Firma GEBR. DRIES
U-0 jaaz
(A spaazt tech eek
NIEUWLANDZEGELS
/net 10*/o zent
Uitdeuken -Spuiten-Moffelen
Mini-klanken
Schiedams
Jeugdbeleid
DAGB0EK
Nieuwe Haven 141, Schiedam, tel. 26 87 37
Speeltuinvereniging
Ruilbeurs
Nieuw leven in de vijvers
Oude kranten
van een baby
wordt lid
vail de
wijk-
vcreiiigriiig:
Tarief:
f 2,50 voor de eerste vijf regels, voor
iedere regel meer f 0,60.
Het maximum aantal regels is bepaald
op 15.
Mini-klanken kunnen schriftelijk of
telefonisch worden opgegeven bij de
redaktie, Goeman-Borgesiuslaan 83.
Telefoon 263188.
BOUWVAKKERS I
Wordt lid v. d. Politiek-Onafhankelijke
Nederl. Org. v. Werkers i/d Bouw-
nijverheid, Droogbak 16, Amsterdam-C.
Tel.: 020-24 86 78.
afd. Schiedam, Alb. Cuypstraat 12b.
METAALBEWERKERS
De bond die het meest voor uw be-
langen op de bres staat is de
M.B.G.K.
Poiitiek-onafhankelijk.
Modern-Progressief.
Bent u al lid?
Keizersgracht 468, Amsterdam.
Tel. 020-23 09 00.
7e Nationale Humanitas loterij 1969
trekking uiterlijk 31 augustus 1969.
Loten a f 1per stuk verkrijgbaar bij
L. C. van der Meer, Goeman-Borgesius-
laan 83.
GEVRAAGD
leden voor toneelgroep.
Liefhebbers kunnen zich melden bij:
Mevr. M. de Kaper-Peek, Dr. Kuyper-
laan 73, tel. 268625.
GEVRAAGD
deelnemers(sters) voor een op te rich-
ten Gemengd-koor, dames-koor of be-
jaarden-koor.
Zij die hierin geinteresseerd zijn kunnen
zich melden bij: Mevr. J. van Pelt,
Vlaardingerdijk 331a.
Loten voor de 7e Nationale Humanitas
loterij 1969 zijn verkrijgbaar bij: Mevr.
van der Sloot. Kamer 701 gebouw
THURLEDE, Nw. Damlaan 759.
Het bestuur van de wijkvereniging
roept medewerkers(sters) op, die zich
geheel willen gaan wijden aan het
speeltuinwerk.
Het ligt in de bedoeling een speciale
commissie samen te stellen voor dit
broodnodige werk.
Er is in Schiedam nog nergens een
aparte speeltuin voor de kinderen waar
onder toezicht sport en spel beoefend
kan worden.
De wijkvereniging is reeds lang met dit
onderwerp bezig en zal in overleg met
gemeentebestuur en de N.U.S.O. trach-
ten dit plan te verwezenlijken. Zij heeft
daarbij echter de steun nodig van een
aparte commissie die zich geheel voor
dit werk wil inzetten. leder die zich
voor dit werk interesseert is welkom.
Heeft u voorstellen of suggesties, dien
deze dan in bij het secretariaat.
Voor alls is nodig dat er IETS GE-
DAAN WORDT.
De ruilbeurs, georganiseerd door de
hobbyclub van wijkvereniging Nieuw-
land is een ware trekpleister gebleken.
De ruilavond van 7 mei was weer vol
bezet. Niet alleen kinderen of jeugd-
leden, doch ook een groot aantal vol-
wassenen bezoeken deze avonden.
Woensdag 4 juni zal de volgende ruil
beurs weer plaatsvinden.
Weer in de benedenzaal van de Op-
standingskerk, Dr. Kuyperlaan 1.
De gratis verloting bleek ook goed in
de smaak te vallen, ergo zal er op 4
juni weer een gratis verloting zijn met
zo mogelijk meer prijsjes.
Bij deze wekken wij alle wijkbewoners
die een of andere hobby hebben op
zich in verbinding te stellen met de
commissie van de hobbyclub.
Er zijn vele manieren anderen in uw
hobben te laten meeleven, een pracht
van een vrijetijdsbesteding.
Meldt u aan het volgende adres:
P. Brand, Dr. Wibautstraat 29.
DE RIJNMONDBAND
heeft er veertig jaar opzitten. Nu wordt
wel beweerd dat het leven pas begint
bij 40 jaar, maar dit geldt speciaal niet
voor de Rijnmondband. Deze heeft in
die veertig vooraf gaande jaren zoveel
gepresteerd dat een groot feest wel op
zijn plaats is.
De Rijnmondband is voornemens heel
Schiedam te betrekken in het jubileum.
De data's staan nog wel niet vast,
maar er zal een show gegeven worden
in diverse delen van de stad.
Op 24 mei neemt de band deel aan het
muziekconcours in Numansdorp.
Op 7 juni treden ze op in Vlaardingen
ter gelegenheid van het 40-jarig be-
staan van het Vlaardingse Pijperkorps.
