DE MEE
SLEPENDE
WERELD VAN
AJI V.N.
Tekst: Froukje Floltrop
Foto's: Peter Cox
Water in wat voor een vorm dan ook is vaak ook binnen
een werk vaak een bindend element.
Naast zijn natuurlandschappen, of het nu vergezichten
zijn of close-ups van gefantaseerde bloemen, tekent hij
ook mensen. Zo maakte Aji V.N. een serie monochrome
tekeningen van naakte mannen en vrouwen met enorme
kapsels. Deze mensen bestaan echt en behoren tot de
kleine, maar in India manifeste groep van tantrische asceten
die de complete onthechting zoeken en zich buiten elke
maatschappelijke conventie hebben geplaatst. Hun haar kan
meterslang zijn, hun bezittingen niet meer dan ze bij zich
dragen. Hij tekent ze met houtskool op gekleurd papier,
of beter gezegd, hij laat ze uit de achtergrond tevoorschijn
komen. Aji V.N. tekent geen lijnen, hij bewerkstelligt de
contouren door een subtiel spel van licht en schaduw. De
mannen en vrouwen staan niet op de grond, ze hebben
geen decor, ze maken deel uit van hun eigen grenzeloze
ruimte.
Aji V.N.; 'Alles in het universum heeft overeenkomsten.
Het is dezelfde energie, die verschillende gedaanten
aanneemt. Voor mij was het een ontdekking dat een
landschap met bomen, de golven van de zee of een groep
mensen, verschillende uitingen zijn van één en dezelfde
energie, die niet alleen uit de natuur voortkomt, maar ook
ontstaat in de handeling van het tekenen. Bevrijdend aan
dat besef was de conclusie dat ik die energie dan ook op
papier verschillende gedaanten kon laten aannemen'.
Aji V.N. verkrijgt eenheid in zijn werken met zijn
doorwerkte techniek. Hij tekent met houtskool en pastel,
gumt het uit en voegt weer iets toe, net zo lang totdat
hij tevreden is over de balans tussen de tekening en de
achtergrond. Soms ligt het pastelkrijt als poeder op het
papier, in andere tekeningen het houtskool door het vele
gummen en tekenen met het papier versmolten lijkt.
In de meeste werken zie je een duidelijke voorgrond, de
plek waar het tafereel zich afspeelt, getekend tegen een
vage achtergrond. Die vage achtergrond wekt de suggestie
dat het afgebeelde achter en buiten de rand van het papier
doorgaat. Alsof het afgebeelde een toevallige uitsnede is uit
die eindeloze wereld. Een wereld die er altijd was en altijd
zal zijn. Het opgeroepen idee van oneindigheid versterkt
het verstilde karakter en de rust in zijn werk.
Verstild is het, maar saai is het beslist niet. Zijn
kleurgebruik is bijzonder en sterk. Aji V.N. kiest prachtige
kleuren. Zo zie je zinnenprikkelend helder rood, helder
blauw en helder groen in combinatie met subtiele grijzen
31 Musis
