imnenlandscfy
Zoo komt de aap zachtjesaan uit den mouw.
Nu ontbreekt er nog maar aan, dat Serviü en
Montenegro de rest van het Turksche rijk
onderling vei dee en en de Halve Maan uit
Europa verjagen.
SPANJE.
Volgens de jongste berichten over den ops'and
in Carthagena, moeten de autoriteiten hunnen
plicht verzuimd hebben. De regeering schijnt
eers door den berichtgever van de „C rres-
pondenciade toedracht der zaak vernomen
te hebben, nadat zoowel de militaire als ci
viele autori'eiten de feiten op de meest schaatn-
teloo'e wijze ontkend hadden. Wel werd het
offer van den opstand, generaal Fajardo, tot
luitenant generaal bevorderd, maar toch ver-
keeit de regeering in de noodzakelijkheid, hem
zoowel als de andere bevelhebbers der ves
ting wegens pPcbtverzuim voor den krilgsraad
te dagen. De burgerlijke gouverneur der pro
vincie vertiok, tien uren na het uitbreken
van den opstand in de groote vesting van
zijn district welgemoed naar Madrid, en toen
hij bij den minister kwam, deelde hij hem
mede, dat in zijne provincie de orde volkomen
was. Fn wat den mili airen gouverneur betreft,
deze spant in nalat igheid nog de kroon. Eerst
drie dagen later, toen de ru°t reeds lang
hersteld was, kwam de generaal-kapitein uit
Valencia, tot welk militair district Carthagena
behoort, in laatstgenoemde stad aan.
Wanneer dergelijke feiten waar zijn, is het
waarlijk niet te verwonderen, dat de omwente-
lingsgezinden den moed niet verliezen en tel
kens het hoofd weder opsteken.
SctüüDAM, 22 Jaauari 1886.
Men schrijft ons nit Delftshaven
»Als men maar van de vriendjes is", dit
kau men te Delfshaven tegenwoordig ook met
reden zeggen nauwelijks is voor den eenen
vriend een cadeautje bij de iugezetenen aan
gevraagd, door eeu lijst ter teekening aan te
bieden, eo wel door de vrienden zelf, of nn
gaat er weer een andeie aanvrage rond, met
het woord Vertrouwelijk bovenaan Deze
aanvrage geldt nu om den geachten burge
meester een huldeblijk aan te bieden bij
hot eindigen zijner eervolle taak, en gemaks
halve vindt men in de circulaire ern brief
je, waarop men enkel maar de hoeveelheid
beeft in te vullen, want het woord gulden
staat reeds ingevuld.
Waarom moet dit huldeblijk gegeven worden?
Zjjn dan de ingezetenen zoo verheugd dat Delfs-
taaven,in de belasting aleeda hoogei stijgen
de, terwijl daarenboven nog in vele couranten
hoeft vermeld gestaan, dat Delfshaven, tot uit
voering der schoolwet, in den Haag moest gaan
bedeleneindelijk door Rotterdam moest wor
den geannexeerd En bet fraaist van alles is,
dat juist nu, nn Delfshaven aan vooruitgang
kon gaan denken, nn juist de waterleiding gaat
rendeeren en de sluis meer gaat ombrengen,
nu komeu wjj aan Rotterdam, en verliezen
onze onafhankelijkheid
Die eigen vrienden, wat ste'den zij Delfs
haven in een zwart blaadje, toen de commis
sie uit de ingezetenen moest gekozen worden
o, Dellshaven kon niet langer zelf bestaan
wat donkere vooruitzichten had het Toen was
Delfshaven o,zoo slecht; en na, nu willen die
vrienden aan het hoofd der stad nog een hulde
blijk geven!Neen,hadden die vrienden een hul
deblijk willen geven,zij hadden het moeten doen
op 1 November 1884, toen een der ingezetenen
een vijf-en-twintigjarig feest vierde, gedu
rende welken lijd hij nacht en dag steeds
ijverig werkzmm wn» maar die persoon was
oriel ram de vrienden, neen, in do verste verie
siiet.
