Historiserend bouwen nam in het recente Nederlandse bouwen een grote vlucht totdat de economische crisis ook hieraan een einde maakte. Sprekende voorbeelden hiervan zijn onder andere de Helmondse wijk Brandevoort, Vathorst bij Amersfoort en Lelystad- Haven. Schiedam kreeg er op de vaireep ook een tikQ'e) van mee in de recent gebouwde eengezinshuizen aan de överschiesestraat die verwijzen naar de typische I Schiedamse branderijgevels. iting foto Meindert Koelink In Amsterdam voltooide het duo Poiesz en Huijbregts drie woningcomplexen in het Hercules Segherskwartier ofwel 'de Pijp'. He betreft ouderenwoningen en gezinswoningen aan de Govert Flinckstraat en de Jan Steenstraat en aan het Hercules Seghersplein. Dit architectonische drieluik werd zowel voor de Amsterdamse architectuurprijs 2012 als voor de Amsterdamse Nieuwbouwprijs 2012 genomineerd. De woningen maken deel uit van een wijkbrede opknapbeurt van genoemd Hercules Segherskwartier. Hiermee wil de initiatiefnemer, woningcorporatie Ymere, de buurt aantrekkelijker maken voor actieve ouderen en studenten, maar ook voor kleine gezinnen met kinderen. Zo werd een naamloos pleintje, in het hart van de buurt, heringericht en wordt nu omzoomd door een bordes van architect Hans van Heeswijk. Daarnaast startte Ymere een omvangrijke renovatie van meer dan honderd woningen. Alle nieuwbouw in dit gebied werd toevertrouwd aan HParchitecten die zich hiermee als jong bureau op de voorgrond plaatsten. Want noch de nieuwbouw in de Pijp noch de drie woningprojecten die Poiesz cum suis in Rotterdam binnen het kader van 'Eén blok stad' realiseerden, bleven onopgemerkt. Met de drie projecten in Rotterdam deelde HParchitecten uiteindelijk mee in de Rotterdamse Architectuurprijs 2012. Inmiddels heeft hij ook Schiedam op z'n verlanglijst gezet. Hij kijkt daarbij zelf wonend aan de Grote Markt vooral naar de raakvlakken van de binnenstad en de directe omgeving. In die tussengebieden zijn open plekken genoeg. Gebieden bovendien met een aanzienlijk potentie. Ooit zijn door Woonplus, Gemeentewerken en Musis gesprekken gevoerd om vanuit de dialoog met architecten en onderzoek ontwikkelingen op gang te brengen over de 'molenroute' en de invulling van de braakliggende terreinen aan weerszijden van de Schie aan de Boterstraat en het grasveld achter het Doeleplein. Het lege stuk aan de Boterstraat met de allang verlaten bedrijfshallen van Machinefabriek Fontijne en de later de sociale werkplaats, herinnert aan de ongemotiveerde sloop van het enige complete patriciërshuis dat Schiedam nog resteerde uit de vroege 17de eeuw. Het grasveld achter het Doeleplein behoort precies als het enorme sloopgebied aan de Westmolenstraat tot de 'zwarte bladzijden' uit de jaren 1970. Met het woningcomplex in de Amsterdamse Pijp viel de landelijke architectuurpers in lovende bewoordingen over HParchitecten heen. 'God en de duivel hebben één ding gemeen', schreef architectuurjournalist Hilde de Haan in de Volkskrant; 'ze schuilen allebei in de details. Dus als een gewone sterveling gehaast vanaf de Ruysdaelkade door de Amsterdamse Govert Flinckstraat fietst, bestaat de kans dat hij niks bijzonders ziet. Dit stukje straat is nog steeds zo'n typisch stukje Pijp als er al decennia staat: lange, nauwe straten met hoge woongebouwen. Alleen wie goed kijkt, merkt dat er kersverse nieuwbouw staat die zeer het nader bestuderen waard is'. Dat is mooi gesproken, maar hiermee roept Hilde de Haan toch een vraag op die zijzelf (wijselijk?) onbeantwoord laat. Kunnen de woningen en bedrijfsruimten aan de Govert Flinckstraat 61-79 en Jan Steenstraat 4-8 en 56-62 in Amsterdam worden ondergebracht in het begrip 'historiserend bouwen' of is er iets anders aan de hand? Historiserend bouwen nam in het recente Nederlandse bouwen een grote vlucht totdat de economische crisis ook hieraan een einde maakte. Sprekende voorbeelden hiervan zijn onder andere de Helmondse wijk Brandevoort, Vathorst bij Amersfoort en Lelystad-Haven. Schiedam kreeg er op de valreep ook een tikjje) van mee in de recent gebouwde eengezinshuizen aan de Överschiesestraat die verwijzen naar de typische Schiedamse branderijarchitectuur. Het is die vraag die die een 'ommetje Amsterdamse Pijp' interessant maakt. Op bedrieglijke wijze lijken de woningen van Poiesz en Huijbregts niet op te vallen in de smalle straat. Maar 'historiserend' is zeker het woord niet. Het complex voegt zich tegelijk naar het actuele aanzien en het historisch karakter van de buurt. Dat is geheel iets anders. Het is een keuze die de liefhebber van het wonen in de Amsterdamse binnenstad direct aanspreekt. Niks lookalike met een knipoog naar het verleden, maar een gevelbeeld zoals dat aan alle randen van de binnenstad in groten getale 25 Musis

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2013 | | pagina 25