Recordjaar Keukenhof thuis of in het ziekenhuis? Bovag autorijschool „Verboom Voor een goede rijopleiding! Een Foto-collage: een origineel kado Speciale treinkaartjes voor het OOgst- fruitcorso Tiel Photokina in September Huisdieren en het wereldvoedsel- probleem. Verzorging hartpatienten pagina 9 ildUKN^fn 6 September 1978 99 Vamor-MI gediplomeerd Lest met Honda-Accord, de auto met de beste testresultaten van 1977. Sibeliusplein 233 - Schiedam - Tel. 010-709252 dm In steeds meer huizen kun je hem ontdekken: de foto-collage, een verzameling foto's die kriskras door elkaar heen op een onder- grond is geplakt, al of niet be- schermd door een glasplaat. Zo'n bonte mengeling van allerlei foto's doet het erg goed aan de muur. 't Is de moderne vorm van de lijstjes met foto's die op veel schoorstenen staan. Hoe maak je zoiets? Een mens bezit meestal nogal wat foto's, die in dozen en albums worden bewaard. Foto's van fami- lieleden en vrienden, vakantiekiek- jes en herinneringen aan huisdieren hoogtepunten in't leven en van het werk. Het eerste karwei is om uit die hele serie foto's een voorlopige keus te doen. Niemand vergeten Wanneer u een wat grotere collage maakt is 't verstandig dat kiezen toch wel met enige aandacht te doen. Wie bijvoorbeeld kinderen of kleinkinderen heeft, moet er na- tuurlijk voor zorgen dat er geen een op de collage ontbreekt. Want als uw verzameling klaar is en hangt, wordt deze door veel gasten bekeken en men vindt het dan leuk op zo'n collage de eigen foto te ontdekken. De ondergrond Die kan van alles zijn. In de handel zijn achterwanden met glasplaten verkrijgbaar die met klemmen bij elkaar worden gehouden. Het plak ken kan natuurlijk ook op een houten ondergrond gebeuren of op een stevige plaat karton. 't Is wel verstandig om de foto's te bescher- men met bijv. een glasplaat die op maat kan worden besteld. Vooral het zgn. "ontspiegelde" glas is erg mooi; u heeft dan geen last meer van hinderlijke reflekties. Eventu- ele scherpe randen even met schuurpapier (laten) afschuren. U kunt het ook beschermen met doorzichtig plakfolie. Dat heeft echter als bezwaar, dat het vervan- gen van foto's dan niet meer mogelijk is. Verder werkwy/e Het indelen van alle gekozen foto's is een plezierig werkje. waarbij het de bedoeling is dat alle foto's schots en scheef door en over elkaar worden geplakt. Ook is 't geen enkel bezwaar om zwart/wit- en kleurenfoto's over elkaar heen te plakken. Minder belangrijke stuk- jes van groepfoto's mogen best verdwijnen en langzaam ontstaat er een eenheid: een kompositie van foto's, die mensen en gebeurtenis- sen weergeeft waaraan u op de een of andere wijze goede herinnerin gen hebt. Collage veranderen Een van de charmes van een foto-collage is ook, dat u de kollek tie soms kunt wijzigen. Een leuke nieuwe vakantiefoto, de foto van een pas geboren baby, een erg geslaagde natuuropname ze kunnen de plaats innemen van andere foto's, die niet meer zo aktueel zijn. Zo beeldt de collage uw leven van vandaag uit en blijft ze nieuw. 't Is daarvoor natuurlijk wql nodig de foto's niet te vast te plakken. De beste methode is zuinig te werken met rubbercement of de speciale fotoplakkers te ge- bruiken die het mogelijk maken de foto's later weer onbeschadigd van de ondergrond of van elkaar te halen. Sieraad aan de wand Dat is het merkwaardige: de foto- collage is een stukje huisvlijt, dat in al zijn kontrast en afwisseling van kleur en vorm een sieraad is aan de wand. Waar huisgenoten en gasten met interesse naar kijken en dat voor uzelf- of voor de persoon, die u het als geschenk geeft - een heel bijzondere waarde heeft. Dat het voorjaarstoerisme voor ons land nog ahijd van bijzonder groot belong is laat het bezoekerscijfer van de Keukenhof dit jaar heel dttidelijk zien. In de periode van 23 maart tot en met 21 mei passeerden 940.000 bezoekers de kassa van de voorjaarstuin in Lisse. Hoewelde verwachtingen dit jaar. ondermeer door de zeer vroege Pasen, niet a! te hoog warengespannen is 1978 een record jaar geworden voor de Keukenhof. In 1974. tijdens het 25-jarig iubileum, bedroeg het bezoekersaantal 907.000. De Keukenhof zit dan ook duidelijk in de lift. Gespannen kijkt men in Lisse uit naar 1979. het jaar waarin