si
N
Een KabouierijeALTS J D SUCCES
De Millioenennota.
„DE FAVORIET"
Denk aan uw
.rijwielverlichting
f 7,75
D. KLEIN
W. VERSTEEG
DRUKWERK
1
Uw drogist
Bezorger voor
Ketliel-Nieuws
Dansschool
Heden
inschrijving
tijd voor levertraan
en vitaminen
A. K. QUARTEL
VOOR ELK
NAAR:
RIJWIELHANDEL
Mgr. Nolenslaan 696
Wij hebben een pracht lamp
en dynamo voor
Banketbakkerij
Ook voor Nieuwland HET ad res
Lange Haven 121 - Tel. 66262
Een VI in de maand
Alle geplastificeerde
draadartikelen zoals:
DRUKKERIJ v. d. WATER
De zaak die alles heeit
En service geeit
Iepenlaan 15 - Tuindorp Kethel
Telefoon 67358
Grote sortering gebakjes in onze
gekoelde vitrine voorradig'
Heeft u onze zuivere roomboterkoekjes al eens
geprobeerd. Verras uw verwanten vrienden en
bekenden overzee met een St. Nicolaas pakket.
Nadere inlichtingen in onze winkel
U belt, wij bezorgen
P.J. Troelstralaan 85
Tel. 68429
Afdtuiprekken 5.25
Flessendragers 6 flessen 4.25
Handdoekrekjes 2.25
Wasmiddelenhouders 2.95
Bordenrekken 3.50
Nu ook Melittafilters, koffiekannen en filters
Strijkplanken 19.95
Mouwplankjes C.TS
Pedaalernmers m. binnenemmer 12.50
SCHIEDAMSEWEG 25 Kethel
Ja dat kwam zo, toen ik bij buurman in de win
kel kwam zegt ie laten we samen naar
Prinsjesdag gaan. Ik zeg, ja samen als wat?
Nou ja zegt hij jij steekt maar een ouwe tram-
kaart in je zak en doet alsof je van de pers
bent en gaat dan als verslaggever. En ik
laat eens kijken laten we zeggen als Hof-
leverancier. O zei ik, ik wist niet dat je al
klanten had aan het Hof(je van Belois). Enfin,
zo gezegd, zo gedaan. Dinsdagmorgen, de 3e
in September, hen ik bij buurman in z'n glim-
mende rolce-royce gestapt en wij op weg naar
de Residentie. Alles ging goed maar even
voorbij Overschie verklaarde buurman al dorst
te krijgen. Waarop ik opmerkte, dat m'n levens-
verzekering niet toereikend was voor het rijden
onder invloed, ja in koffie zegt buurman. Oh!
Aangezien er toch niets in de buurt was zijn
we maar regelrecht doorgereden. In de Resi
dentie aangekomen hebben we de wagen toen
netges geparkeerd om daarna te voet verder te
gaan. Er heerste al een gezellige drukte. Een
oranjezon scheen, de mensen waren vrolijk onz.
Ik zeg kijk buurman daar staat een man met
feestneuzen, zal ik er twee halen Twee zogt
hij? Hier heb je een kwartje, haal er alleen
maar een voor mij, jij hebt feestneus genoeg van
je eigen wat een giegel moest hij er nog aan
vastknopen. O ja, zei ik, jij hebt zeker nog nooit
gehoord van het spreekwoord een mooie
gevel siert het huis. En mooie zei je toch h§
zegt buurman terwijl hij mij met z'n vriendelijke
grijns en profil bekijkt. N'a de route wat ge-
inspecteerd te hebben, langs welke de mensen
rijen dik stonden, merkte ik op, man het is zo
druk dat we niets van de stoet te zien krijgen.
O nee zegt buurman, wacht maar. Plots begon-
nen de mensen te juichen en te zwaaien. Kom
mee zegt buurman en al lopende haalt hij uit z'n
blnnenzak zo een gek petje en zet dat op. Bij e^en
enkele meters dikke rij mensen tikt buurman de
achterste op de schouders en vraagt even te
mogen passeren. CHetzelfde flikt hij bij de 2e en
3de hij en zo vervolgens, totdat we op een gege-
ven moment helemaal vooraan staan. Toen heb
ik buurman toch even met het nodige respect
bekeken.
Het was anders een pracht stoet. Op zeker mo
ment een hele stoet ridders of zoietg met mooie
steken op. Ik zeg buurman, als jij nou ook zo
een steek opzet, dan zou je zo, op je gezicht
dan na, mee kunnen lopen in de stoet. Een ver-
nietigende blik trof me zo een van wacht
maar mijn beurt komt ook web
Na het voorbij trekken zegt buurman weer, kom
mee. Waar naar toe? Dat zal je wel zien zegt
ie. In de buurt van het Binnenhof gekomen,
ging me een licht op, zodat ik plots bleef staan.
