Bedankt Werelddierendag 1981
Paard Ahoy '81
Wykvereniging
Groenoord
Zadelveren
afschermen voor
kinderhandjes
Aparte plekjes in
Midden - Delfl and
30 September 1981
YMrirrAkkMrtai
PAGINA 7
Ik wilde
voor u merel zingen
een zelfde loflied
dat u voor mij zong.
Ik wilde
voor u merel springen
zoals u mij
blij voor de voeten sprong.
Ik wil
het allebei zo graag:
doch zing niet hoog
en spring maar laag.
D.B.
ae yctccc
Onlangs is opgericht de Stichting
Paardesport Rotterdam. De S.P.R.
is organisator van het paarde-
sportevenement Paard Ahoy
'81 dat van 26 t.m. 29 november
1981 in het Rotterdamse Ahoy
Complex zal worden gehouden.
Voor het eerst zal er in Rotterdan
een groot nationaal indoorconcours
worden gehouden. Tijdens Paard
Ahoy '81" worden maar liefst tien
rubrieken, waaraan vele prominen-
ten zullen mee doen, afgewerkt.
Tijdens Paard Ahoy '81" zullen
gerenommeerde Manegebedrijven
demonstraties verzorgen. Evenals
de tentoonstellingen Salon
duCheval (Parijs) en de Equitana
(Essen) is Paard Ahoy '81" een
evenement waarin sport, handel en
entertainment hand in hand gaan.
Maar er is nog veel meer. Er komt
een .gezelligheidsplein' in een soort
Country Western Style en er
zullen bekende radio en T.V.
artiesten optreden.
Paard Ahoy '81" gaat vier dagen
duren. Op donderdag 26 en vrijdag
27 november van 14.00 uur tot
23.00 uur en op zaterdag en 28 en
zondag 29 november van 11.00 uur
tot 23.00 uur.
Heeft meer potjes op't vuur.
Buiten de aktiviteiten die elders in
dit blad zijn vermeld heeft de
wijkvereniging in Boerderij ,,Land-
vreugd", Sweelincksingel 7,
Groenoord-z. nog wel wat meer te
bieden:
Elke maandagavond om 20.00 uur
klaveijassen, ink: tel. 735878 of
702363.
Elke dinsdagavond om 20.00 uur
schaak en jeugdschaak van 19.00
tot 20.00uur, ink: tel. 709604.
Elke dinsdagavond om 20.00 uur
damestrimclub, ink: tel. 709901.
Elke donderdagavond in de gym-
zaal P. van Anrooylaan 1 van 21 tot
22uurde ,,damesindoor", ink: tel.
731064.
Wie een kind achterop ae fiets
meeneemt, is wettelijk verplicht
ervoor te zorgen dat dit veilig
gebeurt. Met name wordt gewezen
op voldoende steun voor handen,
rug en voeten. Er is nog een punt
dat hierbij meestal over het hoofd
wordt gezien.
Het kan gebeuren dat een of meer
vingers van het achterop zittende
kind bekneld raken tussen de
zadelveren, als het kind het zadel
beetpakt om zich vast te houden.
Om dit te voorkomen is nu een
veiligheidshulpmiddel in de handel
gebracht onder de naam Jippie's
zadelveerbeschermer, een produkt
van J.P. Vos Import in Den Bosch,
dat voor een luttel bedrag in de
fietsenhandel te koop is. De naam
is misschien niet zo goed gevonden,
want je beschermt niet de zadel
veren, maar de kinderhanden.
Maar wel zeer bruikbaar. Het gaat
om afschermhoesjes, gemaakt van
temperatuur ongevoelig en
scheurvrij plastic. De hoesjes pas-
sen om de staande achterveren van
ieder gangbaar type zadel,
kunnen gemakkelijk worden aan-
gebracht en door het kind niet
worden verwijderd.
Meer veiligheid bij het vervoer van
van kinderen op de fiets en daar'
gaat het om.
Veel honden hebben niet eens een hondeleven
Bij de slager voor de hond een lekkere
vette kluif gehaald. Poes een extra
maaltje knabbels. Zelfs een fleurig
halsbandje misschien, met lief tinge-
lend belletje wel te verstaan. Ziet ze
er niet schattig uit? Het is weer zo ver.
Werelddierendag, voor de vijftigste
keer maar liefst, op zondag 4 oktober
om precies te zijn.
Werelddierendag. Wat hebben ze het
goed, onze allerliefste dierenvriendjes.
Een hele dag lang het middelpunt van
de aandacht. Het ontbreekt ze werke-
lijk aan niets. Wat een weelde!
