ONTEVREDENHEID
IN
NIEUWLAND
klanken
8%
BOERENLEENBANK SCHIEDAM-KETHEL
K0STER
OPENBAAR KUNSTBEZIT
23 DECEMBER
KLAVERJAS-
CONCOURS IN
WIJKCENTRUM
anno 1820
Alle bankzaken
HfeHHMifl
2e jaargang no. 45
3 december 1970
Tijdens de reglementair verplichte jaarvergadering van de Wijkvereniging Nieuw-
land, gehouden op 17 november 1970, in het gebouw van het Wijkcentrum-
Dr. Wibautplein kwam duidelijk een ontevredenheid naar voren. Het betrof NIET
het bestuursbeleid, want de aftredenden en de candidaten voor bestuursuitbrei-
ding, door het bestuur gesteld, werden bij acclamatie her- en gekozen. De ver-
slagen van secretaris en penningmeester werden zonder op of aanmerkingen goed-
gekeurd. De begroting voor het komende verenigingsjaar alsmede de voorgestelde
plannen voor aktie werden zonder hoofdelijke stemm enaanvaard. Tal van aan-
wezigen toonden zich bereid hun daadwerkelijke medewerking te geven.
De ontevredenheid kwam pas goed
naar voren toen bleek dat het wijk-
orgaan „Nieuwland-Klanken" geen en-
kel financieel sukses heeft gegeven.
Een groot aantal mensen geven een
grote hoeveelheid belangeloze mede
werking en als ondanks al deze gege
ven moeite het blad financieel niet in
staat is een beter beeld te brengen,
heeft het dan nog zin om door te gaan
met zo'n blad?
Er kwam aan het licht dat de zaken-
lieden, op een enkele uitzondering na,
geen enkele interesse hebben voor het
blad. Men zegt: „de kopers komen toch
wel, waarom zullen we dan adverte-
ren". Een duidelijk bewijs dat ze wel
de verdienste willen halen uit de ko
pers, maar geen centje willen bijdra-
gen om de woonwijk wat meer leef-
baarheid te bezorgen. Zij zien de wijk
vereniging als een futiliteit en mis-
kennen hem daarom ook. Men doet
wel beloften maar breekt ze ook, men
vraagt wel vertrouwen maar misbruikt
dat ook als het in de kraam te pas
komt. Een in het oog springend bewijs
daarvan is, de Sint-Nicolaas aktie.
De winkeliers krijgen GEEN toestem-
ming om Sint-Nicolaas te mogen
brengen, de Wijkvereniging WEL. De
winkeliers vragen de wijkvereniging
..Edelachtbare heren, is Nieuwland een gelijkberechtigd gebied binnen de stads-
grenzen? Mogen de bewoners van dit stadsdeel ook met hun verlangens komen?
Of is het de bedoeling dat er door middel van akties eerst beroering moet worden
gebracht om uiteindelyk haar rechten te verwerven? Kinderen die niet kunnen
spelen worden onvolmaakte mensen. Wat gaan we straks voor al die onvolmaakte
wezens doen. Instellingen creeren om die onvolmaakte wezens te vervolmaken?
Het is maar een vraag, REGEREN IS VOORU1TZIEN, niet waar".
Nieuwland-bewoners, u weet het nu.
Veel beloven en weinig geven doet de
gekken in vreugde leven.
Binnen afzienbare tijd zullen we bij u
Kanfoor: Nieuwlandplein 56 Schiedam Tel. 15 8183
Zwaluwlaan 101 Tel. 265325
Spaarbank voor iedereen.
Renle van 3^/2
Prlve rekening VEILIG - GEMAKKELIJK - ZONDER KOSTEN
RENTE 2l/21-
VERZEKERINGEN
U bent van harte welkom tijdens onze ruime openstellingsuren.
maandag t/m vrijdag 9.00-12.30 uur en van 13.30-16.00 uur,
bovendien op vrijdagavond van 18.00-20.00 uur.
In samenwerking met
Wijkvereniging Nieuwiand
Stichting Nleuwlandzegels en
Winkeliersvereniging Mgr. Nolenslaan
Verschjjnt iedere veertien dagen
verspreiding hula aan huis
Redaktie:
L. C. v. d. Meer,
Goeman-Borgesluslaan 83, tel. 263188
Ultgave:
,,De Magneet" v.o.f., Drukkers - Ultgevera
Rotterdamsedijk 279-281 - Schiedam,
tel. 26 86 66 - 26 66 70
Advertentle-redaktie:
J. i. Levens jr., Joh. Straussplein 332,
Tel. 26 86 66, na 18.00 uur 15 69 67
om medewerking, maar gaan een aktie
voeren voor „BAD-ZUID" en weigeren
botweg de Sinterklaasmiddag voor de
Nieuwlandkindertjes ook maar met
EEN CENT te steunen. De toezegging
voor Sinterklaasfeest 1969 is nog steeds
niet voldaan. De Nieuwlanders komen
toch wel naar onze zaken. Dit wekt de
ontevredenheid bij de bewoners. Melk-
koetjes willen ook wel eens grazen.
De autoriteiten tonen ook een heel
grote onverschilligheid voor de wijk
vereniging. In juni 1969 heeft men be-
loofd: „dat er een commissie van des-
kundigen zal worden benoemd die zich
zal belasten met het opstellen van een
plan met kostenberekening en exploi-
tatieopzet".
Nu, begin december 1970 moet het
eerste lettertje als antwoord nog ko
men. Misschien hoort dat zo in onze
bureaucratische papieren wereldje,
maar wij zijn het er daarom nog niet
mee eens. De „VOORLICHTINGS-
AMBTENAAR" zei, dat we geduld moe-
ten hebben.
