Saskia Noor van I mho ff De tijden zijn veranderd. Voor kunstenaars nog meer dan voor medisch specialisten en managers. De tijden waarin alles kon en alles mocht zijn voorbij. Niemand zal (durven) ontkennen dat het experiment, het onderzoek om het onderzoeken en het spelen met de toevalligheid als gericht uitgangspunt, het wezen is van kunst Esther de Graaf Groningen, Musis 34 beeld, Chain uit 2008, hangt in het Stedelijk Museum Schiedam een ankerketting rond een motorwiel aan het plafond. Zodra het wiel wordt aangedreven, slingert de stalen ketting losjes in de ruimte, in een lange, steeds van vorm veranderende lus: een zachte beweging van harde materialen. (Mission, Canada, 1982) Is voorgedragen door de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Mariene Dumas. Dumas zelf is een schilder die met haar sterk expressionistische schilderkunst en soms controversieel installatie. Ze zijn op sculpturale wijze geplaatst, soms in de vorm van een trechter: die sluist het publiek in het decor, maar verbeeldt ook het filteren van informatie. Mariene Dumas: 'Ik vind haar visueel intelligent en verrassend, vanwege haar actuele onderwerpen: over de verhouding van kunst tot tentoonstellen en de relatie tussen kunst en verzameling.' Volgens Dumas neemt Van Imhoff het museumdepot als onderwerp om onze cultuur te kunnen herzien: zij bestudeert de betekenis van tastbare objecten in ons digitale tijdperk. Voor haar installatie in Schiedam heeft Van Imhoff eerder werk hernomen en herzien, gloednieuwe onderdelen vervaardigd en het museumdepot bezocht. Naast een stilleven uit de zeventiende eeuw van Gerrit van Vucht, koos ze voorwerpen die samen een ruimtelijke weerspiegeling vormen van dat stilleven. Haar installatie rond het genre van het stilleven vormt tegelijk een analytisch en een fijngevoelig herinneringsbeeld. Dumas noemt het werk van Saskia Noor van Imhoff, slim, raadselachtig en met liefde en fijngevoeligheid gemaakt. Een kunstenaar die intelligentie combineert met materie. Esther de Graaf Saskia Noor van Imhoff gevonden benadering van haar directe onderwerpen en thema's, volop in de belangstelling staat. Zelden kan allen al de voordracht van een kunstenaar zo opmerkelijk worden genoemd. Het oeuvre van Saskia Noor van Imhoff lijkt voort te komen uit een heel andere wereld. Waar Dumas kiest voor een directe benadering in stevige gebaren ordent Saskia Noor van Imhoff een grote diversiteit aan materialen in de ruimte. Fotowerken of video's kunnen samengaan met schilderijen, maar ook met levende planten en plantachtige figuren van brons. Muren, sokkels en zuilen vormen een onderdeel van de 1984) In de voordracht van van Esther de Graaf spreekt Ad de Jong, kunstenaar en oprichter van kunstenaarsinitiatief W139 in Amsterdam, zijn grote bewondering uit voor de manier waarop De Graaf in haar oeuvre een tegenbeeld schept van op onze overgeorganiseerde managementmaatschappij Esther de Graaf bouwt ragfijne constructies van eenvoudige materialen, die het licht omspelen. Ze gebruikt karton, plastic, hout, aluminiumfolie, ijzerdraad en tape. Meestal houden haar lichte sculpturen schijnbaar het

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2013 | | pagina 34