tekst: Peter de Lange foto's: Louis Haagman
Musis 4
Franck Wittkampf
Familiebedrijven gesticht
door immigranten vormden
het fundament van de
distillateursbranche.
Zo kwam het dat de
eerste jeneverreünie,
georganiseerd door de Vrienden van
het Jenevermuseum Schiedam, ook
wel wat op een familiereünie leek.
Verwanten maakten een belangrijk
deel uit van het circa honderdkoppige
publiek. In het museum deden
distillateurs, nazaten van distillateurs
en een bedrijfshistoricus omringd door
kruiken, flessen, glazen en historisch
reclamemateriaal een fascinerende
greep in het verleden. Uit hun
verhalen rees een wereld op waar
distillaten drankdynastieën roem en
rijkdom konden bezorgen maar ook
kopzorgen en soms een kater. Nostalgie
en toekomstverwachting bleven mooi
in evenwicht: jenever verloor de status
van volksdrank, maar werkt hard aan
een comeback als cultdrank.
Wittkampf is zo'n naam die ook
buiten de stad onmiddellijk associaties
oproept met de hoogtijdagen van het
gedistilleerd uit Schiedam. Toch was
het maar een betrekkelijk bescheiden
bedrijf, volgens Franck Wittkampf.
Hij kent de feiten slechts uit de
overlevering: geboren in 1948, was het
hem niet gegeven het in de 19e eeuw
gestichte familiebedrijf voort te zetten.
Tegen de tijd dat hij zijn intrede had
kunnen maken, had zijn vader de zaak
verkocht aan Joh. Vrijmoed. Francks
loopbaan speelde zich af bij HoekLoos
als veiligheidskundige. ,,Veel leuker,"
zegt hijEen carrière in de drank trok
hem niet. ,,Ik was techneut, geen
verkoper."
Franck is een
nakomeling
van Bernard
Anton
Joseph
Wittkampf,
een van de
vele Duitsers
die in de 18e
eeuw om
economische
redenen naar
Nederland
trokken.
Francks
voorvader
werd in
1854 in Schiedam genaturaliseerd. Hij
stichtte het bedrijf dat Francks vader
Jan uiteindelijk met pijn in het hart
moest opdoeken. ,,Ik was te jong om
te beseffen wat er gaande was in het
gedistilleerd. Toen mijn vader in 1961
