9e Jaarg. Zondag 24 en Maandag 25 Januari 1886. No. 2385
Jj| ill tammer liiwrt est Bpepl.
VERSCHIJNT DACELTJKS.
^Ifjcmwit (iwpcht.
ïtmmtlmukfy J5ei[trittw.
Bureau: Markt, E, 3 57.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURA
Prijs van dit Blad:
^oor Schiedam per 3 maanden
■Erincop. post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Prijs der A<1 vertonnen
Van 1—6 regelsƒ0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
DUITSCHLAND.
De Encycliek, welke Z. H. Paus Leo XIII
0 de Bisschoppen van Dnitscbland heeft ga-
richt, veroorzaakte, zoo vinden wij nog vt r-
^eld, eene ware losbarsting van woede in de
°fficieuse duitsche pers. Men had zich afge
sloofd met te beweeren, dat de Pans tegen-
°ver Bismarck had gebogen, omdat hij hem
hartelijk schrijven heeft gezonden. Men
8weerde ook, dat htt Ceutrnm door het Vati
can was verloochend en opgeofferd.
Doch zid hoe de Paus nu weer de stem
Terheft om de heropening te vragen van de
Seminaries, volgens de voorschriften van het
Concilie van Trente. De Aöln Zt%. beschul-
'gt den Paus dan ook van provocatie, en zegt
at deze Encycliek een nieuwen, hevigen strijd
°Proept. Men kent evenwel dit argument der
jachtig en, die zich a'tijd aangevallen noemen
°r de zwakken. JSooit, zoo meent de K.
mag de Staat echter toegeven op dit ge-
'sd Het is evenwel reeds dikwijls opgemerkt,
m®n in de politiek het woord ?iooit niet
gebruiken moeten wat de concessies aan
mat, Bismarck heeft wel andere gedaan aan
ae katholieke Kerk, welke hij ook beloofd
ad niet te zullen doen De katholieken van
bitschland vreezen dus niet. Zij zijn geor
ganiseerd, en worden door het Centrum dapper
etl Vastbesloten aangevoerd.
HET OOSTEN.
Naar uit Weenen gemeld wordt; heeft de
c°Uectieve nota, d. i. de nota welke door
®8ni;e mogendheden gezament ijk gericht is
Gnekenhnd, Bulgarije en Servië, en
daarin op ontwapening werd aangedrongen,
ponder de gewenschte uitwerking gebleven.
bsland, zoo meldt men, zoekt nu een nieuwe
°nmu!e om het gewen chte doel te bereiken,
®n men spreekt er zelfs van, dat Rusland
'vangmaatregelen zou willen toepassen tegen
^'egene der partijen, welke zou weigeren aan
911 gestelden eisch te voldoen. Het is even-
4e vraag, of de andere mogendheden dien
^eg op willen. Oostenrijk bijv. meent dat de
«ste uitweg bestaat in eene oplossing van de
Gestie over Rumelië. Op welke wijze dat
2°u moe! en geschieden, wordt er niet bii ee-
ï6gd. J s
Du r k ij e wapent zich intusschen steeds meer
tteer- Eene bezending van duizend hongaar-
c 0 paarden werd verwacht, en men onder
handelt ook over nieuwe Krupp kanonnen,
ör waarde van zeven millioen livres.
ROME.
De Faus en de hoogere Studiën.
»Den 14n 11., aldus schrijft men uit Rome
aan de 2ijdvond in de groofe zaal van het
bisschoppelijk seminarie van Rome metgroote
plechtigheid de opening plaats van den door
den H. Vader in het leven geroepen leer
cursus voor hoogere grieksche, latijnsche en
it.aliaansche literal uur. Zij werd bijgewoond
door 16 kardinalen, de bij den H. Stoel ge
accrediteerde ambassadeurs van Oostenrijk
en Pi ankrijk en de gezanten van Brazilië,
Beieren en België, vele bisschoppen eu pre
laten, de hoofden der religieuze orden en der
geestelijke opvoedingsgestichten van Rome en
een talrijke schaar geleerde leeken, onder welke
verscheiden professoren der universiteit. Een
professor in de latijnsche literatuur hield in
het Latijn de openingsrede, w; arop de pau
selijke vicaris generaal, kardinaal Parocchi,
die het presidium bekleedde, in dezelfde taal
antwoordde, waarbij hij mededeelde dat de
H. Vader persoonlijk de nieuwe inrichting
zou geopend hebben, indien de omstandig
heden dit hadden toegelaten.
