'v 7: - f 1!vt.v
Laatste Mouterij in Nederland
23 Musis
/X,
V*
I tf *jv ,Avf 2b^
.f4irf
y - - -»«
rechter
met groepen vrijwilligers aan de slag. Hans de Ruiter
herinnerde zich jaren later nog hoe het pand de ene
dag werd gekraakt en de krakers de volgende reeds
de sleutel kregen van wethouder Cor Bolmers. Er
gingen geruchten dat de gemeente op de plaats van De
Goudsbloem nieuwbouw wilde realiseren, maar achteraf
lijkt dat zeer onwaarschijnlijk. Vrijwel de gehele vroegere
Brandersbuurt lag nog braak evenals de driehoek bij de
Vlaardingerstraat, het voormalige Hermes DVS-terrein met
aangrenzende bebouwing en het Westmolenstraatkwartier.
Als de gemeente wilde bouwen beschikte ze over een
opengebroken terrein ter grote van de halve binnenstad.
De zo geheten Goudsbloemgroep verkreeg als rechtspersoon
na enige moeite een huurcontract dat het mogelijk maakte
om in de voormalige mouterij een jongerencafé te beginnen.
Dat werd het tweede in Schiedam. Kort daarvoor had een
cultuurverwante groep in een voormalige distilleerderij aan
de Lange Haven het jongerencafé 'De Quibus' gesticht.
De Goudsbloemgroep dacht hierbij aan een sociaal-
cultureel café waar het nuttigen van drank niet centraal
zou staan, maar onderdeel moest zijn van een theater,
annex muziekpodium, annex studieruimte, waarin de
verschillende activiteiten zoveel geld zouden opbrengen
dat de verdere restauratie van het pand waarin zich nog
een oorspronkelijke eest bevond daarmee mogelijk werd
gemaakt.
Op 30 december 1977 was het zover en ging Café De
Goudsbloem open. Voor korte tijd slechts. Driejaar
later was niet alleen het weinige geld verdampt. Ook de
idealen waren bezweken. Het runnen van een sociaal-
cultureel jongerencafé vergt meer incasserings- en
organisatievermogen dan Hans, Rita en Bertus konden
opbrengen. Het café werd in 1980 verpacht totdat ook deze
Goudsbloem het onder nieuwe beheerders het niet langer
kon bolwerken. Hans de Ruiter; 'Een kroeg is maar een
kroeg en we maakten te weinig winst om het pand verder
op te knappen. Daardoor bleef van de oorspronkelijke
doelstelling weinig over'. In 1987 keerden ze gedrieën
echter noodgedwongen toch weer terug. Het was zonde
om het gebouw leeg te laten staan. Dus keerden ze terug,
verlegden de bakens en vestigden ze als uitbaters van
het Restaurant de Mouterij dat het nog vijftien jaar zou
volhouden en uitgroeide tot één der drukst bezochte en
populairste restaurants van Schiedam.
In de plannen van Restauro zal het vroegere restaurant de
gemeenschappelijke ruimte zijn van het wooncomplex.
Peter van Velzen; 'Deze ruimte leent zich het meest voor
een centrale voorziening binnen het complex. Weliswaar
moet er een hoogteverschil ten opzichte van het maaiveld
worden gevonden, maar deze kan aan de buitenzijde van
het gebouw worden gerealiseerd. Hierdoor wordt een
gemakkelijke entree verkregen op de toegangshal. In
deze glazen hal die in de hoogte meerdere verdiepingen
verbindt, blijven de oorspronkelijke oven en trechter
van de eest bewaard. Mouterij De Goudsbloem is de
laatste voormalige mouterij in Nederland waarin de
oorspronkelijke eestinstallatie bewaard is gebleven. In
de nieuwbouw blijft deze installatie vanuit alle hoeken
en hoogten in het zicht. Ook bezoekers van het complex
kunnen tijdens open monumentendagen of excursies rond
de eest lopen. In de doelstellingen van de Goudsbloemgroep
stond indertijd het behoud van het karakter en industriële
betekenis van het gebouw centraal. Aan die doelstellingen