Zeg buurman je wilt toch niet? Ja natuurlijk
zegt ie, we gaan naar het Binnenhof. Al lopende
diept hij weer dat gekke petje op, tr^kt z'n
schouders recht borst vooruit en beval mij
m'n mond te houden, hij zou zonodig het woord
wel voeren. Ongestoord stapt buurman met mij
in z'n kielzog door het politiecordon heen. M'n
bewondering voor buurman ging weer met spron-
gen omhoog. lets verder werden we echter opge-
vangen door een Politie Inspecteur. Heren? Ik
zeg zo, maat dat zijn wij. Waar wilt u heen
vraagt Inspecteur? Naar het Binnenhof zegt
buurman. Ja dat gaat zo maar niet, hebt u
een uitnodiging en wie bent u vraagt Inspec
teur. Een neef van de Sultan van Marokko,
zegt buurman. O, zegt de Inspecteur, buur-
mans gekke petje bekijkend dan bent u ver-
keerd, u moet de 2e straat links hebben. Wij
terug en buurman spinnijdig. Als jij er maar
niet bijgeweest was met dat stomme gezicht
van je alleen had ik het best versierd. Kom
mee zegt buurman weer en zet de pas erin.
Wat gaan we doen? Eens lekker onze boter-
hammen opeten die we bij ons hebben. Ook
ik vond dit een pracht idee.
Waar doen we dat? In de Witte Brug zegt
buurman. Van schrik bleef ik staan en pakte
buurman bij z'n mouw. Man ben je gek ge-
worden? De Witte Brug, het sjiekste hotel van
Den Haag, waar diplomaten en gezanten ko-
men, ambassadeurs en allerlei andere hoge
Pieten. Waar de kelners in livrei lopen. En wil
jij daar je boterham op gaan zitten eten? Ja
waarom niet, zegt buurman. Ze behoeven de
koffie erbij toch niet gratis te serveren, daar
betalen we voor maat.
In de buurt van de Witte Brug gekomen,
meende ik buurman te moeten vragen of tie
ook nu weer dat gekke petje op zou zetten.
Stik zegt ie en stevent recht op de ingang af
waar een goud gegalonneerde portier beleefd
de deur openhoudt. Een oberkellner in vol or-
naat buigt als een knipmes terwijl buurman
recht op de eetzaal toeloopt, alwaar hij zich
met een arlstocratisch gebaar in een diepe
fauteuil laat zakken. Vraagt de spijskaart om
zich daarna te verdiepen in allerlei exclusieve
diners. Buurman zeg ik, ik dacht dat we?
Man je denkt toch zeker niet dat je hier een
meegebrachte boterham op kunt eten, wel. Ver-
geet dat maar zegt ie, terwijl hij mij vriendelijk
maar enigszins onheilspellend toegrijnst.
Nu ik moet bekennen het was buurman wel
toevertrouwd. Eqn uitgezocht wijntje, uiteraard
buurman wel toevertrouwd, heerlijke gerechten
met een prima koffie na, waarna ik opmerkte
dat de Sultan van Marokko niet lekkerder had
kunnen dineren. Zo is het, beaamt buurman, zo
is het maar net.
Met een elegant gebaar vraagt buurman de
rekening, welke gepresenteerd wordt op een
zilveren schaaltje. Zo denk ik, alleen dat pre-
senteren van die rekening kost zeker een knaak
extra. Er was echter geen tijd voor verdere
bespiegelingen mijnerzijds, want wederom een
elegant gebaar van buurman, verwijst de reke
ning naar mij. Mijnheer zal wel even betalen
zegt hij. Enige grotere bankbiljetten verwissel-
den daarop van eigenaar. Enfin dacht ik de
helft krijg ik toch van buurman terug. Buiten
gekomen beaamt buurman nogmaals zijn te-
vredenheid over het genotene en voegt er aan
toe „vriendelijk bedankt voor het een en ander".
Ja maar zeg ik. Ssst, zegt buurman, veertien
dagen geleden toen we op stap waren heb ik
betaald. Jij betaald? Jazeker zegt buurman.
O dat, zeg ik, kom nou dat waren maar 2
zakjes patat van 30 cent. Zo, zo zegt buurman,
maar we hadden toch afgesproken dat we ieder
op z'n beurt zouden betalen. Voila, dit was
jouw beurt.
Toch liet buurman zich weer van z'n goede
zijde zien, want hij zegt, zo een eind lopen
naar de wagen met een voile maag bevalt me
niet als je begrijpt wat ik bedoel, we nemen
de tram en die betaal ik. We zijn behouden
thuis gekomen, maar naar Prinsjes'dag gaan
met buurman, neen dat doe ik niet meer.
Th. Scholte.
II-
P. J. Troelstralaan 153
Telefoon 62733
