Jhnttnlaitdacty Juichten:.
slissing van Rusland in zake van Batoem.
Op het Berlijnschen Congres reeds beschouw
den de ambassadeurs de kwestie vanBatoem als
slechts van belang voor Rusland en Engeland.
De correspondent van 7 he Thirties doet op
merken, dat Turkije nochtans even goed bij
de zaak geïnteresseerd is als Engeland, omdat
Batoem stellig de militaire basis zal worden
voor het later optreden van Rusland in Klein-
Azië. Te Weenen houdt men zich overtuigd,
dat Rusland niet gehandeld heeft zonder vooraf
prins von Bismarck geraadpleegd te hebben.
De Duitsche Rijkskanselier, zou een diplo
maat gezegd hebben, houdt er niet van, dat
tractaten, die onder zijn protectoraat tot stand
gekomen zijn, zonder zijn toestemming wor
den geschonden, en Rusland zou niet gehan
deld hebben gelijk het deed als de prins het
minste verlangen had gehad het tegenwoor
dige Engelsche Kabinet tot zich te trekken.
W. E, Gladstone.
Eer wien eere toekomt. Eenige woorden
dus over den grijzen staatsman, the grand-
old manop wien thans de oogen der gansche
beschaafde wereld gericht zijn, en die, naast
Bismarck, een van de grootste figuren van de
laatste helft dezer eeuw mag genoemd worden.
William Edward Gladstone is de vierde zoon
van sir John Gladstone, baronetrijk koop
man ie Liverpool, waar hij op 29 December
1809 geboren werd.
Zijne politieke loopbaan is meer dan genoeg
bekend, om haar hier in 't breede te herhalen.
Men weet dat hij op 23jarigen ouderdom, in
1832, voor de eerste maal in het Parlement
trad en hij toen conservatief was. In 1834
riep de bekende staatsman, sir Robert Peel
hem tot een openbaar ambt, en kreeg de jon
ge Gladstone een ondergeschikte plaats in
het ministerie als lord of the treasurery
lord van de schatkist. Van dit tijdstip ziet
men den naam Gladstone op al de bladen der
Engelsche staatkundige geschiedenis, nam hij
deel aan al de aanzienljjke handelingen der
regeering.
Uiterlijk is Gladstone van hooge gestalte.
Een zwart doekje, dat hij over de lin
ker hand heeft, nevens den dnim, trekt de
aandacht van den toeschouwer, die weldra
bemerkt dat de Premier, de prime-minister
zooals men in Engeland zegt, den wijsvinger
dezer hand verloren heeft.
Nu 40 jaar geleden bevond zich de heer Glad
stone op het buitengoed van den oom zijner
vrouw, te Etrick-Park, nabij York. Op eene
jachtpartij, wa3 hij bezig zijn geweer te laden,
toen een der loopen sprong, en den jager een
vinger ontnam. Dit ongeval heeft hem voor
altijd doen afzien voor allesportvermaken, want
zegt men van lord Beacornfield dat hij nooit
den vos had gejaagd, de heer Gladstone is
zelfs nog zoo ver niet geweest. Vroeger zag
men hem nog al eens te paard, ofschoon hij
echter nooit genoemd werd bij de sportsmen
in Hyde-Park.
Kan hij dus niet als paardenliefhebber op
treden, hij is echter voor een goed voetgan
ger bekend. In zijne jeugd kon hij, naar men
zegt, gemakkelijk 13 mijlen per dag afleggen.
Nu nog is het alleen het stellig verbod
van zijn geneesheer, dat hem tegenhoudt da
gelijks vermoeiende wandelingen te doen.
Naar zijne getrouwen zeggen eet hij weinig
en drinkt nog minder. Doch, en hierin ver
schilt hij van al de beroemde redenaars, hij
heeft veel rust noodig, en ondanks zijnen
hoogen ouderdom, heeft hij een rustigen en
niet onderbroken slaap.
