He Jaarg.
Zaterdag 22 September 1888,
No. 3190.
VERSCHIJNT DAG EL IJ KS.
2Mg$meeit (Suupcht.
Bureau: Boterstraat, E, 39.
0 1'? IP"*"' en alleen zijn konink-
*&1'han k°n h6m het stilzwijgen opleggen,
»dat ikS Wanneer men aanneemt", zeide hij,
°Qr(j6öi !°g niet oud genO0g ben om zelf een
>6rdere bebben-" Daar0P bood, in den
0,lksla„n °°p van bet gesprek, Bismarck zijn
®eken d,aan' Wanneer de Kroonprins geloofde
d,8',01 1" l'aa,dgever te kunnen vinden,
agboek krijgt men den indruk,
NIEUWE
SCHIEDAMSCHE C
Prijs van dit Blad:
>or Schiedam per 3 maanden 1.50
■1 anco p. post door geheel Nederland 2.
■^Wonderlijke Nommers0.05
Prijs der Advertentiën:
Van 1—6 regels/0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
DUITSCHLAND.
6 Norddeutsche Zeitung in een artikel
Vfc61 ^6n ^zas' schrijftWat Duitschland
^r°Verd heeft, moet Duitsch blijven. Wij
gaae°' dat Elzas-Lotharingen eindelijk zal
1Qz^en wat bet gewonnen heeft door
dat ^ud;scb te zÜn geworden. Men zegt
der ^u^scb0 socialisten, bij gelegenheid
^toonstelling in 1889 een delegatie uit
midden naar Parijs zullen afvaardigen.
g. bet October-nummer van de Deutsche
Üsc^au zal van de hand eens ingewijden,
Sck8ell6el onafhankelijk van de later te ver-
tfe)j^en brochure van dr. Mackenzie, een uit-
'Se* het licht zien uit het dagboek van
tQc}®r Frederik, gehouden tijdens den veld
hui Tan 1870/71. h)e Berlijnsche korres
ds^6, u^trehsel uit het dagboek begint met
'°Rs 1870, dus kort voor de oor-
klaring het eindigt met den 12n Maart
den dag waarop de toenmalige Kroon-
bdent van de N. li. Ct. was in staat daar-
rent het volgende mede te deelen
uo uvvuuiaugc JAIuUli"
^'Ükt ■®lranbciJk terugkwam. Vóór alles
Seh de aanteekeningen, dat er eene
Hek tegenstelliDg bestond tusschen de poli-
Bismarck en den toen maligen Kroon-
dfj Deze laatste wilde van den beginne af
tyjji°brmhting van het Duitsche keizerrijk, ter-
Bi«marck in schijn slechts met moeite
°e besloot, omdat wijlen keizer Wilhelm
«in^1®18 van weten wilde. Toen Bismarck
do6lie db toegaf, wilde hij de zaak tot stand
terw-k°men met behu'p der Duitsche vorsten,
W .^e Kroonprins zich wilde wenden tot
h> ^'tsche volk en zelfs aanbeval door het
Op (j8s drift ontstoken Duitschen volk dwang
rj e nog aarzelende vorsten uit te oefenen,
dit ^SScben Bismarck en den Kroonprins gaf
8eda 1 Versailles aanleiding tot zulke heftige
dat tenwisselingen, dat Bismark o. a. zeide
kr0o aatl dergelijke opvattingen door eenen
^ea6Plins gaen uiting gegeven mocht worden.
Mjze r' daarentegen verklaarde zich op deze
Zaak i00 mond n'0t t® laten snoeren; de
Waarlj -e r.0^ een vraagstuk der toekomst,
had als erfg6naam der kroon het recht
dat er aanvankelijk eene sterke tegenstelling
heeft bestaan tusschen Frederik en zijnen
vader, ten aanzien van de oprichting van het
Duitsche keizerrijk, terwijl Bismarck, de rol
van bemiddelaar tusschen beide opvattingen
spelende, vooralsnog over zijne eigenlijke plan
nen bleef zwijgen. Ten slotte dreigde ook
Bismarck de nog aarzelende vorsten met het
denkbeeld dat het volk het initiatief zou
nemen voor de uitroeping van het keizerschap,
en daarmede paste hij het vroeger door Fre
derik aan de hand gedane recept toe.
