De sfeer van het onontdekte ademde het 'oude' Emaus tot voor enige tijd onherroepelijk uit. Hoewel er nog dagelijks van de gebouwen van deze Vlaardingse begraafplaats gebruik werd gemaakt en honderden graven hun aantrekkingskracht op nabestaanden hadden, was de dodenakker overduidelijk in verval. Geruime tijd werden er geen nieuwe graven meer uitgegeven en vonden alleen nog bijzettingen plaats in familiegraven. Het onderhoud werd beperkt tot het aller noodzakelijkste met verval tot gevolg. Het nog verder laten vervallen tot ruïneuze staat was geen optie, maar aan een duidelijke visie en geld ontbrak het lang. De hoeveelheid mos die uit de ramen en kozijnen groeide en het feit dat rouwenden geen behoorlijke ontvangst geboden kon worden, riep maatschappelijke verontwaardiging op. Ook de gemeente Vlaardingen, verantwoordelijk voor de begraafplaats, was na veel vijven en zessen tot dit inzicht gekomen en pakte de zaak daarna voortvarend aan. Het was duidelijk dat de Er gaat vaak een vreemde bekoring uit van de vergeten stukjes stad, waar panden lang geen onderhoud hebben gehad, waar eigenaren er schijnbaar geen hinder van hebben dat hun bezit verkommert. Daar waar bomen uit de dakgoot groeien en je je duim diep in de verrotte kozijnen kan duwen. Misschien geen hoopwekkende vergankelijkheid, maar wel een teken dat het gebouw zijn eigen weg gaat. Laat zien wat het in de kern is en zijn authenticiteit toont. Het maakt nieuwsgierig en roept de vraag op wat het zover heeft gebracht en zich hier eerder heeft afgespeeld. Er valt iets te ontdekken, zonder dat anderen de kans hebben gehad iets van dat originele te verpoetsen. Het is dezelfde nieuwsgierigheid die jongetjes hebben als ze denken als eerste de bunkers bij Hoek van Holland binnen te gaan. Of de archeoloog die na honderden jaren een beerput vol huisraad leegt. Met de Vlaardingse begraafplaats Emaus leek het steeds meer deze kant op te gaan, wat natuurlijk een onhoudbare situatie werd. De romantiek en fantasie terzijde schuivend heeft de renovatie van de gebouwen inmiddels plaatsgevonden en kregen deze een prachtige kunst toepassing. Musis 32 Het is zoals het is; het 'nieuwe' Emaus Zicht op de weggebroken achtergevel van de wachtruimte. Bescherming tegen stof ten behoeve van asbestsanering en sloop.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2011 | | pagina 32