klanken
Kerstmis in
NIEUWLAND
\Tk
4NNRa%
BOERENLEENBANK SCHIEDAM-KETHEL
anno 182(r
""egste*
Kerstmis
1969
Blijdschap wens ik U van harie toe.
anno 1820
Zalig - prettig
gelukkig
KERSTFEEST
s>^r^5>^rss>^)s>-r^)(5rirss>^rc)s>^s6>-r^)ss^-3(y-i-^)(y-t^36>c^)
""N
J
Rente tot
1 e jaargang no. 21
18 decernber 1969
Het Kerstfeest is, zoals Mgr. J. Bluysen
het in een epiloog uitdrukte, een feest
van verwachting en hoop. Laten we het
daarbij dan maar houden. Hoe dichter
echter de jaarwisseling nadert hoe
meer de mens in een stemming van
goed te willen doen geraakt.
Het hoogtepunt is wel, „de terugkeer
van het licht*. De dagen gaan lengen,
we gaan de zon weer tegemoet en
misschien komt hierdoor die drang om
goed te doen wel voort. Is eenmaal de
eerste dag van het nieuwe halen der
jaar verschenen, dan gaat de mens
uitbundig handen schudden en enorm
veel goeds wensen als geluk en voor-
spoed. In zeer velen leeft ook weer de
stille hoop dat de gedane wens maar
niet in vervulling zal gaan, want
en dan vindt men maar al te gemakke-
lijk motieven waarom men de ander
geen voorspoed gunt. Men kan niet
altijd zeker zijn dat de wensen oprecht
gemeend zijn. De mens meent het
werkelijk oprecht als hij voor de Spiegel
staat en de wensen richt naar het
beeld tegenover zich. In zulke gevallen
weet die mens beslist zeker dat het te-
genbeeld de wensen volkomen waard is.
Men kent dat beeld en weet wat het
toekomt. Anderen kent men niet zo
goed, men heeft er geen contact mee
en men doet er ook z'n best niet voor
om dit contact te krijgen. Waarom zou
men Is het niet zo dat ieder zijn
eigen bonen moet doppen Maar nu,
beste mensen, hoe komt men er nu
achter hoe zwaar de last drukt op de
schouders diegene die er onder gebukt
gaat, als men geen contact heeft of
zoekt met elkaar.
Alvorens op dit stramien verder te
borduren willen wij eerst aan alle
wijkbewoners een heel prettig Kerst
feest toewensen.
Het bestuur van de Wijkvereniging ver-
keert in die stemming van verwachting
en hoop. Zij hoopt dat de wijkbewo
ners alles in het werk zullen stellen
om tot onderling contact te komen.
Het beste middel is wel de Wijkvereni
ging. Daar leert men de mensen ken-
nen, men spreekt met elkaar, men
krijgt omgang met elkaar. Gezamelijk
worden activiteiten ontworpen en
voorbereid, men betrekt elkaar in het
werk. Zo komt men uit de sleur, men
krijgt iets anders om zich voor te geven.
In het jaar dat nu ten einde spoed
heeft de Wijkvereniging heel wat acti
viteiten ontplooit. Het is echter nog
lang niet genoeg, er kan veel meer tot
stand komen. Het bestuur hoopt daar-
om, dat ingaande, - NU - de wijkbe
woners zullen besluiten in het jaar dat
voor ons ligt lid te worden van de
Wijkvereniging Nieuwland.
Het lidmaatschap kost u (geldelijk) zo
weinig, het kan u zo oneindig veel
geven (moreel).
Laat de hoop van het bestuur niet ijdel
zijn, meldt u nu als lid en helpt een
weinig mee anderen wel gelukkig te
maken. Is het nodig enkele voobeelden
te geven - Welnu, iemand die veel
alleen zit kan met een clubavondje al
heel gelukkw zijn. Een gehandicapte
die men als volwaardige aan het een
of ander laat deelnemen, zonder het ge-
voel te hebben dat men medelijden
heeft, kan hierdoor zielsgelukkig zijn.
Het gevoel erbij te horen, erbij betrok-
ken te zijn geeft sterkte en maakt het
dragen van het lot gemakkelijker.