Maar laten we hopen, er is nu een
nieuw college van vroede vaderen, en
misschien gaan deze wel eens zoeken
in de bureauladen van hun voorgan-
gers. Aan de nieuwe raad nu deze
vraag:
Januari 1971 begint de vijftiende jaargang Openbaar Kunstbezit. De initiatief-
nemers van destijds - allereerst de beeldhouwer Joh. G. Wertheim, de eigenlijke
..uitvinder" van Openbaar Kunstbezit - zullen wel nauwelijks hebben vermoed,
dat hun idee z6 aan zou slaan en goed zou zijn voor drie kroonjaren. Er zijn nu
in totaal zo'n iy2 miljoen reproductiealbums in omloopZelden worden ze van
de hand gedaan door de gelukkige bezitters en gebeurt dat al eens - door verhui-
zen naar een kleinere woning b.v. dan komen er op een advertentie honderden
brieven van mensen, die zo graag ook de allereerste, nu intussen uitverkochte
jaargangen willen hebben.
De populariteit van Openbaar Kunstbezit is niet verbazingwekkend. Een kunst-
boek, dat je als het ware zelf verzamelt: de reproducties en teksten in een aantal
aflevering per jaar bij de abonnees thuisbezorgd en kunnen dan in een royale
linnen bewaarband worden gestoken. Een kunstboek met toelichtingen, die voor
iedereen te vatten zijn, die met een beetje aandacht wil lezen. En dan de onwaar-
schijnlijk lage prijs: door de grote oplage en doordat Openbaar Kunstbezit werkt
zonder winstdoel, kan een jaargang met 60 superieure kleurenreproducties wor
den aangeboden voor nog niet eens 15 gulden.
Iangs komen met een petitioment om
langs deze weg de vroede vaderen dui
delijk te maken dat Nieuwiand geen
ghetto wenst te worden.
De nieuwe jaargang omvat weer een
keur van oude en moderne werken:
egyptische kunst, Diirer, Rembrandt,
Frans Hals, Breitner, van Gogh, maar
evengoed werk dat zo uit het atelier
van tijdgenoten is gekomen; hebben
we aan dat laatste niet voordl behoefte
- goede zakelijke orientatie over het
kunstgebeuren van vandaag? Op je
eigen houtje vind je daarin nauwelijks
de weg. En toch is het van belang,
daar wel een beetje in thuis te zijn,
want je moet toch aannemen, dat nu
levende kunstenaars vormen zoeken
voor dingen die ook ons betreffen, al
kijken we tegen hun werk nog zo on-
wennig aan.
Ook de televisieprogramma's bieden
oud en het allernieuwste. Er komt een
serie programma's over het museum
van oudheden in Leiden, over de late
middeleeuwen met, o.a. prachtige mini-
aturen; maar evengoed over experi-
menten waarmee nu kunstenaars bezig
zijn, bijvoorbeeld doordat ze met een
computer werken, of niet meer verf,
linnen, brons of steen als werkmateri-
aal gebruiken, maar de film- en tele-
visiecamera. Dat alles is terug te vin-
den in de nieuwe jaargang Openbaar
Kunstbezit, die half januari 1971 be
gint. Ook bij de verschillende televisie-
series ontvangen de abonnees toelich
tingen, die met kleurenreproducties
zijn geillustreerd.
Elke abonnee van Openbaar Kunstbezit
krijgt een museumkaart, die hem toe-
gang geeft, gratis of met reductie,
tot de vaste collecties van meer dan
honderd musea in Nederland en Belgie;
soms zelfs tot grote tentoonstellingen -
zo betaalden de bezoekers van de
Goya-tentoonstelling, afgelopen zomer
in het Mauritshuis maar 2,50 in
plaats van 4toegang, als ze hun
paspoort van Openbaar Kunstbezit
konden tonen.
Verder bieden op gezette tijden kunst-
tijdschriften en musea de abonnees van
Openbaar Kunstbezit aanzienlijke kor-
tingen op hun uitgaven; een „markt"
van om en nabij de 100.000 mensen
is belangrijk genoeg om iets op de
prijs te laten vallen Wanneer meni
al deze voordelen bij elkaar optelt, is
een abonnement Openbaar Kunstbezit
haast voor niets. En dat terwijl je er
zoveel genoegen aan beleeft, en er thuis
van alles mee kunt doen. Tal van
ouders, die graag willen, dat hun
kinderen een beetje thuis raken in de
wereld, maar die zich op het gebied
van de kunst onwennig voelen, hebben
terwille van hun kinderen de repro-
ductie-albums op de plank staan.
Anderen hebben geen aanleiding, zo
ver te denken - hun gaat het om louter
kijkplezier; de kwaliteit van de repro
ducties maakt dat ruimschoots moge-
lijk. Weer anderen gebruiken Openbaar
Kunstbezit dankbaar als een uitweg uit
de radeloosheid van wat ze die-of-die
ml weer met z'n verjaardag (of bij
welke andere feestelijke gelegenheid
ook maar) moeten geven.
Het is bijzonder eenvoudig, abonnee te
worden, of een ander abonnee te ma
ken: 14,90 storten op postgiro 1665,
Openbaar Kunstbezit, Amsterdam, met
duidelijke vermelding van naam en
adres, is voldoende.
Dat is nog minder dan wat 9 pakjes
sigaretten kosten. Of van je Openbaar
Kunstbezit medr plezier hebt dan van
9 pakjes sigaretten, zal wel een zaak
blijven van ja-en-nee. Maar dat je
1 a n g e r plezier hebt van een hele
jaargang prachtige reproducties, is
wel zeker.
