RESTAURATIE VAN DE RAMEN VAN DE MARTINUSKERK STAP DICHTERBIJ tekst: Wim Henkes foto's: Stef Hagemeier 17 Musis werd gecreëerd en nog te zelden wordt herkend als van bijzondere maatschappelijke en culturele waarde. Vele Schiedamse katholieken zullen zich nog herinneren hoe met de sloop van de St. Liduinakerk ook de nog maar kort daarvoor met dubbeltjes en kwartjes bijeengespaarde prachtige glas-in-loodramen aan scherven werden geslagen. Behalve door de sprekende kleuren en de zeer zorgvuldige uitwerking van de thema's in de glaswand, mogen de ramen ook exemplarisch worden genoemd voor de vermenging van kerkelijke en wereldlijke kunst aan het eind van de jaren 1960 onder invloed van de vernieuwingsbeweging in de RK-kerk zoals deze in gang was gezet door het Tweede Vaticaans Concilie. Mede vanwege het enorme formaat van de ramen die praktisch de gehele zuidmuur van de kerk vormden, is Hoewel er nog aardig wat water door de Nieuwe Maas zal stromen voordat de Stichting Beukenhof echt alle gelden bijeen heeft, komt de restauratie van de ramen van de voormalige Martinuskerk nabij. Deze ramen zijn bij de sloop van de Martinuskerk in Groenoord voorzichtig uitgenomen en overgebracht naar het restauratieatelier van Stef Hagemeier in Tilburg. Hagemeier is restaurateur van historisch glas-in-lood met een imposante staat van dienst. De ramen van de Martinuskerk kunnen niet in veilger handen zijn. De ramen van de Martinuskerk zijn in de periode 1966-1968 vervaardigd door de Brabantse glazenier Jan Willemen, die met name beneden de grote rivieren en in Vlaanderen grote bekendheid geniet. Om meerdere redenen is het behoud van dit glas van bijzonder belang. In de eerste plaats vanwege het formaat. De glas-in-lood vensters vormen met een formaat van 81 vierkante meter één aaneengesloten vertelling, niet doorsneden door muurpartijen, maar is zichtbaar als één wand die in licht en kleur een even boeiend als indrukwekkend schouwspel biedt. In de tweede plaats zijn de ramen kunsthistorisch van waarde. De terugkeer van de katholieke kerk naar traditionele vormen en waarden heeft heel veel geïnspireerde kunst uit die dagen als strijdig met de liturgie en katholieke belevingswereld naar de vuilnisbelt verwezen. Uit oogpunt van (kunst)historisch erfgoed is daarom gekozen voor behoud van de ramen omdat behalve met de terugkeer naar oude kerkelijke waarden, ook door de leegloop van kerken veel sneuvelt dat in de jaren 1960 en '70 dit werk van Jan Willemen dit lot bespaard gebleven. In zijn vertelling die volledig geënt is op het Tweede Vaticaans Concilie, heeft Willemen de liturgische boodschap vrijwel verlaten en vertaalt hij het bijbelse thema in wereldse beelden, die in hun vormentaal mensen uit alle culturen en religies aanspreekt. De voorstelling is geïnspireerd op gezang 65: Een danklied voor Gods rijke zegen. Met name verwijzen de ramen naar vers 12: U kroont het jaar met uw goede gaven, waar uw voeten gaan druipt het van overvloed en vers 14: De weiden kleden zich met kudden, de dalen tooien zich met graan. De voorstelling verbeeldt de vier jaargetijden en is in uitvoering en kleur één uitbundig loflied op de schepping, waarin de allegorische beelden van sneeuw, vissen, het Detail restauratie van één van de panelen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2013 | | pagina 17