Op 13 September nemen zij deel aan
het drumbandconcours in Schiedam.
Het korps bestaat uit 34 ieden, heeft
daarmee een prima bezetting waardoor
men bij tal van gelegenheden goed
voor den dag kan komen.
Naast dit korps heeft men nog een
jeugdband en heeft men vele leerlin-
gen als reserve.
De totale bezetting bestaat uit 94 leden.
Het tamboer- en trompetterskorps
slaagt er steeds in de Schiedamse luis-
teraars datgene te bieden waarop ze
RECHT hebben. Zij hebben RECHT
voor de wijze waarop zij het korps
steeds hebben gesteund, niet in de
laatste plaats voor de FINANCIELE
steun. Sedert 1964 heeft het korps
kans gezien f 45.000,te steken in
nieuwe uniformen en instrumenten.
Maar de Rijnmondband heeft nog meer
verlangens. Men zou zo graag over een
tweede uniform beschikken om het op-
treden van het korps nog meer te
varieren.
En tenslotte: Nog steeds tobt het korps
met behoorlijke oefenruimte. Een ruimte
die plaats biedt om te exerceren en
waar niet van tijd tot tijd het plafond
omlaag stort.
Wij, Nieuwlandbewoners, wensen de
Rijnmondband nog heel veel succes
toe, dat de toekomst voor hun heel
veel in petto mag hebben.
Met de zomer in het vooruitzicht komen
er nu reeds jonge piepkleine eendjes
in de vijvers van Nieuwland. Deze
kleine eendjes meest geflankeerd door
moeder-eend, zwemmen niet alleen,
maar wachelen soms onverwacht de
rijbaan op om daarna, als alles goed
gaat, weer in het water te glijden.
Het is voor de automobilist voorzichtig-
heid geboden om de jonge eendjes
doorgang te verlenen. Speciaal op
drukke wegen als b.v. de Burg. v.
Haarenlaan. Eenden zijn soms net als
mensen, ook zij gebruiken niet altijd de
zebra's. Automobilisten, neemt even
de tijd als u de watervrienden over uw
weg ziet gaan. De vijvers blijven dan
met leven.
KWEKEN VAN ONRUST!
,,Het gaat allemaal te traag, te lang-
zaam. Er zit geen actie in. Het beleid
zit op een dood spoor, er zit geen
leven in. Waar dat in zit???
Volgens mij komt het hoofdzakelijk
hierdoor:
In het college van B. en W. zit de sport
wel in goed-bedoelende handen, maar
niet in de juiste handen. Bij de ge-
meente moet voor de sport iemand
worden neergezet die gevoel heeft voor
de jeugd, die zich kan realiseren wat
de jeugd nodig heeft".
Aldus de heer J. Oprel, voorzitter van
de sportvereniging "(he Smashing Fel
lows.
,,ln juni 1968 heb ik een stukje grond
in het Sterrebos aangevraagd, in
augustus kreeg ik als antwoord, dat
men andere plannen had met dat stukje
grond, maar nu ligt het stukje grond
nog steeds braak"
Geen actie.
,,En dat vindt ik nou zo eigenaardig
he, dat B. en W. geen actie onderne-
men, alles maar op zijn beloop laat.
Er gebeurt niets, men laat het maar
dood bloeden. Natuurlijk we hebben
allemaal het recht iets te ondernemen.
Maar als er na een bepaalde tijd
helemaal
NIETS MET DE TOEZEGGING
gebeurt, dan zou B. en W. toch eens
moeten bedenken, dat daar niemand
mee gebaat is".
,,Die paar centen die de gemeente nog
te vergeven heeft, waar moeten we die
nou eens goed aan besteden? Aan die
oude molen of aan die jongen of dat
meisje die maar over straat lopen en
die amper een banaan of een appel van
thuis kunnen krijgen. De jeugd heeft
het niet nodig om in een patatkraam
te gaan zitten, want daar wordt ze in
wezen naar toegestuurd. Wat is be-
langrijker: het kweken van onrust
want in feite kweekt men ontevreden-
heid of het restaureren van oude
gebouwen?"
,,Nou heb ik wel eens gedacht: zal ik
naar B. en W. stappen en dit eens een
keer gaan vertellen? Maar sorry dat
ik het zeggen moet, maar bij B. en W.
vind je absoluut geen gehoor. Men
schermt voortdurend met de niet slui-
tende begroting van Schiedam. Dat
vind ik niet juist, het is een kwestie
van verdelen van het geld. Ik ben de
mening toegedaan, dat er in het col
lege van B. en W. bepaalde symptomen
aanwezig zijn, die erop wijzen dat ze
zich de laatste jaren niet helemaal rea
liseren wat ontspanning is. Wat de ge
meente voor de jeugdcreatie moet
doen."
onderschrift red.:
Dit nu is een lezing van iemand anders
dan het bestuur van de wijkvereniging.
Het is merkwaardig dat deze lezing
precies hetzelfde weergeeft.
