Zij zouden deze
daad van Wilma
Verver wel eens
kunnen beschouwen
als een vorm van
marktwerking die
wel zin heeft gehad:
gewoon offertes
vragen en het werk
gunnen aan een
bonafide bouwbedrijf
met de laagste prijs.
Wellicht heeft Wilma
Verver Schiedam
wel een grote dienst
bewezen.
op de hals haalden.
En dan het schrikbewind ten stadhuize dat oud
burgemeester Verver de 'Award' van Premtime
opleverde. Zonder ook maar iets af te willen
doen aan het BING-rapport, kunnen we tegen de
achtergrond van de jongste bestuurlijke geschiedenis
objectief vaststellen dat het optreden van de nieuwe
burgemeester in de ambtelijke burelen voor een
cultuurschok heeft gezorgd. Daarbij moeten we dan wel
kijken hoe de toestand in die burelen voor haar intrede
was. Ervaringsdeskundigen noemen die gezapig of,
nog erger, slaperig. Reden waarom juist de bewoners
van het stadskantoor een burgemeester wilden die
ambtenaren en politici wakker zou schudden. Dat lijkt
in ieder geval beter gelukt dan men het had bedoeld.
Ambtelijk Schiedam is sinds enkele jaren klaarwakker!
Wilma Verver was burgemeester van Schiedam van
2006 tot 2011In die vijf jaar heeft ze veel fout gedaan,
maar ze heeft ook veel ten goede veranderd en
belangrijke projecten in gang helpen zetten, waarvan
anderen nu de eer opstrijken, die haar - tenminste
mede - toekomt. Het begon allemaal met een andere
aanpak van de raadsvergaderingen. Die waren gezellig,
maar konden wel tot in de nacht duren. De democratie
moest haar loop hebben, vond Ververs voorganger.
De nieuwe burgemeester zag dat anders en leidde
de vergaderingen strak. Haar manier van werken gaf
Schiedam nieuwe energie. Onder burgemeester Verver
is de aanzet gegeven voor de nieuwe en alom geprezen
culturele bestemming van het Wennekerpand, is de
renovatie van de Hoogstraat ingezet en zijn plannen
gemaakt voor de restauratie en een nieuwe functie voor
de Havenkerk. Zeker, een gemeente wordt collegiaal
bestuurd, maar een dynamische burgemeester bepaalt
wel het tempo, geeft sturing aan de raad en steunt de
wethouders in het doorzetten van hun plannen.
En dan het honderdjarige bouwbedrijf Van den
Tempel, de trotse huisaannemer van de gemeente
Schiedam, zoals Schiedam ook ooit een huissloper
had. Verver is er niet in geslaagd haar particuliere
ruzie met dit bedrijf en haar functie van burgemeester
waterdicht te scheiden, wat verwijtbaar is. Toch zou
de geschiedenis hierover ook wel eens anders kunnen
oordelen dan het Algemeen Dagblad en het Bureau
Integriteit Nederlandse Gemeenten nu doen. Als alle
rook rond de persoon van Wilma Verver is opgetrokken
en historici het Algemeen Dagblad alleen nog in het
digitale krantenarchief van het Gemeentearchief
kunnen raadplegen, zou het oordeel wel eens anders
kunnen uitvallen. Zij zouden deze daad van Wilma
Verver wel eens kunnen beschouwen als een vorm
van marktwerking die wel zin heeft gehad: gewoon
offertes vragen en het werk gunnen aan een bonafide
bouwbedrijf met de laagste prijs. Wellicht heeft
Wilma Verver met haar ban op Van den Tempel,
hoe verwijtbaar ook, Schiedam wel een grote dienst
bewezen.
Wilma Verver heeft in juni 2011 ontslag genomen.
Daarna heeft het onderzoek van BING vastgesteld dat
ze heeft gezorgd dat de huisaannemer van de gemeente
geen of minder werk kreeg, dat zij de oorzaak was
van een angstcultuur in het stadskantoor, en dat ze
niet heeft verhinderd dat een door haar ten onrechte
aangestelde ambtenaar het bedrijf van haar zoon
inhuurde voor bus- en taxiritten voor het college
van burgemeester en wethouders. Die verwijten zijn
bewezen en ernstig genoeg om terecht een eind te
maken aan een mooie bestuurlijke loopbaan. Het lijkt
er op dat Wilma Verver zichzelf over het paard heeft
getild. Voor die menselijke tekortkoming is zij gestraft
met meer publieke hoon dan welke falende bestuurder
ook, steeds weer aangevoerd door aannemer Van den
Tempel en het Algemeen Dagblad, dat daarin inmiddels
braaf wordt gevolgd door De Binnenkant die de buren
van de familie Verver in haar kolommen laat leeglopen.
De verkiezing tot Bestuurlijke Patjepeeër van 2011 is de
doornenkroon op meer dan een half jaar publieke hoon.
Het is nu mooi geweest. Laten we dit boek sluiten en
afwachten hoe de geschiedenis oordeelt. Daarop heeft
Wilma Verver recht. Gewoon als ieder ander.
5 Musis