Maar de rest van het jaar, hoe zit
het dan met onze troeteldieren? Schijn
bedriegt. Zo'n feestdag voor alles wat
in en om onze huizen ronddartelt, hoe
gezellig en hoe aardig men het ook
moge vinden, het is en blijft een uit-
zondering. Over het algemeen be-
kommeren nogal wat mensen zich hele-
maal niet zo om hun huisdieren.
Dierenbescherming
Zoals gezegd, werelddierendag moet
dat rechtzetten. Een paar uur lief zijn
voor de dieren, een soort verontschul-
diging eigenlijk, daar kan men dan
wel weer een jaar mee vooruit. Een
jaar waarin velen van ons maar al te
vaak helemaal niet van die dieren-
vrienden blij ken te zijn.
De talrijke organisaties op het erg
brede terrein van de dierenbescherming
in ons land, met hun vele tienduizenden
leden grotendeels gebundeld in de
Nederlandse Vereniging tot Bescher-
ming van Dieren en in de Federatie
van Dierenbeschermingsorganisaties in
Nederland, zijn daar naar alle waar-
schijnlijkheid een logisch voortvloeisel
van.
Een van die verenigingen is de Bond
tot Bescherming van Honden, vroeger
beter bekend als de Anti-Trek- en Ket-
tinghonden Bond. Volgend jaar februari
bestaat deze Bond met ruim elfduizend
leden zeventig jaar.
Onwaardig
Een bond speciaal voor de bescherming
van honden. Een bond die, zo staat
het in de statuten, ,,zich wil verzetten
tegen toestanden, handelingen en na-
latigheden, die het welzijn van honden
in gevaar brengen of kunnen brengen
en die de mens onwaardig zijn".
Maar, zou men zich kunnen afvragen,
in vergelijking met andere dieren heb
ben de honden het in ons land toch
zeker niet slecht? Trekhonden bestaan
niet meer, kettinghonden zie je toch
ook haast niet meer?
Wederom geldt: schijn bedriegt. Trek
honden zijn gelukkig vrijwel niet meer
nodig. Maar er zijn nog tal van mensen
- hondenliefhebbers noemen ze zich
vaak - die hun hond voor hun plezier
fikse vrachten laten trekken. Karretjes
in de zomer, sleeen in de winter.
Wat de kettinghonden betreft komt
men nog meer bedrogen uit. Alleen
ons land telt er zeker enige duizenden.
De Bond tot Bescherming van Honden
houdt om dat te bewijzen een foto-
boek bij. Daarin vindt men een selectie
uit wat men zo her en der in Neder
land aan kettinghonden tegenkomt.
Honden, vaak slecht gevoed, inmisera-
bele omstandigheden aan veel te korte,
zware kettingen, zonder looplijn, in de
modder, ga maar door.
Wat dit betreft is nog volop werk te
doen. En, de Bond doet dat dan ook.
Een zeer belangrijke schakel in het
speuren naar kettinghonden zijn de elf
rayon-inspecteurs. Zij hebben ieder een
eigen gebied, waarin zij het wel en
wee van de honden in de gaten trachten
te houden. Dat dit veel tijd vraagt,
tonen de cijfers uit het jaarverslag over
1980 wel aan. Toen maakten de elf
inspecteurs - alien deeltijd-vrijwilliger
en ervaren oud-politieambtenaar -
samen 934 mandagen. Daarin werden
zo'n 10.000 bezoeken afgelegd, waarbij
12.086 honden werden bekeken. Van
dat forse aantal waren er 1149 slecht
behui sd of verzorgd. In 325 gevallen
kon ogenblikkelijk bij de controle door
de inspecteur verbetering in hun om
standigheden worden gebracht. In 716
gevallen werd een her-controle uitge-
voerd. Het lukte de inspecteurs 107
keer honden als het ware van de ket-
ting „los" te praten. Al met al legde
het inspecteurskorps van de Bond in
1980 94.272 kilometers (per auto) af,
en bovendien nog vele kilometers te
voet door polders en bossen.
Hondenhandel
Hoe belangrijk dit werk van de inspec
teurs ook mag zijn, een ander terrein
waar de Bond tot Bescherming van
Honden zich de laatste jaren eveneens
op toelegt, is de bestrijding van de
malafide handel in honden.
Met een aantal andere organisaties zit
de Bond in een speciale ,,Werkgroen
ter bestrijding van de ongewens"
denhandel". Het werk dat hierin ge-
daan wordt, is echter niet voldoende
om de handelaren echt goed aan te
kunnen pakken. Daarvoor dienen
vernieuwde, strakkere wettelijke bepa-
lingen van kracht te worden.
Een redelijke stap in de goede
richting wat dat betreft is het nieuwe
Honden- en Kattenbesluit dat op 1
oktober - opvallend, drie dagen voor
Werelddierendag - in werking treedt.
