AHREND
VAN IPENBURG
Musis 20
zoals zijn opa en vader deden.
„Maar omdat ik uit dwarsigheid niet
hetzelfde wilde doen als mijn vader,
koos ik aanvankelijk voor schilderen."
Hij ging naar de kunstacademie in
Rotterdam en studeerde af in twee
vakken. Schilderen en beeldhouwen.
„Ik ben uiteindelijk toch in dat laatste
vak terecht gekomen en nu doe ik
alsnog hetzelfde als mijn vader." Hij
is daarnaast blijven schilderen, in een
genre dat je industriële landschappen
zou kunnen noemen, maar dat is vrij
werk, het restauratiewerk gaat altijd
voor. Zijn eerste grote opdracht was
meteen een megaproject, een unieke
kans ook: het onder leiding van een
team deskundigen restaureren van
het grafmonument van Willem van
Oranje in de Nieuwe Kerk in Delft.
Gezien de nationale betekenis van
dit monument, vervaardigd door
de vooraanstaande 17e eeuwse
beeldhouwer Hendrick de Keyser, was
het ook een buitengewoon eervolle
opdracht.
Rond het monument deed zich een
merkwaardig probleem voor. Het
werd aangetast door zout, waardoor
Thuis. „Mijn grootste leermeesters
zijn mijn vader en mijn grootvader.
Daarnaast heb ik veel geleerd van
steenhouwer Anske de Boer en Jaap
Querido van Monumentenzorg."
Van Ipenburg komt uit Schoonhoven.
Hij is een nazaat van een geslacht
befaamde zilversmeden. „Mijn
opa was goud- en zilversmid,
stempelmaker en staalgraveur. Mijn
vader, zelfde verhaal. Ook goud- en
zilversmid. Hij ging daarnaast ook
al vrij snel beeldhouwen. Vanwege
zijn grote vakbekwaamheid werd hij
door Monumentenzorg ingehuurd 0111
beeldhouwwerken te restaureren. Ik
heb hem daar later vaak bij geholpen.
Ik ging elke vakantie met 'm mee."
Reeds als kind legde hij een fascinatie
voor natuurlijke materialen aan de
dag en voor de manieren waarop
mensen daar kunstzinnige vormen
aan wisten te geven. Hij was altijd te
vinden in het atelier van zijn vader.
„Ik ben opgegroeid in een milieu van
gips, klei en mallen," vertelt hij. Al in
zijn vroege jeugd besloot hij dat hij
later met zijn handen wilde werken,
om nationaal erfgoed te mogen
behandelen.
„Er zijn genoeg halve professoren die
precies weten hoe het scheikundig en
moleculair in elkaar zit, maar die niks
met hun handen kunnen. Een goede
restaurateur moet het allebei kunnen:
vaardig zijn met zijn handen en de
benodigde technische kennis hebben.
Veel werk dat ik doe bestaat uit het
herstellen van onhandig uitgevoerde
restauraties. Er zijn veel cowboys
actief geweest. Je krijgt te maken met
marmer dat vol krassen zit, materiaal
dat verziekt is door zoutzuur of
chloor, een beeldje dat even snel met
een of ander goedje is geplakt."
Waar deed deze Schiedammer de
vakkennis op die hem al op zo jonge
leeftijd naar de absolute top van het
vak bracht? Het antwoord is simpel.