Zou er dan toch iets scheef zitten?
De wijkvereniging wil deze kranten
graag bij u weghalen. Liefst gebundeld
tot een pak.
U kunt telefonisch melden bij de heer
Post, telefoon 262342.
U kunt ze ook afgeven op het adres:
Dr. Wibautstraat 17 en 29.
Deel 1.
De nog ongeboren baby beleefd al een
mensenleven van negen maanden op-
geslotenheid en rust, tot de dag van
het eerste levenslicht aanbreekt en dat
is deze.
Het is vroeg in de morgen en het werd
mij zo benauwd, dat ik naar buiten
wilden. Na wat geharrewas kreeg ik
lucht. He, he, dacht ik, dat is gebeurd.
Word ik met een paar grote handen
beetgepakt, op mijn kop gezet, ik dacht
wat gebeurt er nu weer?
In plaats dat ik geliefelijk in de armen
van mijn mammie werd gelegd, krijg ik
me daar een tik op mijn billen, gewoon
niet mooi meer. Ik gillen van de pijn
natuurlijk, mijn billen zien nog rood.
Wordt er met een harde stem geroe-
pen, het is een jongen, net of ik dat
zelf niet wist. Word ik in een teil met
water gelegd waarom weet ik niet
ik had mij toch niet vuil gemaakt.
Beginnen ze me toch te wassen of mijn
vel er af moest. Toen ze daar mee klaar
waren werd ik afgedroogd en aange-
kleed.
Nu hadden ze zeker niet gerekend dat
ik zo klein zou zijn, werd mij een lap
om mijn bips gespeld, en een ding aan
mijn lijf wat aan alle kanten te groot
was. Dat werd opgerold, en nog wat
heen en weer gesold, en toen in de
armen van mijn mammie gelegd heer-
lijk warm.
Maar wat een ruimte in zo een bed,
als ze mij los zou laten, zouden ze mij
niet meer vinden, wat een doolhof.
Ik kreeg honger, maar er kwam nog
niets voor mij. Ik werd weer overgehe-
veld naar een ander ding veel kleiner
en allemaal gebloemde lappen om mij
heen. Er werd iets warms aan mijn
voeten gelegd, dat was goed voor mij,
zeiden ze, nog wat lappen over mij heen
die netjes en strak getrokken werden.
Nou ik had het liever over mijn hoofd
heen gehad, want van onderen was ik
warm en van boven koud, dat moest zo
hoorde ik later, want anders was het
te gevaarlijk. Waarom weet ik niet,
want ik was lam geslagen van het ge-
zeul, en kon noch mijn armen of hoofd
optillen, zo moe was ik. Toen viel ik
maar in slaap.
Ik denk dat ik zo een paar uur gesla-
pen zal hebben, begon mijn maag te
knorren, niemand te horen of te zien,
kom dacht ik, laat ik eens een keel op
zetten, dat moest ik daar straks ook,
dus doe ik het nu maar uit mijn eigen.
En ja het hielp nog ook. Komt er een
vrouw met een plakkaat op haar borst,
ik hoorde dat was de verpleegster.
Pakt ze mij beet, nou ik zweefde door
de lucht, ik wist niet waar ik bleef,
word ik op een kastje gelegd met een
kussen, weer die lap af en een andere
aan. Ik dacht, ze laten een mens ook
niet met rust, ze blijven aan de gang.
Weer in de armen van mijn mammie,
dat was wel lekker warm, maar al met
al had ik nog niets om mijn maag te
vullen, ik begon maar weer eens een
keel op te zetten, en ja hoor, wordt mij
daar een berg eten voor mij neergezet,
ik dacht, mens, dat krijg ik nooit in een
keer op.
Ik wist niet waar ik het eerst moest
beginnen, en hapte in het wilde weg,
dat schijnt te schrokkerig te staan, dus
pakte die juffrouw allebei mijn kaken
vast en drukte mij met mijn neus in
die berg eten, nou ik kon geen adem
meer haien, en dacht, als dat nu altijd
zo moet gaan dan sta ik er mooi op,
dat hou ik nooit vol.
Dat was ook weer niet goed. Doet zij
mijn mond open, of dat ik het zelf al
niet gedaan had, en stopte er wat van
die berg in. Nou, ik kon er niet meer
over heen kijken, maar dat was niet zo
erg, want iedere beweging die ik met
mijn mond en tong maakte kreeg ik wat
te drinken.
Zo, dacht ik, dat is tenminste iets,
want ik was zowat uitgedroogd, zo een
dorst had ik.
Dat ging zo een poosje en ineens werd
ik weer opgepakt, nu moest ik zitten
en er kwam toch een raar geluid uit
mijn keel, dat deed ik toch heus zelf
niet, maar duizelig dat ik was, ik tolde
in het rond. Ik was blij dat ik weer in
dat lappen ding werd gelegd, ik weet
niet meer of ik van onderen warm en
van boven koud was, want ik sliep als
een roos.
(wordt vervolgd).