men het 30-jarig bestaan gaat vieren. Zaterdag 9 September rijdt door Tiel opnieuw het Oogst-Fruit-corso Een bijzonder corso dat jaarlijks duizenden belangstellenden trekt. Na het corso zullen de praalwagens in de veilinghallen van Tiel ter bezichtiging worden opgesteld. NS heeft speciale treinkaartjes in voor- raad die korting geven op een trein- reis naar Tiel en de toegang tot het Fruit Corso. Tussen half elf en twee uur rijden er veel extra treinen van Geldermalsen naar Tiel, die 's avonds in omgekeerde richting de reizigers weer naar huis toe zullen sporen. Het grote foto- en filmevenement, dat eens in de twee jaar in Keulen wordt gehouden, is de Photokina. Deze wereldfotobeurs is allereerst bestemd voor de vakman, maar ook veel amateurs gaan er heen om te zien wat er voor nieuws is op het gebied van fotograferen en smal- filmen. Dit jaar wordt de Photo kina gehouden van 15 tot en met 21 September. Er zullen waarschijnlijk ongeveer 1.000 exposanten zijn. Informatie over de verkoop van toegangskaarten verstrekt de Duit- se Kamer van Koophandel, Nas- sauplein 30 in Den Haag (tel. 070-651955). Door landbouwhuisdieren en klei- ne huisdieren te voeden, gaat er voedsel voor de mens verloren. Weliswaar leveren koeien, varkens, enz. ook weer voedsel op in de vorm van melk en vlees, maar dit is een inefficiente gang van zaken. De dierenarts C.L. van Limborgh heeft berekend, dat er ongeveer 80 miljoen ton per jaar aan voedsel naar de landbouwhuisdieren gaat, dat anders door de mens zou kunnen worden gebruikt. De hoe- veelheid voor kleine huisdieren is hier een fractie van. Er zijn mensen geweerst die hier reden in zagen om in ieder geval geen of minder huisdieren te gaan houden. Men zei wel: ,,Feed a pet, starve a child" (wie een huisdier voert, laat een kind sterven). In feite worden in onze ontwikkelde samenleving slechts bepaalde delen van dieren - aangewend voor vlees- consumptie - voor menselijke voe- ding gebruikt. Redenen hiervan zijn o.m. de smaak, de verwerk- baarheid en de bestaande gewoon- ten. Zelfs al zou er een manier worden gevonden om het restant van de carcassen te distribueren in onderontwikkelde landen, dan zou dit restant in veel landen be- schouwd worden als een vreemd en onacceptabel voedsel voor verschil- lende, complexe voedings-, cultu- rele en religieuze redenen. Bovendien heeft Van Limborgh berekend, dat van de granen die wij naar de derde wereld zouden sturen de helft verloren zou gaan, nl. door te beschimmelen tijdens de opslag. Of door ten prooi te vallen aan mijt, muizen, ratten, vogels en zelfs door gebruik als veevoer en zaai- zaad. Goederen versturen is niet zo moei- lijk (hoewel zeer duur), maar de distributie ervan in de ontwikke- lingslanden zelf stuit op enorme problemen. Met voedselgiften lost men de problemen van distributie, organisatie, tchniek, corruptie, enz. niet op. Een gevolg hiervan is, dat in de ontwikkelde landen een aanzien- lijke kwantiteit vlees overblijft. Dit vlees is dan wel ongeschikt voor op tafel, maar toch een bron van hoogwaardige voeding voor huis dieren. Minder of geen honden, katten, knaagdieren, vogels of vis- sen houden, levert geen enkele regie bijdrage aan de oplossing van het wereldvoedselvraagstuk. Onlangs deden drie Engelse hart- specialisten verslag van een opmer- kelijk onderzoek. Zij verdeelden 264 patignten die ervan verdacht werden een hartinfarct te hebben, maar niet in direkt levensgevaar verkeerden, willekeurig in twee gelijke groepen. De ene groep werd thuis door de regelmatig langs- komende huisarts verzorgd, de andere groep werd, zoals bij hart patignten gebruikelijk is, in het ziekenhuis verzorgd. De zieken- huispatienten werden als gewoon- lijk de eerste dagen in een hartbe- wakingseenheid nauwkeurig gade- geslagen en vervolgens enige weken op een revalidatieafdeling ver- pleegd. Na zes weken waren van de ,,ziekenhuispatienten veertien ner- sonen overleden en van de ,,thuis- patienten" zeventien. De conclusie van de Engelse hartspecialisten: ,,Ons onderzoek toont aan dat patienten, die ervan verdacht wor den een ongecompliceerd (niet met direct levensgevaar) hartinfarct te hebben en die thuis in rustige omstandigheden verzorgd kunnen worden door een huisarts