13 Musis
geen zin in."
Het was een beetje een treurig einde van haar mooie
loopbaan in de haven.
Met Jan Klein - tegenwoordig hoogleraar aan de Erasmus
Universiteit en al 25 jaar haar echtgenoot - begon een
nieuwe fase in haar leven. Een gezinsleven. Maar geen
doorsnee gezinsleven. „Ik ben niet de doorsnee echtgenote.
Jan vond het nooit een probleem als ik niet thuis was om
te koken. Hij begrijpt dat andere dingen soms belangrijker
zijn, hij is net zo ambitieus als ik."
Op weg naar een etentje passeerden ze op een avond een
leegstaand pakhuis aan de Lange Haven. „Ik was zwanger,
mijn hormonen zaten niet allemaal op de juiste plaats. Ik
zei: wat zou het fantastisch zijn om daar te wonen! Jan was
er ook helemaal weg van. De volgende dag zijn we het gaan
bezichtigen en een paar dagen later hebben we het gekocht,
samen met mijn zwager Cees."
Het pakhuis had tien jaar leeg gestaan, opknappen was
monnikenwerk, vorige kopers hadden wanhopig het bijltje
erbij neergegooid, in de woorden van Carmel: „Ze kregen
er spijkers van in hun hoofd." De begane grond leverde een
apart probleem op: die bleek zich niet voor bewoning te
lenen. Carmel kwam op het idee er een galerie te beginnen.
„Ik wilde graag onder de mensen blijven. Maar een galerie
is drempelverhogend. Het zou er op neer komen dat ik de
hele dag in m'n eentje tussen mooie kunst zat en dat er
niemand binnen zou komen."
Het verlossende idee kreeg ze toen zwager Cees,
banketbakker van beroep, haar bij de geboorte van haar
zoon een geboorteboom van chocolade cadeau deed. „Ik
zei: dit is zo mooi, dat zou het grote publiek moeten kunnen
zien!" Zo kwam de Bonte Koe tot leven. De ene geboorte
had de andere voortgebracht.
Oke, je begint met je zwager een chocolademakerij. Maar
wat ga je precies verkopen en aan wie? Voor advies
huurden ze een om hun marketinginzichten bekend
staand Amsterdams echtpaar in. Dat werd niks. „Mensen
in hippiekleren, die zeiden dat we moesten meeliften op
Disney World Parijs, dat die zomer was geopend. Maar wat
heeft Schiedam nou met Mickey Mouse?" Buurman Carel
van der Velden had een beter idee. Zoek een Schiedams
imago. Doe iets met jenever.
En dus vervaardigden ze een serie jeneverpanden van
chocolade en nodigden alle bekende distillateurs uit voor
de opening. Eregast was toenmalig burgemeester Reinier
Scheeres. De belangstelling was enorm. Vanaf dag één liep
het storm in de winkel. Chocolade met een luxe uitstraling
is een gewild product. Dat had Carmel met haar zakelijke
intuïtie goed gezien.
Het succes heeft haar niet lui of gemakzuchtig gemaakt. De
onrust is altijd gebleven. Ze is altijd op zoek naar nieuwe
mogelijkheden. Sinds de opening twintig jaar geleden
heeft ze al haar tijd in het uitbouwen van de onderneming
gestoken. Ze is permanent bezig met het bedenken van
nieuwe producten, nieuwe verpakkingen en nieuwe
mogelijkheden om haar chocoladecreaties aan de man
te brengen. „Ik ben pas tevreden als alles met smaak is
opgegeten."
Om dat te bereiken heeft zij tropenjaren gemaakt. „Ik heb
keihard gewerkt. Ik ben een controlefreak, dat manco is
