FEUILLETON.
KOOSJE.
FRANKRIJK.
President Carnot, die zich door de over-
Btroomingen genoodzaakt ziet, het plan voor
zijn reis in het zuiden aanmerkelijk te wijzigen,
is gisteren te Lyon aangekomen. Hij werd
*>ij zijne aankomst aldaar door de overheid
ontvangen. Rondom het spoorwegstation was
eene aanzienlijke menigte op de heen, die riep
Leve CarnotLeve de RepubliekOp het
Raadhuis heeft de President op eene toespraak
van den maire geantwoord, dat het vaderlandj
da vrijheid en de republiek op zijne toewij
ding kunnen rekenen. De democratie wij
vrede. Hij maande verder aan tot eendracht
Zijne woorden werden met toejuiching begroet.
Van Lyon zal president Carnot naar Dyon
vertrekken en Savooie waarschijnlijk niet
bezoeken. De revolutionaire partij te Lyon
heeft biljetten doen aanplakken om te protestee
ren tegen de leesten, gegeven ter eere van het
bezoek van president Carnot, en dit op het
oogenblik, dat de werkman van honger om
komt.
Vrijdag-ochtend omstreeks negen uur was
een ontzettende menigte aan het Oosterstation
te Parijs verzameld, daar de Boulangistische
bladen hadden aangekondigd, dat Boulanger
met den trein ten 9 u. 42 m. uit Bazel zou aan
komen. Da geheele Boulangistische staf en
reporters van alle Parijscha bladen waren
aan het station. Eindeljjk reed de trein uit
Bazel binnen. Een vijftigtal personen stapten
er uit, doch, hoezeer men ook de reizigers
van top tot teen opnam, Boulanger was niet
onder hen te ontdekken. Het volk liep de
rijtuigen na, die zich stadwaarts begaven alles
te vergeefs: Boulanger was nergens te zien.
Later is gebleken, dat de ex-generaal reeds den
vorigen dag was aangekomen en dat hij bij
zijne moeder te Breteuil was afgestapt, waar
hij een paar dagen zou vertosven.
Volgens den Figaro wachten Boulanger bij
zijn terugkomst te Parijs niet minder dan
6O0O aanvragen om audiëntie. Zijn vrienden
berekenen, dat bij de algemeens verkiezingen
de generaal in meer dan 50 departementen
zal worden gekozen.
HET OOSTEN.
Uit Constantinopel wordt aan den Standard
gemeld, dat de betrekkingen tusschen Enge
land en Turkije eenigszins gespannen zjjn,
gelijk blijkt uit het plan der Porte om een
algemeene patentwet in te voeren met bijna
Door een Hollander-ambrikaan.
{Slot.)
Intusschen verachtte ik de wereld, liet mij
zoo weinig mogelijk bij de vrienden zien en
bleef dag in, dag uit bij moeder thuis. Wij
spraken over de kleinste kleinigheden der jeugd
en natuurlijk niet 't minst over Van der
Storm.
„Henri sprak mijn goede moeder, toen
wij te zamen weder eens een zeer intiem ge
sprek hadden, Henri, mijn jongen, je moest
den man toch eens opzoeken. Hij beeft 't nog
niet breed. Van tijd tot tijd geeft uw vader
hem nog wel eens een bankbiljetje. Ik zou
't zoo aardig vinden als jij een schilderij van
hem kocht en goed betaalde begrijp je
Dankbaar voor den moederlijken raad, wan
delde ik den volgenden morgen naar de Wete
ringstraat, om den meester te spreken. Ons
wederzien was droevig. Van der Storm was
niet alleen oud geworden, maar ook arm en
ziekelijk. Ik sprak langen tijd over den ouden
tijd en poogde hem op te vroolijken, doch
de zwaarmoedige stemming was niet te ver
drijven. Voor de geschiedenis van mijn for
tuin had hij een belangstellend oor eu dank
baar aanvaardde bij een- paar zeldzame schel
pen, die ik voor hem bad medegebracht en
prohibitieve voorwaarden, waarvan Engeland
ter elfder ure zijne toestemming afhankelijk
maakt. De regeering van Turkije beweert,
dat Engelands handelwijze de geheele kwestie
heropent, nadat de houding der groote mogend
heden recht gaf om op eene gunstige oplos
sing te hopen.