De Bond is vrij tevreden met dat be-
sluit. Het is weliswaar geen middel om
de illegale hondenhandel een keihard
halt toe te roepen, maar met name wat
betreft de behandeling zijn er voor de
honden en katten in ons land verbete-
ringen te verwachten.
Overigens, iedere hondenbezitter doet
er goed aan zijn hond te laten tatoueren.
Een nummer in het oor van de hond
zorgt dat men hem na weglopen of
kwijtraken veel sneller terugkrijgt. En,
het tatoueren doet de hond geen pijn.
Andere goede punten uit het besluit
zijn de eis dat over een aantal jaren
elke handelaar en asielhouder een di
ploma op zijn vakgebied zal moeten
bepalen, terwijl de tatouage en de regi-
stratie van jonge honden voor hen ver
plicht zal worden, en dat er een ,,hon-
denpaspoort" komt.
Proeven
Natuurlijk houdt het werk van de Bond
tot Bescherming van Honden met deze
activiteiten niet op. Er is nog veel en
veel meer te doen. Wat bijvoorbeeld
te denken van de vaak kwalijke prak-
tijken bij het fokken van honden, de
soms barre leefomstandigheden in
asiels en pensions, het nog altijd grote
aantal niet te verantwoorden proeven
op honden, het houden van wedstrijden
met honden tot genot van de mens,
het onkundig africhten van honden
voor bijvoorbeeld bewakingsdoelein-
den, het verboden couperen van oren
en staarten het elke zomer zo lang-
zamerhand traditionele laffe achter-
laten van honden omdat ze tijdens de
vakantie tot last zijn en natuurlijk het
maar al te vaak onnodig wreed af-
maken van honden.
De Bond zal - eigenlijk jammer genoeg
- nog jaren noodzakelijk blijven, dat is
duidelijk. Het werk kost veel geld en
zeeSn van tijd voor de vrijwilligers
die zich uitsluitend tegen omkostenver-
goeding voor de Bond inspannen.
Naast het vele controlewerk en de tal
rijke adviezen, geeft de Bond ook steun
aan een aantal noodlijdende, maar wel
betrouwbare asiels in ons land. Verder
springt ze ook wel eens in wanneer
asiels wat krap in het voer voor de
honden zitten. Onlangs, om precies te
zijn vorige maand, werd zelfs een
lading voer naar hongerende honden
in Polen gestuurd.
Werelddierendag: een mooie aanlei-
ding om daadwerkelijk dierenvriend te
worden. Het adres van de Bond tot
Bescherming van Honden is Statenlaan
108, 2582 GV Den Haag, telefoon 070-
556981. Hier kunt u de folder ,,Niet
eens een hondenleven" aanvragen. Als
u schrijft naar Antwoordnummer 1057
in Den Haag behoeft u geen postzegel
teplakken.
Een wandeling in de omgeving van
Maasland.
Sedert enige tijd kan men duidelijk
in de weekenden een toename
constateren van recreanten in Mid-
den-Delfland. Op zonnige dagen in
de weekenden van de haast voorbije
zomer was het af en toe zelfs druk
tot zeer druk. Vooral fietsers
maakten veelvuldig gebruik van de
helaas nog beperkte mogelijkhe-
den.
Het is dan ook dringend noodzake
lijk dat er haast gezet wordt achter
de plannen tot verwezelijking van
uitbreiding van de recreatiemoge-
lijkheden waaraan momenteel de
meeste behoefte is.
Het fietsen, wat momenteel erg
populair is, geeft op sommige
dagen in Middel-Delfland op door-
gaande wegen erg veel drukte. Ja,
af en toe waant men zich te rijden
in files.
Maar ondanks deze drukte zijn er
nog wel een paar rustige plekjes te
vinden. Vooral voor wandelaars
zijn er nog wel enige zeer rustige
hoekjes. Zo hebben wij deze zomer
eens een wandeling gemaakt langs
de Gaag.
Heel makkelijk te bereiken. Voor
hen die geen auto hebben met de
bus W.N. tot halte bij voormalige
veiling Maasland. Voor hen die per
eigen wagen komen is daar vlakbij
een parkeerterrein.
We beginnen onze tocht direkt
nadat we de brug in de hoofdweg
over de Maassluise trekvaart zijn
gepassseerd en dan direkt rechtsaf
een smal bruggetje over waarop het
bord staat ,,Fietspad" (in recht-
hoek). Wanneer we dit bruggetje
over zijn, direkt links af de
Kluiskade en blijven langs de Gaag
wandelen.
Via smalle paadjes, langs mooi
begroeide eilandjes, die vooral in
het vooijaar gesierd worden door
de vele dotters. Waterhoentjes
hebben dan hun nesten daar.