„Leo XIII, wien de wetenschappelijke vor
ming der geestelijkheid nauw aan het harte
ligt, en aan wien het romeinsche sepiinarie,
zoowel als andere inrichtingen van onder
wijs, reeds veel groote verbeteiingen te dan
ken heeft, liet voor dezen nieuwen leercursus
de beste onderwijskrachten van hier en uit
de overige deelen van Italië als professoren
beroepen. Reeds sedert verscheiden jaren heeft
de Paus in het seminarie, welks lessen ook
voor externen foegank. lijk zijn, voor verschil
lende oostersche talen leerstoelen gesticht,
die door het College der Propagande bezet
worden.
»Er wordt daar Arabisch, Koptisch, He-
breeuwsch, Nieuw-Grieksch, Syrisch en Arme-
nisch onderwezen. Voorts strekt zich het
onderwijs ook uit tot de zeden en gebruiken,
alsook tot de godsdienstige riten van ooster
sche landen. Het onderscheid tusschen de taal
cursussen in het College der Propagande en
in het seminarie bestaat hierin, dat in het
eerste het onderwijs in de vreemde taal zelf
gegeven wordt, in het laatste daarentegen,
waarin voornamelijk tolken en vèrtalers zul
len gevormd worden, de professoren zich van
het Italiaansch bedienen."
Een karakteristiek voorval, dat opnieuw
getuigenis aflegt van 's Pausen grondige lite
rarische kennis, wordt elders medegedeeld.
Toen de revolutie Leo XIII, destijds kardi
naal en aartsbisschop van Perugia, uit
het bisschoppelijk paleis verjaagd had,
kwam hij in zijn seminarie wonen. Hjj
lette op al wat er omging, waakte op het
stipt nakomen der orde en tevens op den
bloei der studiën. »Ik was er toen professor
in de letteren," verhaalt prof. Brunelli in
de voorrede van een pas verschenen werk.
„Op zekeren dag kwam ik, 'k weet niet juist
meer door welk toeval, eenige minuten over
den tijd. Eenigszins gejaagd open ik de deur
der leeszaal, en wat zie ik Daar zit me
Zijne Emin. de kardinaal op den catheder.
Hij was maar begonnen met in mijn plaats
Fro Fiilone te verklaren. De seminaristen
waren in verrukking, Ik smeekte hem voort
te gaan, en nam volgaarne plaats onder de
leerlingen
Schiedam, 23 Januari 1886.
EERSTE KAMER.
De mededeeliiigen, door den Minister van
Oorlog met betrekking tot het aan den hoog
leeraar dr. De Hollander verleend ontslag,
schrifteliik en mondeling geda.au aan de
Tweede Kamer, hebben in en buiten de dag
bladpers aanleiding gegeven tot bericht n en
oordeelvellingen van zoodanigon aard, dat het
hem welkom is schrijft bij in de ge
legenheid te zijn gesteld, aan de Eerste Ka
mer zijn meaedeelingen nader te bevestigen
en toe te lichten.
Iiimers het geldt bier niets meer of min
der c'an twijfel aun de goede trouw en de
waarheidsliefde of van den Minister öf van
den inspecteur van het militeir onderwijs, of
van d«n gouverneor der Kon. Milit. Acade
mie, eu wel meer bepaald ten aanzien van
de verklanng: „dat de gouve neur der Kon»
Milit. Academie, toen hij op 20 Aag. 1885
den hoogleeraar De Hollander uitnoodigde zijn
eervol ontslag aan te vragen, met zoodanigen
spoed dat daaraan reeds op 1 Sept. gevol
zou kunuen zijn gegeven, niet geiechtigd was
uit naam vau »hooger hand" te spr ken."
De Minister kan hiervan, tot zim leedwe-
zeD, geen woord terognemen, en hij verklaart
nogmaals, dat de gouverneur, door zijn ver
melde handeling en zijn beroep op boogerband,
zijn bevoegdheid heeft overschreden doch
ook thans voegt htj daarbij, dat de gouver
neur te goeder trouw heett gedwaald, ia do
overtuiging dat zijn zienswijze omtrent den
persoon van dr. De Hollander door den in
specteur en den Minister werd gedeeld, en er
kan dan ook geen sprake van zijn, hem to
beschuldigen van opzettelijk onwaaheid te
hebben gesproken. De Minister, betreurende
dat de pers zich in deze zaak, op lichtvaar
dige wijze en zonder voldoende inlichtingen
en gegevens, heeft laten vervoeren tot bet uit
spreken vau ergerlijke beschuldigingen en
verdachtmakingen, ziet zich thans genoopt
zjjn mededeelingen te staven, door aan de le
den der Eerste Kamer inzage te geven van
de brieven, welke omtrent de zaak van dr.
De Hollander gewisseld zjjn tusschen den
Minister van oorlog, den inspecteur en den
gouverneur.