Zuigkracht
In Schiedam klaagde burgemeester J.W. Peek in 1952 al over
de zuigkracht van het zich snel ontwikkelende Rotterdam.
Hij zei daarmee niets nieuws, want ook ver voor de Tweede
Wereldoorlog was er sprake van spanning in de relatie. Zeker
nadat in 1911 pogingen werden ondernomen om Schiedam
te annexeren zoals met randgemeente Hillegersberg, in 1928
en 1934 nog eens zonder succes herhaald en in de jaren
1980 zelfs vurig bepleit door de Schiedamse wethouder Chris
Zijdeveld.
Toch leek er in de jaren 1960 en '70 uiterlijk nog weinig aan
de hand. De Hoogstraat vertoonde nog steeds een mengeling
van allerhande winkels, variërend vanaf een kleine zaak
die zich had gespecialiseerd in het ophalen van ladders in
nylonkousen tot galanterieën, een apotheker, een groothandel
in dranken, een handvol cafés, paraplu- en hoedenwinkels en
een keur aan slagerijen, groentewinkels, speelgoedwinkels,
kruideniers, brood- en banketbakkers, sigarenwinkels, slijte
rijen, boekhandels en bloemisten. Uitgesproken luxewinkels
waren op de Hoogstraat in de minderheid, een enkele
kledingzaak daargelaten. Die werden eerder gevonden op
de Rotterdamsedijk, onder de flat Singelwijck, de Gerrit
Verboonstraat en Oranjegalerij, in of nabij de ambitieuze
projecten waarmee Schiedam een nieuwe grootstedelijkheid
onderstreepte.
De pogingen van dit moment
zijn erop gericht om de
Schiedammers en Vlaardingers
weer in groten getale terug
te krijgen op de Hoogstraat.
Waarbij de foto's uit de jaren
1960 en 1970 al gelijk leren
wat daarvoor een eerste stap
moet zijn. Begin 'ns met het
opruimen van al die rotzooi
die hele uitdragerij van outlets
en wapperborden waarmee de
winkeliers de aandacht op zich
denken te vestigen, maar in
werkelijkheid hun klanten van
de deur jagen.
11 Musis
Jongeren op de Schiedamse Hoogstraat hoek Koemarkt in 1950. Foto: C. Breur
Hoogstraat Schiedam in de richting van de Appelmarkt. Foto: J. van der Hoeven
Hoogstraat Schiedam vanaf de Bokkensteeg richting Korte Dam, 1960.
Foto: C.A. van der Zee
