Meer menskracht
De Groot;Als ziekenhuis hebben wij
buiten de Borstkliniek en Geriatrie
een algemene en lokale functie.
Onze kracht ligt in het feit dat we
voor onze patiënten een prettige
omgeving bieden voor alle basiszorg.
Met de bijzondere demografische en
sociaaleconomische omstandigheden
in de beide gemeenten Vlaardingen en
Schiedam is bij de bouw, de inrichting
en de organisatie van het ziekenhuis
goed rekening gehouden. Daaraan
kleeft overigens ook een zeker
nadeel. In wezen bewonen wij een
te groot en te duur huis. De opzet is
gebaseerd op de ontwikkeling van de
zorgvraag in de komende periode van
ongeveer veertig jaar. Dit betekent
dat wij momenteel gebukt gaan onder
veel te hoge kapitaalslasten. Als
organisatie moet je heel sterk zijn om
deze te kunnen dragen en ondanks
alles te voorzien in de komende
ontwikkelingen op medischtechnisch
en organisatorisch gebied'
Behoud van het publieke vertrouwen moet, met de
recente schandalen en problemen in het land van zorg
en verpleging, nog vers in het geheugen een eerste zorg
zijn voor de Nederlandse ziekenhuizen. Het ontoereikend
optreden, begin dit jaar, tegen de uitbraak van de
klebsiella-bacterie door het Maasstad Ziekenhuis, het
vernietigend rapport over de onnodige hersenoperaties
in het Medisch Spectrum Twente en het ingrijpen van de
Inspectie voor de Gezondheidzorg in het Ruwaard van
Putten Ziekenhuis in Spijkenisse zijn slechts enkele zaken
die het publiek wantrouwend maken, zo niet opzadelen met
een regelrechte angst kwaliteit en betrouwbaarheid van de
zorg.
Hierbij vergeleken vallen de cijferlijsten van Elsevier en het
Algemeen Dagblad feitelijke in het niet. Of, zoals bijzonder
hoogleraar patiëntveiligheid aan de Erasmus Universiteit
Jan Klein het bij herhaling in de media heeft gezegd; 'Als
patiënt heb je weinig aan losse feitjes en ranglijsten' en
spreekt in dit verband zelfs nadrukkelijk van het 'failliet
van de lijstjes van Elsevier en het Algemeen Dagblad'.
Niettemin maken ze deel uit van de dagelijkse praktijk van
Aad de Groot en meer nog van de huisartsen en andere
verwijzers. Deze krijgen immers de eerste vragen van het
publiek over zich heen en hadden dagwerk aan de uitleg
van de kwaliteit van het Vlietland Ziekenhuis.
De Groot: 'Het vervelende is dat deze lijsten meer zeggen
over onze manier van registreren dan over de kwaliteit van
de zorg. Die lijstjes worden opgesteld aan de hand van de
gegevens die door de instellingen zelf worden verstekt.
Wanneer daaraan iets mankeert, zie je dat direct terug in
de ranking. Dit maakt ook dat ziekenhuizen die het ene
jaar in de top staan, het jaar daarop vijftien plaatsen of
meer gezakt kunnen zijn. Zoiets ligt natuurlijk noch aan de
kwaliteit van de instelling noch aan die van de specialisten.
Tegen de globale conclusies zoals die in de Elsevier en het
Algemeen Dagblad staan kun je verder weinig inbrengen.
Maar de gezondheidszorg laat zich niet vergelijken met de
manier waarop het Algemeen Dagblad jaarlijks oliebollen,
de stationskoffie en haring op de weegschaal legt. Was het
maar zo eenvoudig. Wij hebben bijvoorbeeld indertijd met
staf en specialisten besloten dat het Vlietland Ziekenhuis
voor de behandeling en operatie van een buikaneurysma's
doorverwijst naar een meer gespecialiseerde instelling.
Dat is een logische en verantwoorde keuze bij minder dan
twintig operaties per jaar. En vervolgens kom je in de krant
zoiets als een minpunt tegen. Je kunt er niets aan doen.
Aad de Groot benadrukt dat de registratie in het Vletland
Ziekenhuis met meer menskracht inzet zal worden
aangepakt. 'Maar', laat hij er onmiddellijk op volgen, 'dat
leidt dan wel tot een betere positie in bij de publieksbladen,
maar voegt aan de kwaliteit van de zorg weinig of geheel
niets toe. Voor een meer uitgebreide registratie van
behandeling en resultaat moetje wel mensen vrijmaken.
Dat kost energie en en dus geld, dat ik liever ingezet zie
voor handen aan het bed en verdere verbetering van de
zorg. De verantwoordelijkheid voor de volksgezondheid
eist alle zorg. In dat opzicht kunnen we meer dan tevreden
zijn met de certificering door het Nederlands Instituut voor
Accredatie van Ziekenhuizen. Dit toetst of ziekenhuizen
hun organisatie zo hebben ingericht dat ze een acceptabel
niveau van kwaliteit handhaven. Als dat zo is, wordt
een ziekenhuis voor vier jaar geaccrediteerd. Dit is een
bewijs voor een adequate en veilige organisatie. Het NIAZ
stelt hiervoor een lang en intensief onderzoek in waarbij
letterlijk elk facet van medische, en geneeskundige zorg
onder het vergrootglas wordt gelegd. Met deze NIAZ
accreditering staan we op gelijke hoogte met de andere
ziekenhuizen in de regio.' Een hoop geld.
Samenwerking met de ziekenhuizen in de omgeving noemt
De Groot zowel veelbelovend als een allereerste noodzaak
voor het ziekenhuis van de toekomst. 'Marktwerking',
zegt hij 'zal meer en meer samenwerking zijn. Alleen dan
is het mogelijk de ontwikkelingen op medisch technisch
gebied bij te benen. Concentratie en deconcentratie zijn
daarbij kernbegrippen. Om de hoogst bereikbare kwaliteit
te kunnen bieden zul je specialismen moeten samenbrengen.
Ook van betekenis zijn de demografische en sociaal
economische ontwikkelingen in het verzorgingsgebied.
Om daarin optimaal te functioneren ligt het voor de hand
om samen te werken met buurtgezondheidcentra met een
langere drempel die als anderhalf-lijns zorginstellingen
fungeren'
Het ziekenhuislandschap verandert en daarin zal het
Vlietland Ziekenhuis moeten mee-veranderen. De Groot: 'De
zorgverlening zal met op het oog op de toekomst duidelijke
keuzes moeten maken. De concentratie gaat leiden tot
meer samenwerking op organisatorisch en medisch
gebied. Dit zal ook gevolgen hebben voor de diversiteit
17 Musis