Zoodra hij de politiek voor een oogenblik
verlaat, betrekt hij zijn kasteel te Hawarden,
waar hij zioh aan zijn geliefkoosd tijd verdrijf
overlevert: het neêrkappen van boomen. Het
kasteel Hawarden is zeer eenvoudig ingericht,
doch b?zit een groot, overheerlijk park.
De meubeleering der woniag van den lea
der der liberale partij in Engeland is zoo zedig
mogelijk. De boeken, die langzamerhand, in
al de zalen doorgedrongen zijn, duiden het
ware vermaak van den eigenaar oogen blikke-
lijk aan.
Op 77jarigen ouderdom is de heer Gladsto
ne niet alleen de grootste redenaar van En
geland, doch der gansche wereldgeeo uer
staatkundigen van dezen tijd betwist hem
dezen titel. Zijne welsprekendheid grenst aan
het ongeloofelijke. Hij spreekt met zulke
klaarheid, met zulk gevoel, dat lieden, die
niet het eerste woord der Engelsche tral
kennen, hem schijnen te .verstaan. De heer
Ploquet, voorzitter der fransche Kamer, be
vond zich in dat geval.
Gladstone bezit een ijzeren wil. Toen hij
de hoogeschool van Oxford verliet, was zijn
gezicht erg aangetast. De geneesheeren gaven
hem bevel verscheidene weken in eene duiste
re kamer te verblijven; hij onderwierp zich
aan deze marteling, bijna onuitstaanbaar voor
•en man van zulk een zenuwachtig gestel.
Van deze ziekte is hem de gewoonte bij
gebleven te lezen en te schrijven, met den
rug naar het licht gekeerd.
Deze vastheid van wil, deze mannelijkheid
van karakter, geven de verzekering dat, wat
er ook moge gebeuren, hij zijne plannen toch
zal doordrijven, vroeg of laat, indien God
hem het leven blijft verleenen.
HET OOSTEN.
De politieke wereld richt zich opnieuw
naar het Oosten, waar gewichtige gebeurte
nissen op handen zijn. Sedert lang kondigt
men aldaar den oorlog aan, en deze zal on
vermijdelijk vroeg of laat uitbreken. Men
wacht slechts naar het geschikte oogenblik.
Sedert een krijgsraad door den Czaar te Li-
vadia gehouden, zijn de betrekkingen tusschen
de drie noordelijke mogendheden zeer ver
koeld. De schending van het Berlijnsch trac-
taat door Rusland, wat aangaat de vrijhaven
van Batoem, heeft de zaken niet verbeterd.
»Het is wel mogelijk, zegt het Journal des
Dêbats, dat het plechtig verbond tusschen
Rusland, Duitschland en Oostenrijk gesloten,
vervangen wordt door het verbond der twee
keizerrijken, die in de oostersehe kwestie den
invloed van Engeland ondergaan.
De bijeenkomst van Keizer Wilhelm en Frans-
Jozef te Gastein, heeft in dit geval eene groote
beteekenis. Gladstone zal zich bij een protest
bebepalen; doch zal lord Salisbury, zijn ver
moedelijke opvolger, insgelijks de oude Engel
sche politiek in het Oosten aan de aanmati
gingen van Rusland opofferen?"
OOSTENRIJK.
Nadat men door het vinden der lijken om
trent het ongeluk, het gezelschap van den heer
Pallavicini overkomen, volkomen zekerheid
heeft gekregen, kan men eenigszins nagaan,
hoe het ongeval zich heeft toegedragen.
De reizigers trachtten langs de tot nu toe nog
niet begane noordzijde des Glockners den top te
bereiken, klommen over groote Pasterzen-glet-
schers, bereikten den smallen rand, die naar
de hoogste spits leidt en trokken met touwen
aan elkander vastgebonden verder. Hierbij
geraakten zij op een sneeuwvlakte. Onder
het gewicht der vier mannen spleet zich de
vlakte eD stortten de reizigers in de diepte.