70/
Onlangs stond er in een plaatselijke
Schiedamse krant een grote foto van
de wijk Nieuwland, op grote hoogte in
vogelvlucht genomen. Keurig netjes
staan de flats in het gelid, gegroepeerd
rond enkele brede hoofdwegen en vele
vertakkingen daarvan: scherp getekend
als het nervenpatroon van een boom-
blad. Een soortgelijke foto zou overal
elders ook genomen kunnen zijn.
Maar als je er zelf woont en in deze
wijk een functie mag vervullen, kijk je
toch met andere ogen. Dan zie je niet
zozeer de blokkendozen van huizen,
maar veel meer de mensen die er leven:
kinderen die spelen met elkaar, een-
zame mensen met veel verdriet, gehuw-
den die met elkaar gelukkig zijn of op
gespannen voet leven, oude mensen die
terugdenken aan vroeger dagen. Velen
van hen zijn onbekend voor je. Van
anderen weet je iets meer: hun zorgen,
hun vreugden, hun teleurstellingen en
moeilijkheden, hun blijdschap en ver
driet. En van alien kun je vermoeden,
dat ze uitzien en verlangen naar levens-
vreugde en geluk. Zij alien gaan Kerst
mis vieren, ieder op eigen wijze.
Meer dan anders zullen de vier kerken
van Nieuwland gevuld zijn door hen,
die Kerstmis ook uitdrukelijk kerkelijk
willen vieren. Anderen, voor wie de
religieuze achtergrond weinig betekent,
scheppen in hun gezin toch een sfeer
van warme huiselijkheid, gezelligheid,
vrede. Misschien nodigen we eenzame
mensen uit, om ze een ogenblik Ios
te maken van de nauwe kring waaiin
ze gevangen zijn; we geven elkaar ge-
schenken, en zijn gewoon aardiger
voor elkaar dan anders. En dat is een
groot goed; iets dat we niet mogen
onderschatten, ook al weten we uit
ervaring, dat over een paar dagen alles
wel weer anders zal zijn. Het is een
uiting van een wens, die in ons alien
leeft: zo zouden we eigenlijk altijd moe-
ten zijn; zo zou ons gezin, onze stad,
onze wereld er altijd uit moeten zien.
En is dat ook niet precies de boodschap
van het Kerstverhaal, waar als motto
bovenstaat: „Vrede op aarde voor alle
mensen van goede wil?" Om dit diep-
ste verlangen in ons levend te houden,
daartoe roept het Kerstfeest ons op.
De luchtfoto van Nieuwland, genomen
op eerste Kerstdag, ziet er net eender
uit als anders. Toch hoop je, dat de
mensen die in al die huizen wonen,
iets van de echte kerstboodschap er-
varen hebben en er ook de dagen na
Kerstmis, in 1970, van kunnen leven.
Dat wens ik u toe met de aloude
woorden:: Zalig Kerstmis I
Pastoor St. Jan de Doper-kerk
Drs. G. Goes o.p.
Kanletr: Ni*uwlan<ipl«ln 56 Schiedam Tel. 15 8183
Zwalewlaan 101 Tel. 265325
Spaarbank voor iedareen.
Renie van 3'/2 lot 7
Prlve rekenlng. VEILIG - GEMAKKELIJK - ZONDER KOSTEN
RENTE 31/2%.
VERZEKERINGEN
Alle bankzaken
U bent van harte welkom tijdens onze ruime openstallingsuren.
maandag t/m vrijdag 9.00-12.30 uur en van 13.30-16.00 uur,
bovendlen op vrijdagavond van 18.00-20.00 uur.
In samenwerking met
Wijkvereniging Nieuwland
Stichting Nieuwlandzegels en
Winkeliersvereniging Mgr. Nolensiaan
VerschUnt iedere veertien dagen
verspreiding huis aan huis
Redakiie:
L. C. v. d. Meer,
Goeman-Borgesiuslaan 83, tel. 263188
Uitgave:
,,De Magneet" v.o.f., Drukkers - Uitgevers
Rotterdamsedijk 279-281 - Schiedam,
tel. 26 86 66 - 26 66 70
Advertentie-redaktie:
J. i. Levens jr., Joh. Straussplein 332,
Tel. 26 86 66, na 18.00 uur 15 69 67
In het Bijbelboek Openbaringen lezen
wij „zie, Ik sta aan de deur en Ik klop".