Zeker zonden de maesten den burgemeester
nn wel gaarne een huldeblijk aanrieden
als bij Dellshaven uit dien benarden toestand
had gered, en daardoor eene annex «tie ou-
moge.'ijk had gemaakt
Maar zullen er nu velen zijn die teekenen
voor het huldeblijk aan den Burgemeester?
Dat zal wel, maar of allen teekenen nit op
rechte overtuiging, of velen omdat zij er niet
van buiten kunnen, daarover kan men riet
oordeelen iu ieder geval is het raadzaam,
om op het bvtntueele huldeblijk duidelijk te
vermelden, waarom het gegeven wordt, opdat
meu er niet over behoeve na te deuken, of
zich soms in de 'oeteekenis vergisse!
De directie dor broodfabriek De Korenaar,
te Delfshaven, heeft thans, in overleg met de
bakkers aldaar, besloten, het brood weder
togen 13 ct. te verkoopen. N: ar men verneemt,
zou het bestuur der bakkersvereeniging te
Rot erdam als bemiddelaar zijn opgetreden.
I>e strijd om het „Championship"
te Miimbiirg.
Gelijk reels in eenige bladen werd mede
gedeeld, is ook gisteren de internationale
wedstrijd op schaatsen ta Hamburg niet
kunnen doorgaan. Te 11 uren 's morgens
begon het namelijk te sneeuwen. Evenzoo
meldde men, dat de geschillen met Axel
Paulsen schriftelijk waren geregeld. De weder
zijds aangenomen voorwaarden zijn, naar
aan het Handelsblad wordt geschreven, de
volgende
lo, dat Paulsen zou mederijden op 1600
meter, indien de Hollanders denzelfden dag
op 3600 meter tegen hem wilden rijden
2o. dat de Champion-prijs verviel
3o. dat de Hollanders zich moesten ver
binden, het volgend jaar te Hamburg om den
kampioensprijs op 3600 meter te rijden, waar
tegen hij zich verbond, te Christiania tegen
hen te rijden op 1600 meter afstandde
partij, die in gebreke bleef, zou 1000 Mark
rouwgeld betalen.
Alvorens bet zoo ver kwam, zijn vrij vin
nige woorden tusschen den Noor en de Frie
zen geval en. Toen de laatsten io huneerste
conferentie n et Paulsen verklaarden een pro
tocol te zullen fpstellen, waarin, b halve het
gevoerde gesprek, ook zou voorkomen de
zinsnele, dat Pau'san door zijn weigering
toonde ba-g te zijn, en dus niet de Champion
of the wond kon wezen, welk stuk aan alle
spo'tsbladen zou worden gezonden, totn
sloeg Paulsen toornig met de vuist op de
tafel en rien heftig uit: >Om 4000 Mark
zal ik op 1600 meter tegen iederen Hollan
der rijden, in u toonen dat ik de Champion
of the world ber." Naar aanleiding dezer
woorden kreeg de Noor de riet, vergulde pil
te slikken, dat het hem alleen om geld te
doen was m. a. w. dat hij »broodrnder"
was en niet om do eer. In die conferentie
kwam men lot geen resultaat, doch in de
's avonds gehouden vergadering werd een
schriftelijke verklaring van Paulsen voorgele
zen, inhoudende de bovens'aa- de voorwaar
den, welke door deNederl nders werden aan
genomen.
Later krabde Paulsen weer terug; hij
eischte althans dat, zoo hij in beide wtdloo-
pen, in dien op 1600 en in dien op 3600
meter, wou, hij tóch d n Champion-prijs zou
krijgen, en ook dat, bijaldien de Hollanders
werden overwonnen, zij desniettemin het vol
gend ja<r weer met hem te Hamburg om
den 2n Champion p ijs zouden kamp n. Het
red. Comité weigerde echter beslist aan die
buitensporige eischen te voldoeu, en Paul-en
schijnt ze toen weder te hebben ingetrokken.
