9e Jaarg. Woensdag 20 Januari 1886. No 2381 VERSCHUN T D A GELIJ KS. gtTpmem (©wpchi Bureau: Markt, E, 357. NIEUWE SCHIEDAiSCHE COURANT, Prijs van dit Blad: Moor Schiedam per 3 maanden J 1.50 -Fr anco p. post door geheel Nederland 2. Afzonderlijke Nommers0.05 Prijs der Adver ten tién i Van 1—6 regelsƒ0.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. DUITSCHLAND. Men weet dat Bismarck voor eenigen tijd, de9? men (*en Rü'ksdag spreken wilde over 8 hatelijke uitdrijvingen van vreemde sre- 'aal Foolsehe onderdanen uit de Oostelijke sprovinciën, dit voornemen trachtte te ^erijdelen door een Keizerlijke boodschap in 6 zenden, waarbij dit onderwerp als Diet tot he competentie van den Rijksdag bekoorend *erd voorgesteld. Toch vond de heer Windt- °rst toen reeds een middel om de zaak te spieken, en thans heeft de Rijksdag, on- oks het verzet van do conservatieven en ^S-tionaal-liberalen, die de regeeringspartij uit- uken, besloten de zaak van het uitdrijven an vreemde onderdanen aan de Ooslelijke |rens van Pruisen in behandeling ie nemen. -n gevoelig échec lijdt daarmede dus von jQ1Smarck. En dr. Windthorst heelt een motie gediend, waarbij de uitdrijvingen in strijd t et de wet, zoowel als met het belang van Duitsche rijk worden verklaard. shalve deze motie zijn er nog drie an- 8re ingediend en wel van de heeren Jad- ^i^ski (Pool;, Ansfeldt c. s (Duitsch-vrijzin- (j etl Liebknecht c s. (sociaal-democraat). "P verschillende gronden bestrijden deze len. ook namens hun respectieve partijen, tr Verbanningen, die hoofdzakelijk de Polen de toelichting zijner motie zeide dr. n^t|10rsb °- a-> dat hij niet den peisoon hief ers in bet debat wilce mengen en dus Cd011 g8h')k anderea> die zich achter ten Sm, .ScbaP °i troonrede i an den keizer ver- Vo0Uf6n' >WlJ bui8en altijd," dus ging hij l't, »eerb'edig en onderdanig het hoofd 2°r bet gezag des keizers, maar evenzeer 'en wij voor ons recht opkomen, en wan- V 's keizers raadslieden hem een raad ge- i}6 dle nlet g°ed is, can zullen wij zeggen Raadslieden hebben verkeerd geoordeeld Men begrijpt wel, op vvien deze scherps zin- 'ng doelde FRANKRIJK. 8en 6el aanleiding tpt geschrijf en besprekin- t6t.(]geett de ministerieele verklaring, 11. Za O8 d°0r de" ILinis,er 1)6 ï'feycinet in de r atgelegd. en waarvan wij den hoofd- bj6 jkem inhoud Zondag reeds mededeelden. ki0„Verk'arng' welke «en geheel legeerings- t&'lam inhoudt, spreekt op een toon, alsof ministerie er op rekende in de eerste tien J11et t3 zullen be ngaan En toch, al Rreyeinet er naar gestieefd o.n den «alen zooveel mogelijk genoegen te doen, zoodat al de bladen van die kleur de verkla ring en ook den minister van harte toejui chen, toch is de kiem tot verbreking van de onderlinge goede gezindheid reeds gelegd, waar de groep der uiterste linkerzijde zich weder heeft georganiseerd als zelfstandige partij. De hooggeprezen eendracht is dus nu reeds verbroken, merkt men zelfs op, en de Monde vraagt hoe ook de witte muis - «ene zinspeling op De Freycinet, die aldus genoemd wordt lang in vrede zal kunnen blijven met de katten? Men herinnert zich wat de regeering ook gezegd heeft omtrent de vervolging, tegen de geestelijkheid te richten. Hieromtrent merkt de L nivers op, dat hij den zin van de Re- geeiingsverklaring met betrekking tot de gees telijkheid goed heeft begrepen. Het karakter van een „bedreiging" ziet dat blad er dui delijk in. Het neemt daarvan al dadelijk acte en stelt zich voor, op die bedreigingen terug te komen. Inmiddels ziet het er een zonder ling gekozen middel in, om den levensduur van het Kabinet te verzekeren. De gematigd-republikeinsche bladen en de conservatieve organen erkennen eveneens dat het Kabinet er naar gestreefd heeft, in de eerste plaats en zooveel mogelijk den radioa len genoegen te doen. Zoo zien