Hierin klinkt een bepaald facet van
het Kerst-Evangelie door. Zo heeft God
gestaan aan de deur van de wereld
1969 jaar geleden, maar zo staat God
nog altijd te kloppen niet alleen aan
de deur van de wereld, maar ook aan
de deur van ons eigen leven. Want
dat is de bedoeling van dit Bijbelwoord,
dat wij het zullen horen als een heel
persoonlijke oproep, die in de viering
van dit Kerstfeest in 1969 tot ons alien
persoonlijk gericht wordt.
Maar horen wij dit kloppen
nog wel? Er is zoveel lawaai in de
wereld om ons heen en ook in ons
eigen leven - ook van veel Kerstdrukte!
- dat 't eigenlijk erg verwonderlijk is,
dat dit bescheiden kloppen van God
nog te horen is. Of is het n6g verwon-
derlijker, dat God nog steeds blijft
kloppen en 't niet allang heeft opge-
geven tussen al die menselijke drukte?
Hiermee hebben wij wel een belangrijk
punt gevonden, wat betreft onze Kerst-
feest-viering: de grote verwondering
over het feit, dat het nog mogelijk is,
Kerstfeest te vieren, omdat God blijft
volharden in dat bescheiden kloppen
op de deur van ons leven, waarmee
Hij meteen ook duidelijk maakt, dat
Hij niet overweldigend en onweer-
staanbaar komt binnendringen, zodat
wij ons wel gewonnen moeten geven;
maar Hij blijft heel bescheiden klop
pen, om ons de kans te geven, de deur
te openen en Hem binnen te laten in
ons leven. God hult de openbaring van
Zijn heil in de onaanzienlijkheid van
de stal en de kribbe, opdat wij, door de
bescheidenheid heenziende, zullen ge-
loven en ons zullen verwonderen over
de mogelijkheid, die God ons nog steeds
geeft, om ons gewonnen te geven
aan het Kerstkind, dat onze verlosser
wil zijn.
Zoals het oude Kerstlied 't bezingt:
„Komt, verwondert u hier mensen,
ziet, hoe dat u God bemint".
D. J. Spaling Dzn.
Herv. Predikant.
Kerstfeest
Mogen we alsjeblieft
onze eigen warmte zoeken
De straatstenen zijn glad van de regen
De bomen bewegen met kale takken.
Wat valt er anders te versieren
dan onze huiskamers
Rode linten op een wit tafellaken
Een sliert groen en een borrel.
N.N. hangt zich niet op
in een park
Bijtijds heeft hij een vriend gebeld
Ze vieren samen kerst.
Dacht U dat God zich met ons
kerstfeest bemoeit
Wij bemoeien ons toch ook niet
met Hem
Er moet iets gebeurd zijn
in een stille kerstnacht.
Waar vind je tegenwoordig
een stille nacht
Je hebt de moed niet
om stil te zijn.
ZIE IK VERKONDIG U
DAT HEDEN GEBOREN IS
CHRISTUS
DE ZALIGMAKER.
DE GELUKKIGMAKER.
We zijn al gelukkig
op lste en 2de kerstdag
en op oudejaarsavond
soms nog op nieuwjaarsdag.
Op 2 januari niet meer zo erg
de sirenes loeien weer
de lucht stinkt
buiten is het koud.
Wie kan ons gelukkig maken
God
Waarom zou hij
Houdt er alsjeblieft over op.
Zou het mogelijk zijn
dat God die godvergeten wereld
niet vergeten kan
Dat Hij er gewoon bij wil zijn
God heeft echt niet
op uw belangstelling gerekend.
Maar misschien
heeft God wel belang bij 6ns.
Christus, Gods kind in de stal
Een sein van de hemel.
Gods kind in de troep
in onze troep.
En wie geen troep heeft,
die gaat Hij voorbij.
die redt zichzelf.
DIE VERSIERT ZIJN EIGEN KERST.
Ik kan mijn troep niet camoufleren
met dennegroen en kalkoen.
Christus, kom in mijn stal
Ontferm u over mij.
c. v. zuylen
gereformeerde kerk,
albardastraat.
