All About Drawing,
de tekenkunst van nu
is meer dan springlevend
Meteen bij binnenkomst kijken twee
treurige helblauwe ogen je aan. Het zijn
de ogen van een Reject, een afgewezene,
die de Zuid-Afrikaanse, maar al jaren in
Nederland wonende, Mariene Dumas
1953) in 1995 met waterige zwarte inkt
en kleurpotlood op papier zette. Een paar
streken, maar de uitdrukkingloosheid en
de treurigheid is zo raak getypeerd, dat je
niet meer om haar blik heen kan. Hetzelfde
blauw springt een paar zalen verder uit de
zilverachtige potloodtekening van Janpeter
Muilwijk 1960). Hij kleurt er de distels mee
om het tedere, fluweelachtige portret van
de Dochter van Eva. Ook met een gewoon
potlood tekent Mare Nagtzaam 1968) zijn
werk Polaroid. Tekenen is misschien niet
het juiste woord, want de lijnen zijn juist
uitgespaard. Met een grote precisie zijn de
bladvullende blokken ingekleurd. Maar in
het strakke, geometrische werk, is de hand
van de tekenaar duidelijk zichtbaar.
Zwierige lijnen van kleurpotlood, pastelkrijt, contékrijt
daarentegen overheersen in het werk Final Cut van Hanneke
Francken (1976), dat op de affiche van de tentoonstelling
prijkt. Zij vormen linten, druiven, dode vogels en, niet te
vergeten, de speer die een granaatappel klieft. Met bruine
gespoten verf geeft ze het geheel een donkere, onheilspellende
sfeer, terwijl sommige delen hun helderheid hebben behouden,
omdat ze tijdens het spuiten bedekt zijn geweest.
Ook heel kleurrijk, een lust voor het oog, en met een afmeting
van 196 x 238 cm van een behoorlijk formaat is het werk
Union of Artists, Room Number Seven uit 2010 van Erik
Mattijssen (1957). Het is een kleine kamer met roze/oranje
muren en vloerkleden op de grond. Met gouache en pastel
tekende/kleurde hij links een tafeltje met een grote plant erop
en rechts een netjes opgemaakt bed. Met gewoon potlood
op een plankje een transistor en een boomstronkje met twee
opgezette uiltjes, waarbij hij speciale aandacht besteedt aan
de elektriciteitsdraad op de muur. Aan het plafond hangen
verschillende planten, al dan niet met vruchten. Deze heeft
Mattijssen eigenlijk op een ander vel getekend, uitgeknipt en
op en boven deze tekening geplakt. Daardoor komt er meer
ruimte in het toch best kleine kamertje, dat a la Picasso,
Matisse en Dick Ket met een meervoudig perspectief getekend
is om er alles in te passen.
Dat de tekening buiten het echte vel verder gaat en de
aandacht voor details, zoals de elektriciteitsdraad op de muur,
is ook te vinden in de grote potloodtekening Ondergrondse
Schuilplaats van Pietsjanke Fokkema (1960). Je kijkt je ogen
uit in de ondergrondse bakstenen schuilplaats, getekend met
een perspectief alsof je naar een poppenhuis kijkt. Boven
de grond een kaal en desolaat landschap met bouwvallen
en verschroeide bomen. In de lucht, ook buiten het vel om,
vliegen zwaluwen. Links kom je met een trap beneden en
via een Maria-altaar en de keuken kom je in de woonkamer.
Rechts is een slaapkamer. Het ziet er al met al heel gezellig
Musis 30
Janpeter Muilwijk, Dochter van Eva, 2010,
potlood en gouachevert op papier, 76 x 58 cm
courtesy Galerie Jacoba Wijk, Wehe den Hoorn (foto: Ivo Wennekes