en een verpleegster die hen regelmatig bezoeken, er nauwelijks slechter aan toe zijn dan patienten die in een ziekenhuis worden opgenomen. Als je tenminste kijkt naar het sterftecijfer na zes weken". Het onderzoek maakt duidelijk dat de verzorging van hartpatignten wel eens een stuk goedkoper zou kun nen. J. Risico Hartbewakingseenheden zijn duur. De aanschafkosten bedragen een half miljoen gulden per bed. De personeelskosten zijn ongeveer dui- zend gulden per dag per bed. In de zestiger jaren zijn de hartbewa kingseenheden bij de opvang van hartpatignten steeds meer in zwang geraakt. Deze eenheden redden nog steeds vele levens, die anders niet gered zouden kunnen worden. Bovendien hebben hartbewakings eenheden erg veel bijgedragen tot het inzicht in verloop en gevolgen van een hartinfarct. Een gevolg daarvan is dat de risico's van een infarct veel beter geschat kunnen worden. Het ene infarct is het andere niet en de overlevings- kansen van verschillende infarcten kunnen aanmerkelijk verschillen. Een hartinfarct ontstaat doordat een stukje hartspier geen bloed krijgt. Het bloed zorgt ervoor dat alle belangrijke stoffen naar de cellen worden toegevoerd en afval- stoffen worden afgvoerd. Als een slagader verstopt raakt, komt een groep cellen in stervensnood omdat ze geen voedsel en zuurstof meer krijgen. Wanneer dit bij een deel van de hartspier gebeurt, de bloed- pomp van ons lichaam, betekent dit een defect aan de motor van de pomp. Als deze pomp gaat ha- peren, dan komen alle lichaamscel- len in gevaar. Door nauwkeurige waarnemingen in hartbewakings eenheden hebben hartspecialisten ontdekt, dat o.a. de grootte van het infarct en de plaats op de hartspier bepalend zijn voor het risico dat iemand met een infarct loopt. Het is dan ook mogelijk om vrij snel patienten te onderscheiden die het meest in levensgevaar verkeren. Anderzijds kunnen ook minder ernstige infarcten vroegtijdig wor den vastgesteld. Ritmestoornissen ook bij de medische verzorging groeien de bomen niet tot in de hemel. Ofschoon nieuwe behande- lingsmethoden vaak tot sterke kos- tenstijging leiden, probeert men de kosten zo laag mogelijk te houden, zonder dat de overlevingskansen van de patignten dalen. Het is de vraag hoever men durft te gaan in het terugbrengen van die kosten. Er zijn risico's aan verbonden die de ene arts niet durft te nemen en de andere wel. In Engeland let men wat meer op die kosten en durven artsen ook meer risico's te nemen dan in Nederland. Het onderzoek zoals dat door de Engelse hartspe cialisten is uitgevoerd zou in Neder land waarschijnlijk niet mogelijk zijn. Door de willekeurige verdeling sterven mensen van de thuisgroep waarbij de vraag gesteld kan wor den: zou directe opname in het ziekenhuis hun leven toch niet gered hebben? De Leidse hartspe- cialist prof, dr Arntzenius: ,,De algemene mening hier is dat het toch niet helemaal gerechtvaardigd is om mensen met ritmestoornissen niet op te nemen. Het is bekend dat vooral de eerste uren bij ritme stoornissen erg kritiek zijn. In het ziekenhuis kan men dan meer doen dan thuis. In Nederland zou men het al gauw onethisch vinden om deze patignten niet op te nemen". Les Professor Arntzenius betoogt ver der: ,,De les die misschien uit het Engelse onderzoek te leren is voor Nederland is dat mensen die ervan verdacht worden een infarct te hebben, eerst een korte tijd in een hartbewakingseenheid opgenomen worden. Na bijv. drie dagen kun je patignten met een hartinfarct, die weliswaar niet helemaal beter zijn, y maar ook niet direct in levensge vaar verkeren, naar huis doen terugkeren. Die terugkeer kun je verbinden aan een aantal voor- waarden, bijv. dat een goede ver zorging mogelijk is en er thuis een electrocardiogram gemaakt kan worden". Arntzenius wijst er nadrukkelijk op, dat welke stap dan ook gedaan wordt om te bezuinigen op de verzorging van hartpatienten, zo'n stap steeds gepaard moet gaan met eigen onderzoek.De meest veilige methode om te bezuinigen op de kosten van de verpleging van hart patignten is natuurlijk het weg- nemen van oorzaken voor een infarct: te veel eten, te weinig bewegen en te veel roken.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Noorder Akkoorden | 1978 | | pagina 9