EEN VISIE DIE
MAAR BETER NOOIT
GESCHREVEN HAD
MOETEN WORDEN
tekst: Hans van der Sloot
De de Schiedamse Cultuurvisie 2013-2016 is al met
al een tot een moeilijk te verteren poging van het
gemeentebestuur om andermans kool en haar eigen
geit te sparen en waarin de ene nietszeggendheid aan
de andere wordt geregen. Het stuk staat bol van de
strategische allianties, het faciliteren van initiatieven
en participatie, zonder dat deze woorden ook maar
één keer tot een concreet voorstel leiden of zelf maar
worden toegelicht.
Het treurigst van al is om door de regels door te
kunnen lezen hoe mede uit compassie met de lokale
kunstwereld de ambtenaren zich in alle bochten
hebben gewrongen om van de aankondiging van forse
bezuinigingen toch nog iets te maken dat van eigen
opvattingen en visie getuigt. Mocht er zoiets bestaan
als een loyaliteitsprijs voor medewerkers ten stadhuize
dan heeft wethouder Johan Grijzen heel wat uit te
delen. Misschien met de woorden van Lennon mooi
gekalligrafeerd in een lijstje van de Marskramer.
Het Ontwerp Cultuurvisie 2013-2016 gaat aan alle
kanten mank. Het is allesbehalve een ontwerp zoals
de titel zegt. Wat ter tafel ligt is een dictaat. Bij de
opstelling is de cultuursector nauwelijks betrokken
geweest. Het stuk gewaagt van 'gevoerde gesprekken'
en twee bijeenkomsten, zonder de uitkomsten hiervan
te melden.
Niet dankzij maar desondanks
Over het ontwerp valt verder niet te praten. Alleen de
gemeenteraad zou er nog iets over kunnen zeggen.
Maar de kans dat dit gebeurt, is heel klein. De relatie
tussen de Schiedamse politiek en cultuur is verre van
gepassioneerd. Slecht zelden laat een gemeenteraadslid
z'n neus zien bij evenementen van een hogere orde dan
het Maasboulevardfestival en de Brandersfeesten.
Nu heeft de cultuursector daarvan ook geprofiteerd.
Eerlijk is eerlijk. Veel kon in het verleden worden
gerealiseerd, omdat wethouders als bijvoorbeeld Luub
Hafkamp, Ton de Swart en Menno Siljee hierdoor de
ruimte kregen. Zonder hen geen Theater aan de Schie,
geen bibliotheek Stadserf, geen vernieuwd Stedelijk
Museum en geen Wennekerpand. Instellingen die niet
dankzij, maar juist ondanks de raad tot stand zijn
gebracht..
Natuurlijk is voor iedereen duidelijk dat er - gegeven
de economische en politieke situatie en het daarop
afgestemde regeringsbeleid - moet worden bezuinigd.
En ook dat de cultuursector hierin niet zal worden
gespaard. Dat is pijnlijk voor zowel het publiek als
de professionals, maar vrijwel onontkoombaar. In
2011 stonden de gezamenlijke instellingen voor ruim
zevenenhalf miljoen op de gemeentebegroting. Tel daar
nog anderhalf miljoen bij op aan projectsubsidies voor
allerhande evenementen, facilitaire dienstverlening en
indirecte bijdragen en je hebt met negen miljoen een
min of meer juiste indicatie van hetgeen de gemeente
in 2011 aan de cultuur besteedde. Dat is per hoofd van
de bevolking een cultuurcheque van ruim honderd
euro per jaar plus een tientje aan consumptiebonnen.
In 2016 moeten deze subsidies zijn teruggebracht tot
een totaalbedrag van een kleine zesenhalf miljoen.
Hierbij mag dan nog steeds die anderhalf miljoen
worden geteld. Want de ondersteuning van het
Centrum Beeldende Kunst, de Wenneker Cinema en
de Cultuurscouts blijven voor een belangrijk deel
intact. Dit maakt dat elke Schiedammer ook in 2016
nog een cultuurcheque van meer dan honderd euro
tegemoet mag zien, maar dan wel wordt verzocht de
consumpties zelf te willen afrekenen.
Regisseren door subsidiedruk
Al in de inleiding van het Ontwerp Cultuurvisie
2013-2016 gaat het mis waar de samenstellers hoog
opgeven van de 'regiefunctie' van de overheid. Maar
die 'regiefunctie' voor de gemeente bestaat helemaal
niet, behalve dan in de gedachten van de wethouder en
Musis 26
