IS
Comelis Moerman, foto: Ton den Haan
bt schrijven van een biografie stelt hoge
eisen aan de geportretteerde en aan de
auteur. Degene over wie de biografie gaat
moet zo interessant zijn dat lezers veel, zo
niet alles over hem of haar willen weten,
en moet genoeg sporen hebben achtergelaten om
dat interessante leven te kunnen reconstrueren. Dat
gaat niet altijd samen. De auteur moet gedetailleerd
onderzoek doen naar de persoon, maar ook naar de
omgeving waarin hij heeft gefunctioneerd. Dat betekent
dat de auteur zich moet verdiepen in het persoonlijke
en het professionele leven van zijn hoofdpersoon en
in de tijd en de omgeving, waarin diens leven zich
afspeelde. Alleen dan kan iemand tot leven komen en
kunnen lezers begrijpen wat hij deed en waarom hij het
deed zoals hij deed. Daarbij komt dat biografieën van
mensen, aan wie velen nog persoonlijke herinneringen
hebben, extra kwetsbaar zijn, voor de geportretteerde
en zijn omgeving, maar natuurlijk ook voor de auteur.
Zo'n persoon is Cornelis Moerman, officieel huisarts
in Vlaardingen maar landelijk vooral bekend vanwege
de naar hem genoemde therapie tegen kanker. Henk
Slechte las zijn biografie met extra belangstelling,
omdat de naam in zijn jeugd bij hem thuis vaak viel,
en dan altijd negatief. Een 'kwakzalver' werd Henks
vader niet moe zijn collega te noemen. Traumachirurg
Han Boxma verdiepte zich in de beschrijving van de
medische aspecten van het bijzondere leven van zijn
collega. Hoewel hij beroepsmatig wat verder afstaat
van alternatieve geneeswijzen, is hij onder de indruk
geraakt van de gedrevenheid en vechtlust van deze
controversiële arts.
Cornelis Moerman (1893-1988) is geboren in
Vlaardingerambacht en heeft daar zijn hele leven
gewoond en als arts gewerkt. Na zijn dood hebben
zijn werk- en praktijkruimten op de boerderij -
later landgoed - Hoogstad een omstreden museale
bestemming gekregen. Zijn vader behoorde tot
de gegoede boerenstand en Cornelis en zijn broer
Kornelis Willem gingen naar de hbs in Schiedam,
en volgden een universitaire opleiding. Cornelis
werd arts. Hij vervulde - met onderbrekingen - zijn
militaire dienstplicht en studeerde - eveneens met
onderbrekingen- eerst veeartsenijkunde en daarna
medicijnen. Nadat hij, met veel en vooral onaangename
tegenwind, was afgestudeerd, vestigde hij zich als
apotheekhoudend huisarts in zijn geboorteplaats. Hij
was enkele jaren effectief getrouwd, maar veel langer
gescheiden van tafel en bed. Moerman was niet alleen
een betrokken huisarts, hij was ook een gedreven
duivenhouder en hij was zo diep geïnteresseerd in de
filosofie van de godsdienst dat hij daarover een - alweer
omstreden - boek schreef. Hij had al voor de Tweede
Wereldoorlog de reputatie dat hij 'deutschfreundlich'
was, en hij is tijdens de meidagen van 1940 zelfs
geïnterneerd geweest, samen met de NSB'ers uit
Vlaardingerambacht. Zelf is Moerman aantoonbaar
Musis 24
