AHREND VAN IPENBURG Musis 20 zoals zijn opa en vader deden. „Maar omdat ik uit dwarsigheid niet hetzelfde wilde doen als mijn vader, koos ik aanvankelijk voor schilderen." Hij ging naar de kunstacademie in Rotterdam en studeerde af in twee vakken. Schilderen en beeldhouwen. „Ik ben uiteindelijk toch in dat laatste vak terecht gekomen en nu doe ik alsnog hetzelfde als mijn vader." Hij is daarnaast blijven schilderen, in een genre dat je industriële landschappen zou kunnen noemen, maar dat is vrij werk, het restauratiewerk gaat altijd voor. Zijn eerste grote opdracht was meteen een megaproject, een unieke kans ook: het onder leiding van een team deskundigen restaureren van het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk in Delft. Gezien de nationale betekenis van dit monument, vervaardigd door de vooraanstaande 17e eeuwse beeldhouwer Hendrick de Keyser, was het ook een buitengewoon eervolle opdracht. Rond het monument deed zich een merkwaardig probleem voor. Het werd aangetast door zout, waardoor Thuis. „Mijn grootste leermeesters zijn mijn vader en mijn grootvader. Daarnaast heb ik veel geleerd van steenhouwer Anske de Boer en Jaap Querido van Monumentenzorg." Van Ipenburg komt uit Schoonhoven. Hij is een nazaat van een geslacht befaamde zilversmeden. „Mijn opa was goud- en zilversmid, stempelmaker en staalgraveur. Mijn vader, zelfde verhaal. Ook goud- en zilversmid. Hij ging daarnaast ook al vrij snel beeldhouwen. Vanwege zijn grote vakbekwaamheid werd hij door Monumentenzorg ingehuurd 0111 beeldhouwwerken te restaureren. Ik heb hem daar later vaak bij geholpen. Ik ging elke vakantie met 'm mee." Reeds als kind legde hij een fascinatie voor natuurlijke materialen aan de dag en voor de manieren waarop mensen daar kunstzinnige vormen aan wisten te geven. Hij was altijd te vinden in het atelier van zijn vader. „Ik ben opgegroeid in een milieu van gips, klei en mallen," vertelt hij. Al in zijn vroege jeugd besloot hij dat hij later met zijn handen wilde werken, om nationaal erfgoed te mogen behandelen. „Er zijn genoeg halve professoren die precies weten hoe het scheikundig en moleculair in elkaar zit, maar die niks met hun handen kunnen. Een goede restaurateur moet het allebei kunnen: vaardig zijn met zijn handen en de benodigde technische kennis hebben. Veel werk dat ik doe bestaat uit het herstellen van onhandig uitgevoerde restauraties. Er zijn veel cowboys actief geweest. Je krijgt te maken met marmer dat vol krassen zit, materiaal dat verziekt is door zoutzuur of chloor, een beeldje dat even snel met een of ander goedje is geplakt." Waar deed deze Schiedammer de vakkennis op die hem al op zo jonge leeftijd naar de absolute top van het vak bracht? Het antwoord is simpel.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2013 | | pagina 20