Ook zefPnög
s
Annet Hengst - teamleider geriatrie:
Annet Hengst is vanaf het vroegste begin betrokken
geweest bij de verpleegkundige opbouw van de afdeling
geriatrie. Ze noemt het een voordeel dat het op die
manier mogelijk was om zelf het team samen te stellen
en de mensen hiervoor persoonlijk benaderd te hebben.
Annet Hengst: 'Vooropgesteld dat het een erg gezellige
afdeling is, wordt toch van de verpleegkundigen een
grote motivatie gevraagd. Waar op andere afdelingen
de specialist de gang van zaken bepaalt en - vanwege
de aard van aandoening of ziekte - ook moet
bepalen, is hier de menselijke maat van de patiënten
doorslaggevend. Natuurlijk hebben wij voor onderzoek,
behandeling en begeleiding een systematische aanpak.
Dit neemt echter niet weg dat alles in het teken staat
van de wensen en mogelijkheden van onze patiënten.
De geriatrische patiënt neemt veel tijd. Daar moet je je
op instellen. En misschien juist de patiënt die vindt dat
hij zelf nog alles prima kan, maar onderstussen staat
te tobben met alle knoopjes. Maar goed, dat weet je als
verpleegkundige op deze afdeling'.
'Van het grootste belang
is dat de geestelijke en
lichamelijke gesteldheid van
de patiënt goed in kaart wordt
gebracht', zegt ze even later.
'En dat we nauwkeurig de
mogelijkheden hebben verkend
en de thuissituatie onder de loep
hebben genomen. Ouderdom
maakt onverschillig, denk ik
weieens. Zeker als je te horen
krijgt dat het allemaal reuze
meevalt, het geheugen nog
puik in orde is en het met
die ziekte eigenlijk ook wel meevalt. Je moet jouw
oplettendheid als verpleegkundige niet overdrijven, is
mijn overtuiging. Maar je moet er wel op bedacht zijn
dat bijvoorbeeld verbaal goed toegeruste mensen de
ernst goed kunnen wegpraten.'
Het werk van de teamleider is voor een belangrijk deel
organisatorisch. Annet Hengst: 'Je zorgt ervoor dat
alles zo gladjes mogelijk gaat. Daarnaast maak je voor
iedereen de afspraken en zorg je dat de patiënten op
de juiste tijd op de juiste plaats zijn. Zeker als ze voor
onderzoeken op andere afdelingen moeten zijn.'
Annet Hengst voert vanuit haar functie feitelijk de
regie over de verpleegkundige werkzaamheden op
de afdeling die ze zelfheeft helpen opbouwen. 'Dat
helpt wel in de uitvoerende taak', zegt ze. 'In veel
protocolaire afspraken heb ik zelf de hand gehad. Als
verpleegkundige en dus helemaal als teamleider dien
je jezelf voortdurend af te vragen hoe je denkt, wat je
doet, wat je wilt bereiken en hoe je handelingen zijn.
En daarbij hecht ik er ook aan om die open deur in
stand te houden die zegt dat een fout niet iets is om op
te worden afgerekend, maar een aansporing is om te
leren.'
Een open deur, inderdaad. Ze motiveert deze echter
met het volgende; 'Fouten worden altijd gemaakt.
De eerste zorg is
de patiënt.
De tweede de
mensen er om
heen
Overal. Maar als geriatrisch verpleegkundige moet je
je realiseren dat de behandeling op deze afdeling altijd
de gehele mens betreft. Voor een verpleegkundige
op de afdeling orthopedie is een botbreuk een
botbreuk, even los gezien van mogelijke complicaties.
Hier is een gebroken heup echter vrijwel altijd een
aanwijzing dat er meer aan de hand is. Hoe is die
breuk ontstaan? Waardoor is men gevallen? Hoe
vaak komt duizeligheid voor en op welke momenten
van de dag? Hoe is de zorgsituatie thuis en hoe staat
het met de zelfredzaamheid? Je bent als geriatrisch
verpleegkundige ook nog eens een onderdeel in een
afdelingbreed onderzoek.'
Behalve het organisatorische werk is Annet
Hengst ook verantwoordelijk voor de begeleiding
van de verpleegkundigen in opleiding tot
geriatrieverpleegkundige. 'In de regio is het Vlietland
als geriatrisch centrum op het gebied van behandeling
en verpleging richtinggevend. Daar hoort een goede
opleiding zonder meer bij.'
Het streven van het Vlietland Ziekenhuis is daarbij
om in de gekozen specialisaties een hoge kwaliteit te
vestigen. De verpleegkundige opleidingen zijn daarin
essentieel en datzelfde geldt vanzelfsprekend voor de
vervolgopleidingen. Het Vlietland Ziekenhuis heeft een
staf van vier geriaters en heeft als regionaal geriatrisch
centrum tevens een spilfunctie in het veldwerk op het
gebied van alzheimer en de ziekte van Parkinson en
werkt intensief samen met zorg- en nazorginstellingen
als Driemaasstede, het Zonnehuis en Frankeland.
Annet Hengst: 'Wat in de opleiding tot geriatrisch
verpleegkundige extra aandacht krijgt, is het
gegeven dat bij de opname van bijna elke patiënt
een heel complex van factoren naar boven komt.
En zelden kunnen deze allemaal los van elkaar
worden behandeld, als ze al behandelbaar zijn. Aan
eenzaamheid kun je weinig doen. Dementie kun je niet
terugdraaien. Je zal het er als verpleegkundige mee
moeten doen. Onze taak daarin is stimuleren en het
voorbeeld geven. Dat is trouwens ook de reden dat ik
nog altijd zelf aan het bed wil staan. Juist om het gevoel
met de praktijk te kunnen vasthouden.
Musis 14
