"Kade40 heeft geen eigen aanbod, Kade40 regisseert het aanbod. Wij bieden faciliteiten. Voor docenten en cursisten, voor iedereen die met kunst aan de slag wil. In dit pand is van alles mogelijk, ie kunt hier cursussen volgen, maar ook vergaderen. Een bedrijf kan vergaderruimte huren en desgewenst na afloop een workshop volgen." in het budget van OpMaat door drie geldgevers - als regionale muziekschool werd OpMaat behalve door Vlaardingen ook ge subsidieerd door Maassluis en Schiedam - hadden het proces versneld. De huisvesting van de kunsteducatie is teruggebracht van twee panden naar één en de betaalde staf is tot een minimum ingekrompen. De directeur wordt ondersteund door twee afde lingshoofden, twee huismeesters en een administratieve kracht. Vrijwilligers doen het werk waar de beroeps niet aan toekomen. Met ingang van het komend seizoen komen alleen de personeelskosten en de huisvesting 220.000 per jaar aan huur) nog voor rekening van de gemeentebegroting. De docen ten zijn ondernemers geworden: zzp'ers die zonder subsidie moeten zien rond te komen van het lesgeld. Kade40 is de plek waar het allemaal moet gaan gebeuren. De naam, gekozen omdat hij beter bekt dan CKE, is een verkorte aanduiding van het adres, Westhavenkade 40. Het logo oogt ver trouwd en straalt tegelijk zakelijkheid uit: een strenge zwarte K in een geel vierkant, een verwijzing naar de bekende PTT- aanduidingsborden uit de jaren 1950 voor kabels en leidingen. Het ruikt nog indringend naar hout, verf en kalk in het vroe gere postkantoor. Bij de verbouwing heeft het interieur zijn vroe gere grauwheid afgelegd. Binnen oogt het licht, vriendelijk en vooral ruim. Om geld te besparen, werden zoveel mogelijk meu belen van "de overkant" meegenomen. Tafels, stoelen en bu reau's uit het Hollandiagebouw werden geschuurd en opnieuw gelakt. Wat nieuw moest worden aangeschaft, werd gekocht bij IKEA. Veel van de materialen en gereedschappen in de werk plaatsen zijn eveneens afkomstig van de Vrije Academie. De ateliers, leslokalen en vergaderplekken zijn verdeeld over vier verdiepingen. Er is een podiumzaal voor muziek- en toneeluitvoeringen (ook weer aangekleed met spullen van de Vrije Academie), een expositieruimte en een artotheek met zo'n 2000 uitleenbare kunstwerken in depot, Het pand biedt talloze mogelijkheden en Sylvia Hagers is vast van plan die intensief te gaan gebruiken. Aan ideeën geen gebrek. Kunsteducatie is haar specialiteit. Hoewel ze zelf absoluut a-creatief is en zichzelf "een ramp" noemt waar het dingen maken betreft, weet ze heel goed hoe ze anderen kan inspireren. "Dit vak is te vergelijken met sport verslaggeving. Mart Smeets zou op een racefiets geen berg opkomen, maar hij weet wel alles van wielrennen." In haar CV noemt Sylvia Hagers zichzelf "enthousiasmerend, een innovator, gedreven en resultaatgericht." Haar motto: "Ik ben gek op kunst, maar ik vind het nog veel leuker om anderen kunst te zien maken." Hagers werkte sinds haar afstuderen (kunstgeschiedenis in Leiden) in diverse functies op het snij vlak van amateurkunst en professionele kunst. Bij haar vorige werkgever SKVR (de Rotterdamse variant van Kade4o) was ze onder andere hoofd van de Foto- en Videoschool en van de afdelingen Beeldende Kunst, Mode en Design en teammana ger van de onderwijsafdeling. Ze is adviseur van de stichting Art Worlds, die naar Brits voorbeeld jaarlijks de Zomer Expo organiseert in het Haags Gemeentemuseum en die beoogt ge vestigde en onbekende kunstenaars tot elkaar te brengen. Als voorzitter van Het Talens Palet organiseert zij landelijke wed strijden voor niet-professionele schilders en tekenaars. Als do cent kunstgeschiedenis gaf zij les op verschillende instituten, onder andere aan de Vrije Academie. Zo kwam ze voor het eerst met Vlaardingen in aanraking. Ze kent de stad goed, ze woont er al een aantal jaren. De vaak gehoorde opmerking dat Vlaardingen door de re cente bezuinigingsgolf tot een "culturele woestijn" zou zijn ver worden, vindt zij wel erg gemakzuchtig. "Vlaardingen heeft juist heel veel cultuur in huis," stelt zij. Oké, er is inderdaad geen galerie in de stad (maar die komt er wel als de artotheek van Kade40 eenmaal is gereorganiseerd, belooft zij) maar de Stadsgehoorzaal en Museum Vlaardingen (in aanbouw op een steenworp afstand van Kade4o) zijn toch niet de eerste de beste adressen voor cultuurbeleving. Verder noemt zij de Kroepoekfabriek, de Stichting Mareado en "heel veel kleine aanbieders van cultuur op allerlei vlak, verspreid over de stad", Zoals? "Er is bijvoorbeeld een nieuwe particuliere muziekschool in oprichting. En er zijn nog veel meer kleine muziekschooltjes in Vlaardingen. Hier om de hoek zit bijvoorbeeld de Drum Academy. Er is een dansschool. Met al die initiatieven kunnen wij een vorm van samenwerking zoeken." Hagers ziet voor Kade40 eerder een bemiddelende dan een uitvoerende rol in de kunsteducatie: "Kade40 heeft geen eigen aanbod, Kade40 regisseert het aanbod. Wij bieden faciliteiten. Voor docenten en cursisten, voor iedereen die met kunst aan de slag wil. In dit pand is van alles mogelijk. Je kunt hier cursus sen volgen, maar ook vergaderen. Een bedrijf kan vergader ruimte huren en desgewenst na afloop een workshop volgen." Ook het huren van ruimtes voor niet direct cultuurgebonden activiteiten is mogelijk. Verschillende politieke partijen hebben al in Kade40 vergaderd. De kunsteducatie wordt zo in staat gesteld "geld uit de markt te halen", zoals Hagers het uitdrukt. Tijdens het lopende seizoen hanteert Kade40 voor het lesgeld nog de tarieven van de Vrije Academie. Vanaf september wordt een cursus volgen duurder. "Maar de tariefstijging zal niet schokkend zijn," zegt Hagers geruststellend, "Wij gaan voor het lesgeld het landelijke gemiddelde nastreven. Dat ligt voor beel dende vakken op een bedrag van circa 200 euro voor vijftien lessen." De tarieven voor muzieklessen kunnen aanzienlijk ho ger uitkomen, erkent Hagers. "Dat heeft te maken met het klei nere aantal leerlingen. Hoe kleiner de groep, hoe duurder het lesgeld. Ik hoop op een situatie dat we kunnen middelen. Dat we dure lessen kunnen compenseren met de opbrengsten van de goedkopere lessen."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Musis | 2014 | | pagina 6