WE WILDEN
EEN GROOT
GEBAAR
MAKEN
Vrijdag 13 januari 2012. Een
bijzondere dag voor IJsbrand van der
Velden (65). Na vijf jaar zwaait hij af
als directeur van het Fonds Schiedam
Vlaardingen en Omstreken.
tekst: Robert van Herk
foto's: Jan van der Ploeg
Half negen 's ochtends. De parkeerplaats rondom
Villa IJzermans aan de Schiedamseweg, direct naast
de Vlaardingse Stadsgehoorzaal, ligt er verlaten
bij. Het smeedijzeren sierhek is gesloten. In de villa
brandt nog geen licht. Een markant gebouw. Achter
de neoclassicistische fagade van dit voormalige
rederspand besluit een bescheiden team van vier
medewerkers over financiële ondersteuning van
regionale "projecten van algemeen maatschappelijk
belang zonder winstoogmerk". Jaarlijks heeft het Fonds
een kleine vier miljoen euro te verdelen, althans: zolang
het vermogen van het Fonds blijft renderen, want dat
is natuurlijk maar de vraag in deze economisch bange
tijden.
Vanaf de Emmastraat komt een auto het parkeerterrein
opgereden. Het is IJsbrand van der Velden. Tot vandaag
directeur van het Fonds Schiedam Vlaardingen en
Omstreken. Hij ziet me staan en loopt op het hek af,
sleutels in de aanslag. "Die ga ik vandaag inleveren.
16 januari is officieel mijn laatste dag, maar ons kantoor
is op maandag gesloten; feitelijk is dit mijn laatste
dag." Zijn vijfenzestig jaar zijn hem niet aan te zien;
IJsbrand van der Velden oogt als een kwieke, gezonde
vijftiger. We lopen het natuurstenen bordes voor de
villa op. IJsbrand opent de statige dubbele deuren.
De achterliggende hal is een en al historische chique:
klassieke, gestuukte ornamenten boven een marmeren
vloer en lambrisering. Prachtig natuurlijk, maar niet
een beetje overdone voor zo'n kleine organisatie? "Nee
hoor, ik snap je vraag, maar dit gebouw is natuurlijk
wel het gezicht van ons fonds", zegt Van der Velden:
Musis 6
