen en prenten komen veel molens voor. Op stadsprofielen en stadsgezichten neemt de molen een vanzelfsprekende plaats in, omdat molens nu eenmaal vaak op de stadswallen stonden. 13 Musis Claude Monet, Molens in het Westzijderveld bij Zaandam (18711. Schilderij. Van Gogh Museum, Amsterdam Claude Monet, De Zaan bij Zaandam (ca. 1872). Schilderij. The Glynn Vivian Art Museum, Swansea Museum Service

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2011 | | pagina 13