Meer menskracht De Groot;Als ziekenhuis hebben wij buiten de Borstkliniek en Geriatrie een algemene en lokale functie. Onze kracht ligt in het feit dat we voor onze patiënten een prettige omgeving bieden voor alle basiszorg. Met de bijzondere demografische en sociaaleconomische omstandigheden in de beide gemeenten Vlaardingen en Schiedam is bij de bouw, de inrichting en de organisatie van het ziekenhuis goed rekening gehouden. Daaraan kleeft overigens ook een zeker nadeel. In wezen bewonen wij een te groot en te duur huis. De opzet is gebaseerd op de ontwikkeling van de zorgvraag in de komende periode van ongeveer veertig jaar. Dit betekent dat wij momenteel gebukt gaan onder veel te hoge kapitaalslasten. Als organisatie moet je heel sterk zijn om deze te kunnen dragen en ondanks alles te voorzien in de komende ontwikkelingen op medischtechnisch en organisatorisch gebied' Behoud van het publieke vertrouwen moet, met de recente schandalen en problemen in het land van zorg en verpleging, nog vers in het geheugen een eerste zorg zijn voor de Nederlandse ziekenhuizen. Het ontoereikend optreden, begin dit jaar, tegen de uitbraak van de klebsiella-bacterie door het Maasstad Ziekenhuis, het vernietigend rapport over de onnodige hersenoperaties in het Medisch Spectrum Twente en het ingrijpen van de Inspectie voor de Gezondheidzorg in het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse zijn slechts enkele zaken die het publiek wantrouwend maken, zo niet opzadelen met een regelrechte angst kwaliteit en betrouwbaarheid van de zorg. Hierbij vergeleken vallen de cijferlijsten van Elsevier en het Algemeen Dagblad feitelijke in het niet. Of, zoals bijzonder hoogleraar patiëntveiligheid aan de Erasmus Universiteit Jan Klein het bij herhaling in de media heeft gezegd; 'Als patiënt heb je weinig aan losse feitjes en ranglijsten' en spreekt in dit verband zelfs nadrukkelijk van het 'failliet van de lijstjes van Elsevier en het Algemeen Dagblad'. Niettemin maken ze deel uit van de dagelijkse praktijk van Aad de Groot en meer nog van de huisartsen en andere verwijzers. Deze krijgen immers de eerste vragen van het publiek over zich heen en hadden dagwerk aan de uitleg van de kwaliteit van het Vlietland Ziekenhuis. De Groot: 'Het vervelende is dat deze lijsten meer zeggen over onze manier van registreren dan over de kwaliteit van de zorg. Die lijstjes worden opgesteld aan de hand van de gegevens die door de instellingen zelf worden verstekt. Wanneer daaraan iets mankeert, zie je dat direct terug in de ranking. Dit maakt ook dat ziekenhuizen die het ene jaar in de top staan, het jaar daarop vijftien plaatsen of meer gezakt kunnen zijn. Zoiets ligt natuurlijk noch aan de kwaliteit van de instelling noch aan die van de specialisten. Tegen de globale conclusies zoals die in de Elsevier en het Algemeen Dagblad staan kun je verder weinig inbrengen. Maar de gezondheidszorg laat zich niet vergelijken met de manier waarop het Algemeen Dagblad jaarlijks oliebollen, de stationskoffie en haring op de weegschaal legt. Was het maar zo eenvoudig. Wij hebben bijvoorbeeld indertijd met staf en specialisten besloten dat het Vlietland Ziekenhuis voor de behandeling en operatie van een buikaneurysma's doorverwijst naar een meer gespecialiseerde instelling. Dat is een logische en verantwoorde keuze bij minder dan twintig operaties per jaar. En vervolgens kom je in de krant zoiets als een minpunt tegen. Je kunt er niets aan doen. Aad de Groot benadrukt dat de registratie in het Vletland Ziekenhuis met meer menskracht inzet zal worden aangepakt. 'Maar', laat hij er onmiddellijk op volgen, 'dat leidt dan wel tot een betere positie in bij de publieksbladen, maar voegt aan de kwaliteit van de zorg weinig of geheel niets toe. Voor een meer uitgebreide registratie van behandeling en resultaat moetje wel mensen vrijmaken. Dat kost energie en en dus geld, dat ik liever ingezet zie voor handen aan het bed en verdere verbetering van de zorg. De verantwoordelijkheid voor de volksgezondheid eist alle zorg. In dat opzicht kunnen we meer dan tevreden zijn met de certificering door het Nederlands Instituut voor Accredatie van Ziekenhuizen. Dit toetst of ziekenhuizen hun organisatie zo hebben ingericht dat ze een acceptabel niveau van kwaliteit handhaven. Als dat zo is, wordt een ziekenhuis voor vier jaar geaccrediteerd. Dit is een bewijs voor een adequate en veilige organisatie. Het NIAZ stelt hiervoor een lang en intensief onderzoek in waarbij letterlijk elk facet van medische, en geneeskundige zorg onder het vergrootglas wordt gelegd. Met deze NIAZ accreditering staan we op gelijke hoogte met de andere ziekenhuizen in de regio.' Een hoop geld. Samenwerking met de ziekenhuizen in de omgeving noemt De Groot zowel veelbelovend als een allereerste noodzaak voor het ziekenhuis van de toekomst. 'Marktwerking', zegt hij 'zal meer en meer samenwerking zijn. Alleen dan is het mogelijk de ontwikkelingen op medisch technisch gebied bij te benen. Concentratie en deconcentratie zijn daarbij kernbegrippen. Om de hoogst bereikbare kwaliteit te kunnen bieden zul je specialismen moeten samenbrengen. Ook van betekenis zijn de demografische en sociaal economische ontwikkelingen in het verzorgingsgebied. Om daarin optimaal te functioneren ligt het voor de hand om samen te werken met buurtgezondheidcentra met een langere drempel die als anderhalf-lijns zorginstellingen fungeren' Het ziekenhuislandschap verandert en daarin zal het Vlietland Ziekenhuis moeten mee-veranderen. De Groot: 'De zorgverlening zal met op het oog op de toekomst duidelijke keuzes moeten maken. De concentratie gaat leiden tot meer samenwerking op organisatorisch en medisch gebied. Dit zal ook gevolgen hebben voor de diversiteit 17 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2012 | | pagina 17