Ingeval hij mocht blijven weigeren, had
den de Friez, -n ve klaard, onder elkander
te zullen r den ten einde te toonen welke
geduchte tegenstanders zij van den Noor zou
den zijn geweest. Trouwens, daarvan hebben
zij reeds hij de oorbereidende oefeningen
staaltjes afge egd, tot groote bewondering
der toeschouwers, die een krachtig Donner-
wetter lie'en hooren, wanneer ien onzer
stoere zonen van het noorden op eens uit
sloeg, dat het ij - kraakte, en dan als een
pijl voorwaarts schoot.
Omtrent een'ge afrelepde proeven in let
schoonrijden, die Dinsdag hebben plaats ge
had deelt dj correspondent van het Hand'
het volgend" mede
Eerst rede twee dames meer hadden zich
niet aangemeld, en ik moet getuigen tot nu
zag ik nooit zoo mooi en s'erlijk rijden als
dete beide vrouwen deden. Zij dreven den
spot met alle bezwaren, nu eens achteruit
rijdende, dan weer op de punten der schaat
sen beschreven z i allerlei lijnen en figuren.
De jury achtte het dan ook niet meer dan
plicht om de beide datr.es te complimentee
ren, waarmede het publiek door luid hand
geklap zijn instemming toonde.
Een prijs werd niet uitgeloofd, z oals de
jury bij monde van den heer Kolster mede
deelde „omdat morgen eeist het programma
zou uitgevoerd wot den, en dit rijden, met
welwillende medewerking der rijders, plaats
had om het talrijk opgekomen publiek niet
te veel te leur te stellen
Toen volgde de Amerikaan Curtis, gekleed
in blauwe nauwsluitende kleeding, korte
broek, donkere kousen en het hoofd door een
mutsje bedekt Hij is een goed gebouwd man»
niet groot en ook niet kle n van gestalte en
met een genticmaniike uiterlijk. Met he®
kwamen de beide I aulsens, V, erner en Groth
in het s'rijdperk.
Ik zou niet gaarne tot de jury behoord
hebben, want waarlijk, ik zou niet geweten
hebben wie het meest op onderscheiding aan'
spraak mocht maken. De moe'lijkste kunst-
toerrn schenen voor deze „avtieten' kinderspel
te zijnzij bewogen zich op hun schaatsen
van verschillenden vorm even gemakkelijk als
wij het op een niet gladden vloer zouden ge'
daan hebben. Moeielijkheden schenen zjj niet
te kennen. Nu eens draaiden zij, de arme0
uitgestrekt als een tol op hun schaatsen rond»
dan weêr sprongen de rijders van het ééne been
op het andere, om, na voldoende vaart gekrfl'
gen te hebben, door een twee of drie maal
herhaalde buiteling de kroon op hun kunst'
rijden te zetten.
Axel Paulsen wilde voor Curtis, die vrijw®'
op ge'ijke lijn met hem stond, niet onderdoe0
en deed alles wat Curtis verrichtte hem ter'
stond na. Toen Curtis met groote stappe0
over het spiegelgladde ijs sprong en daar°°
op eens de voeten sluitende en zich dwar®
plaatsende, over het ijs voortgleed, deed Paul*
sen hem dit dadelijk na Zij deden me waar'
lijk denken aan twee schooljongens, die glij"
baantje spelen.
Toen nu Curtis op allerzonderlingste wjj^®
over het ijs dribbelde, deed Paulsen, tot groot"
vroolijkheid van het puUiek, onmiddellijk
hetzelfde. De muziek, cie haar lustige ton®11
zonder ophouden liet weerklinken, hield ®el1
oogenblik op, om een krachtige fanfare
doen hoorenhet gold de komst van e®^
nieuwen kampioenWerner, die zich
dusver op den achtergrond had gehoud®^
wilde eenige proeven van zijn bihendigb®'
in het kunstrijden geveD.
Sierlijk walste hjj op de maat der muzi®k'
om daarna beentje-over voor-en achteruit
rjjden. Op het einde tegenover dejurygeko®®"'
nam hjj een aanloop en vloog in toomel°oi*