het Journal des JMbati, Figaro, houil enz. niet zond r be zorg heid de daden te gemoet van het Kabinet, (Lu, zegt Le Soleiithans tijd wil winnen en daarom zooveel mogelijk allen tracht te be vredigen maar ten slotte zijn voorkeur voor de radicalen niet verbergt. Le Gauiois ziet in het Regeeringsprogram- ma een drieledige oorlogsverklaringaan de geestelijkheid, het Concordaat en al wat anti- republikeinsch is. benevens aan de opportu nisten en hun koloniale politiek. ITALIË. De bemidde ing van Z. H. den Paus in zake de Carolmen en het voor den H Stoel zoo verheffend resultaat, waardoor eene betere verhouding tusschen deze en de Duitsche l egeering is ontstaan, welke zich in de weder zijdsche eerbewijzen heeft geuit, is den Itali aanschen liberalen een doorn in het oog. Zij begrijpen, dat de II. Vader, toen Hij°Prins Bismarck met de Christus-orde vereerde, han delde in zijne hoedanigheid van wereldsch souverein, terwijl zij beweren, dat de Paus slechts als hoofd van den godsdienst bemid- delend optrad. Deze redeneering is klaarblijke lijk geheel in strijd met de waarheid de be middeling was een daad van den Paus Koning, zooals het ook door Bismarck werd opgevat' die, door dit middelaarschap uit te lokken,' in de overtuiging van eene zekeie bevredi gende uitspraak, tegelijk ook het souvereine karakter van den Paus voor de geheele wereld in het licht heeft willen stellen, daar het bekend is, dat de souvereiniteit van den Paus voor hem eene uitgemaakte zaak is. Terwijl aldus de in vloed en het aanzien van het Pausdom dage lijks toenemen en door deze bemiddeling be- iangiijk zijn gestegen, neemt de verzwakking van het Italiaanscbe koninkrijk, zoowel van binnen als naar buiten voortdurend toe. Van de wenscben van Italië, dat deze zaak zoo gaarne in zijn belang aangewend had, is niet eens notitie genomen, en terwijl deze groot- sche handeling een reeks van groofe daden, door het Pausschap in het vervlogen jaar gewrocht, waardig besluit, is het jaar 1885 voor het ééne Italië slechts een jaar geweest, dat het nader tot de onvermijdelijke ontbin ding heeft gebracht. En integendeel had het volgens de woorden van den berucht en Crispi een jaar van flinke, stoute daden moe ten zijnmaar zal men als zoodanig willen aanmerken het maken van eenige belachelijke vertooningen, of de poging om op de puin- hoopen van het oude Christelijk Rome de a'taren der afgoden van het officieele Italië op te richten, zeker niet de mislukte onder neming naar de Roode zee, waar de troetel- kinderen van het ééne Italië in het moordend klimaat eene zekeren dood vinden; ovenmin geven de eindelooze verdeeldheden en het draaien naar alle winden een begrip van groote daden. Italië, dat de rol der groote mogendheden spelen tn allen te vriend houden wil, ordt door allen gebruikt, om daarna als een ui'geperste citroen te worden wegge worpen. Aldus van binnen meer rn meer verzwakkend, en naar buiten geen steun vin dend, gaat het officieele Italië een zekeren ondergang te gemoetde ware grootheid van Italië bestaat alleen in het Pausdom, dat er straks negentien eeuwen zetelt, dat het gered heeft van de barbaren, de ware beschaving gebracht en altijd tegen zijne vijanden ver dedigd heeft, zooals Leo XIII het in zulke heerlijke woorden heeft verkondigd; mochten de Italianen zich van hunne verleiders af koeren en naar de vermanende stem van deu Opperherder luisteren, wellicht zullen zij door bittere ervaring uit bun bedwelmenden roes ontwakend, van de puinen van het eene Italië opzien naar den Vaticaanschen heuvel en hulp en redding zoeken bij het Pausschap, dat de glorie zal worden van het hernieuwde Italië. LUXEMBURG. Eeu hooggeplaatst persoon in Luxemburg schrijft aan de Moniteur de Rome het volgende

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1886 | | pagina 1