Over de annexatie van Elzas-Lotharingen
waren Bismarck en Frederik steeds van dezelfde
meening. Het liefst zouden zij beiden Lo
tharingen hebben laten varen, doch de mili
taire autoriteiten eischten met beslistheid de
vesting Metz, wegens redenen van strategi-
schen aard. Daarentegen overwon de opvat
ting van Frederik, dat de veroverde landsge
deelten een rijksland zonder dynastie zouden
worden, opdat zij voor Kleins taai er ei
behoed zouden blijven. Eene verdere poging
om den Badenschen staatsman Roggenbach (de
zelfde wiens naam tijdens Frederik's laatste
ziekte herhaaldelijk genoemd is), tot stadhou
der in Elzas-Lotharingen te doen benoemen,
mislukte volkomen.
Uit de aanteekeningen blijkt hoe ijverig
Frederik steeds waakte voor de goede ver
standhouding tusschen Dui'.schland en Enge
land. Als een roode draad loopt door alle
aanteekeningen dit heen: vóór alles is hij
Duitscher, en pas in de tweede plaats een
Pruis. »Ik gevoel mij nog slechis Duitscher,
en ken geen onderscheid tusschen de verschil
lende stammen." Hoe hij zich reeds toen ten
tijde de verdere inwendige ontwikkeling van
het rijk voorstelde, blijkt ongeveer uit de vol
gende verstrooide uitingen «Mijne hoop be
rust op den ernst des volks, en op den plicht
het leven van staat en natie op vrijzinnige
wijze te ontwikkelen." Daarbij sprekende van
zijn zoon, den tegenwoordigen Keizer, zegt
hij „Moge hjj een trouwe man worden, die
zonder vooroordeelen, voortzet hetgeen begon
nen is." Treffend is de verzuchting, den 27en
Maart te Ferrières geschreven«Zelfs het
grootste onverstand zal hetgeen bereikt is,
niet meer ongedaan kunnen maken. Ik be
twijfel of men in oprechtheid den verderen
opboow van het rijk in den zin der vrijheid
wil, en ik geloof dat dit slechts door een
nieuwen tijd, die met mij rekening houdt, kan
worden beleefd."
De aanteekeningen over de ontmoeting van
Frederik met Napoleon bij Sedan enz. leve
ren niets nieuws op. Daarentegen zal het wel
niet algemeen bekend zijn, dat Thiers bij de
vredesonderhandelingen eens den Belgischen
Koning Leopold tot Keizer van Frankrijk
wilde maken, waarover Bismarck hem uit
lachte.
Tusschen de doctoren Weigert en Halter
alhier is een zeer belangwekkende strijd uit
gebroken over de vraag wie van hemde eerste
aanspraken kan doen gelden op de ontdekking
om longtering te genezen door het laten ina
demen van heete lucht. Halter doet moeite
om voor deze methode een patent te verkrijgen,
om er eene eigen zaak van te maken.
Weigert daarenlegen, wil de uitvinding maken
tot gemeen goed der menschheid. De geheele
pers houdt zich met dit ontwerp bezig.
De liberale pers betoont zich zeer verheugd
over de benoeming van den evangelisch-libe-
ralen theoloog Harnack tot professor aan de
universiteit van Berlijn, welke benoeming
geschied is op bevel des Keizers, tegen den
wil van de orthodoxe hoofden der kerk. Het
Berliner lageblatt schrijft zelfs«Keizer
Wilhelm de 2e heeft opnieuw getoond dat
hij het knoeispel der uitersten doorziet en
vast besloten is hen een dam voor de voeten
te leggen."
ENGELAND.
De Pall Mall Gazette ontvangt een schrij.
ven uit de Congo, dat een nieuw licht werpt
op den moord op majoor Barttelot. Dit
schrijven is gedateerd 28 Augustus, dus vóór
dat de moord plaats vond en er wordt in
gezegd dat de majoor door al zijn manschap
pen gehaat werd en dat het niet te verwon
deren zoude zijn, indien hij vermoord of ver
geven werd. Deze voorspelling is helaas
bewaarheid.
GRIEKENLAND.
De Koning van Griekenland, die thans bij
zijn ouders fe Kopenhagen logeert, heeft een
landgoed nabij Fredensborg gekocht. Dit
wordt beschouwd als een bevestiging van het
gerucht, dat hij voornemens is, de regeering
neder te leggeD, zoodra zijn zoon, die weldra
in het huwelijk zal treden, haar in vollen
omvang kan overnemen.
ITALIË.
De verjaardag van de inneming van Rome
door de Piemonteesche troepen (20 Sept. 1870)
heeft als gewoonlijk tot demonstratiën aan
leiding gegeven. In antwoord op den hem
door het gemeentebestuur van Rome toe-
gebrachten gelukwensch, antwoordde ko
ning Humbert dat die gedenkdag voor hem
en de natie «geheiligd" was.
«Gedurende achttien jaren (zeide Humbert)
heeft Rome tegenover Italië en de beschaafde