In den val brak het touw. De gids Rubisoier
viel op 1300 meter in de diepte liggende
Pasterzen-gletschers. Of de andere drie rei
zigers aan den rotswand zijn hangen gebleven,
of in de nabijheid van genoemden dooden
gids zijn gevonden, moet nog uit nadere onder
zoekingen 1""1' aid heeft men daar
omtrent nog niet. Het lijk van Rubesoier is
vreeselijk verminkt. Om zijn lijf waren over
blijfselen van het touw. Een arm is volledig
opengescheurd. Blijkbaar hadden de onge-
lukkigen hun deel reeds dicht voor oogen en
waren zij nog slechts 100 meter van den top
des Glockners, toen zijjdoor de zich splijtende
sneeuwvlakte in de diepte stortten.
De familie van den heer Pallavicini en de
vader van den heer Crommelin hebben kennis
gekregen van bovengenoemde berichten en
zijn naar Heiligenblut vertrokken.
RUSLAND.
De regearing heeft bijwijze van eene mede
deeling in een der othcieuse bladen bekend
gemaakt, dat de opheffing der vrijhaven van
Batoem geen schending is van het Berlijnsch
tracïaat. Het betrokken artikel van het trac-
taat verklaart niet dat Batoem een vrijhaven
zal zijn. Rusland heeft uit eigen beweging
Batoem tot eene vrijhaven willen maken, doch
na afschaffing van het transitoverkeer biedt
de haven voor de verzending van handels
artikelen uit Europa naar Perzie geen voor
deel meer aan de andere natiën.
SPANJE.
De President der Kamer is met de commis
sie het adres van antwoord aan de Koningin-
Regentes gaan overbrengen. Te gelijkertijd
wenschte hij H. M. geluk met de geboorte
des Konings.
De Regentes antwoordde, dat het haar
eenige wensch was, het haar toevertrouwde
pand ongeschonden aan den Koning te mogen
overhandigen. Om dit doel te bereiken stelde
zij vertrouwen in den nationalen wil en de
edelmoedige gevoelens van het Spaansche volk.
Schiedam, 10 Juli 1886
Van bevoegde zijde merkt men ons op, dat
wij in het verslag der gemeenteraadszitting
op gisteren, het door den heer P. Melchers
gesprokene niet juist zenden weergegeven heb
ben.
Het voorstel van den heer Melchers bedoelde
Diet om de directie van de Stoomtramweg
maatschappij uit te noodigen, binnen drie
maanden eene andere standplaats op te zoeken
maar om Burgemeester en Wethouders nit to
noodigen, der Maatschappij aan te wijzen,
waar zij de halte en den wissel wenschen
verplaatst te zien en zulks hoogstens binnen
drie maanden.
De omstandigheid, dat de heer Melchers
gisteren moei elijk te verstaan was, heeft waar
schijnlijk tot deze misvatting aanleiding ge
geven.
Z. M. deD Koning heeft den luit-generaal
P. G. J. Van der Schrieck., van den staf
der inf., 's Konings adjudant in bniteng. dienst,
den kolonel JE. N. baron Schimmelpenninck
van der Oye, van den grooten staf, den ma
joor W. Rooseboom, van den generalen staf,
alsmede den kapitein H. Seret en den len
luit. J. G. Fabius, beiden van den staf der
art., allen op 15 Juni jl. gekozen tot lid van
de Tweede Kamer der Staten-Generaal op
non-activiteit gesteld, te rekenen van den dag,
waarop zij het lidmaatschap der genoemde
Kamer zullen hebben aanvaard.
Naar ons uit den Haag gemeld wordt, zou
de Regeering besloten hebben, de wetsont
werpen tot het in overweging nemen vand»
voorstellen tot herziening der grondwet op
nieuw bij de Staten-Generaal in te dienen-
Door Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland
is «en gewijzigde grensregeling ontworpen tus-
