DE RUIGTE
s
Onbedoeld
ontstond een
groene oase
in het dicht
bebouwde
Musis 12
Voor iemand die op de
Veluwe woont, de Zuid-
Limburgse heuvels als
vakantiebestemming
kent of de Drentse
heidevelden weet
te waarderen, zal de Vlaardingse
Broekpolder niet direct de associatie
met natuur oproepen. Enig cynisme
is in het verleden de polder dan ook
ten deel gevallen. Een onterechte
vergelijking echter. En wie bepaalt
eigenlijk wat natuur is? Geheel ten
onrechte is een afwachtende houding
echter ook weer niet. De ooit zo
fraaie veenweidepolder verdween
met opportunistische beweegredenen
onder een metersdik pakket
Rotterdams havenslib. Ideaal om op
te bouwen, dachten de Vlaardingse
bestuurders, maar toen het zover
was, bleek de bouwlust inmiddels
getemperd en nog erger, het slib
zwaar vervuild. Een periode van
50-60 jaar lang onduidelijkheid over
de bestemming en toekomst van de
polder brak aan. De politiek kwam
er niet uit en ongemerkt begon het
gebied zich in een groene omgeving
te veranderen. Deels door aanplant
als productiebos en akkers met maïs,
koolzaad etc. maar ook spontaan
ontwikkelde zich de begroeiing. Het
havenslib was namelijk niet alleen
giftig, maar door de zandigheid ook
vruchtbaar. Onbedoeld ontstond een
groene oase in het dicht bebouwde
stedelijk gebied. Aan de zuidrand
kregen sportclubs, volkstuinders en
scouting een onderkomen, maar het
grootste deel transformeerde in een
recreatief-natuurlijk uitgaansgebied.
Dermate gewaardeerd en met een
maatschappelijk functie dat de
politiek afzag van bebouwing.
Probleem was wel dat de bospercelen,
met name netjes in rijen gepote
populieren, aan hun einde aan het
geraken waren. De volgroeide bomen
waren 'op' en droegen weinig bij aan
biodiversiteit en belevingswaarde. Het
in opdracht van de FBP door Bureau
Stroming ontwikkelde Integraal
Inrichtingsplan Broekpolder voorzag
in de vormgeving van een centraal
natuurkerngebied, dat gestoeld
was op drie pijlers: -vernatting,
-bosomvorming en- begrazing. Door
aanpassing van de waterhuishouding
(aanleg van een kreek met stuw,
die het water vast kan houden) en
het graven van ondiepe plassen, is
een meer open coulisselandschap
ontstaan. Watervogels en -planten
en andere flora en fauna zullen hun
weg in het gebied gaan vinden en
hebben nu al geleid tot een grotere
biodiversiteit. Hiertoe werd veel
van het oude productiebos gekapt,
maar vond tegelijk aanplant van
nieuwe bos- en struikpercelen plaats.
Uiteraard geen populieren meer,
maar een breed scala aan soorten.
Om dit natuurkerngebied te laten
functioneren en bijvoorbeeld niet
dicht te laten groeien zodat de effecten
weer verloren gaan, worden sinds
enkele maanden Schotse Hooglanders
voor de begrazing ingezet. Deze
spectaculaire runderen zorgen voor
een passend natuurlijk evenwicht
en houden het gebied ruig. Naar de
beoogde uitstraling heeft het gebied
de naam De Ruigte gekregen, een
gebied waar de wandelaar (honden
aangelijnd) door heen kan wandelen,
onder andere over nieuw aangelegde
knuppelpaden en bruggetjes. De
eerste ooievaars en lepelaars zijn reeds
gesignaleerd. De Broekpolder sluit aan
op Midden-Delfland met onder andere
de Vlietlanden en Rijsplas en betekent
een belangrijke versterking van de
ecologische verbindingen die tot in
de stad reiken. De FBP pleegt veel