18888 888S$c888'
Rechts van ons diverse oude boer-
derijen of woonhuizen met fraaie
kleurrijke tuinen. Af en toe is het
pad zo dicht begroeid dat men de
andere zijde van de Gaag niet eens
kan zien. Na enige bochtjes (blijf
het water maar volgen) kom je bij
de N.H.kerk in Maasland (deze is
te bezichtigen) op een sfeervol
pleintje met enige zeer fraai geres-
taureerde gebouwtjes. Loop om de
kerk heen en ga aan de andere zijde
langs de begraafplaats verder,
wederom de Gaag volgend.
Nu zijn we weer helemaal buiten.
Rechts van ons ligt de Comman-
deurspolder.
Commandeurspolder.
Een diepe polder, op sommige
plaatsen bijna 3 m. beneden A.P.
Het is een polder met veel kleirug-
gen. We zijn hier in het oude
stroomgebied van de Gaag. Deze
was van oorsprong een getijde
rivier, waar eb en vloed vrij spel
hadden. Deze vloedstroom en de
diverse overstromingen zorgden
voor het kleidek in deze en
omliggende polders.
Nu is de Gaag een boezemwater
waarop het overtollige water uit de
thans laag gelegen polders wordt
geloosd.
Af en toe passeren we een gemaal,
diesel of electrisch, die het uit-
malen verzorgd. Aan de overzijde
staat nog een oude wind-water-
molen. Een van de weinige die in
Midden-Delfland is overgebleven
en zijn werkzaamheden kan ver-
richten. De molen iets verder op, is
een korenmolen.
Samen vormen zij wel een beeld
bepalend onderdeel van het land-
schap. Via diverse ophaalbrug-
getjes, die de Gaag tot iets heel
schilderachtigs maken, kan men op
de grote weg komen, waar het
verkeer behoorlijk snel voorbij
schiet. Wij blijven echter steeds ons
smalle paadje volgen. Dan weer
eens boven op de Polderkade, dan
weer beneden aan de kade-voet.
Maar afwisselend blijft het en ook
rustig. Af en toe passeren we een
boerderij, waarvan enkele zeer
grote of een tuinderij. Al wan-
delend komen we bij het fietspad
over de v.m. trambaan, we steken
deze over en gaan aan de andere
zijde verder, weer langs de Gaag.
Soms staat er een klein hekje dwars
over ons wandelpaadje. Je kunt er
overheen stappen. Ze dienen alleen
om de geiten of schapen op een
bepaald stuk kade te houden. Nu
passeren we enkele kleine wonink-
jes, maar ook een behoorlijk
kassengebied. Aan de overzijde van
de Gaag staan enige zeer grote
oude boerderijen onder zwaar ge-
boomte. Zo te zien moet het hier
vroeger goed ,,boeren" zijn ge-
weest. Inmiddels zijn we bij een
grote stenen brug gekomen, die
naar de overzijde van de Gaag
gaat. We gaan deze niet over, maar
nadat we een smal loopbruggetjes
zijn overgegaan (over de Middel-
wetering) gaan we hier rechts af, de
Kwakelweg. Weer het fietspad
oversteken en de Wetering volgen.
Geen hond.
Ook hier mooie boerderijen en
grote tuinderijen. Vanaf deze weg
hebben we een mooi uitzicht op de
Duifpolder. Op enige afstand zien
we de zeilbootjes op de Vlieten.
Ook in deze polder is een rond-
wandeling te maken. Door de
polder lopen enige goed begaan-
bare wegen. Rechts van ons blijven
we de Commandeurspolder zien.
Na ongeveer ruim een kwartier zien
we over de Wetering een houten
brug, hoog boven het water. Het is
een steile klim. We gaan dit
bruggetje over en andere zijde gaat
het eveneens steil naar beneden.
We zien nu voor ons een smal pad,
een of twee tegels breed, door het
weiland gaan. Het is een z.g.
Kerkepad. Het loopt langs de rand
van de weilanden. Af en toe een
klaphek. Maar vooral het is hier
altijd erg rustig.
Op de kade langs de vlieten kan het
in de zomerdag zeer druk zijn. Hier
echter niet. Deze polder is ook
bekend door de vogels. In het
vooijaar veel broedplaatsen. Neemt
dan a.u.b. geen hond mee. Via dit
pad komt men weer in het Dorp
Maasland bij de Kerk. Heus u zult
er geen spijt van hebben deze
wandeling te maken.
Zo ziet u dus, Midden Delfland is
nog altijd de moeite waard en heeft
ook op drukke dagen nog heel wat
variatie te bieden.
Steunt ons streven om Midden-
Delfland open te honden. W(j
moeten zuinig zfjn op dit gebied.
Stuwgroep midden delfland,
Schietbaanstraat 14, Schiedam,
tel. 010-704304.