Het blijkt dat alle pogingen door keizer
Frans Jozef in het werk gesteld om eene
schikking tusschen het vorstelijk echtpaar van
Servie tot stand te brengen, schipbreuk heb
ben geleden. Koningin Nathalie heeft ge
weigerd. in de voorstellen te treden, die
haar vanwege koning Milan gedaan zijn.
De KoniDg heeft daarop aan de Synode
verzocht, onmiddellijk uitspraak te doen in de
scheidingskwestie. De Synode weigerde dit,
waarop de minister Cristits zich wendde tot
het Consistorie, hetwelk met algemeene stem
men heeft verklaard, dat de wet moet geëer
biedigd worden.
Schiedam, 8 October 1888.
Zondag-ochtend omstreeks zeven ure werd
door een bewoner van de Hoofdstraat nabij de
aanlegplaats der stoombooten in de Maas een
lijk diijzende gevonden, dat spoedig herkend
werd als te zijn het lijk van den 12jarigen
Karei van Dijk, die met den 1 üjarigeu Josephns
Hoefnagels op Zondag 9 September was gaan
varen en door het omkantelen van de roeiboot
in de Maas vóór Rotterdam met zijn makker
is verdronken. Het lijk is heden-ochtend op
de algemeene begraafplaats alhier ter aarde
besteld.
Zaterdag 15 September werd hier per stoom
boot het lijk van Hoefnagels aangebracht,
'twrelk op het R. K. kerkhof alhier een laatste
rustplaats heeft gevonden.
Heden-middag omstreeks twaalf uren bad de
negenjarige Jan Willem Oranje aan den Singel
het ongeluk te struikelen en onder den wagen
te komen van een vleeschhouwer, die van de
zijde van den Rotterdamsohen dijk juist
kwam aanrijden. De kleine werd daarbij aan
het achterhoofd en het rechterbeen getroffen;
doch, naar de ouderljjke woning aan den
Spoorsingel gebracht, werd daar door den ge
neesheer dr. de Bruijn zijn toestand vrij be
vredigend bevonden, zoodat men vertrouwt,
waarin voor de aardigheid eenige gouden
dollars waren neergelegd. Hij drukte mij veel-
beteekenend de hand en beloof de m ij het schil
derij, wat hij nog moest acheveeran. Met de
belofte dikwijls weder te komen vertrok ik. Op
straat redeneer da ik meer bepaald over den onge-
lukkigen toastand van mijn ouden meester en
vriend.
Van der Storm heeft de tering," zeide ik thuis
gekomen tot mijn moeder, „en waarlijk hij
kan 't niet lang meer maken. Morgen ga ik
er weer eens heen, om over zijn vrouw en
kinderen te spreken. Iedereen hoort hem
malen over zijn geliefden, maar niemand
krijgt ze te zien. Ik wil nu alles weten
misschien kan ik wat voor hen doen."
Ik hield woord en sprak lang met Van der
Storm over zjjn gezin, dat waarlijk niet
talrijk scheen. Ik hoorde niets dan klagen
over de toekomst, het lot van Koosje, die hij
somtijds „mijn kleine Koos" noemde. Zijn
vrouw was voor drie jaar gestorven en ik
zag werkelijk om zijn gedeukten hoed nog
den rouwband. Hij schreide bittere tranen
en deed zioh vreeselijke verwijtingen „het
grootste ongeluk van mijn brave vrouw was,
dat. zij mij heeft getrouwd. Helaas, hoe dik
wijls heb ik mijn gemoed wreedaardig aan
haar gekoeld als de tegenspoed mij vervolg
de?" Intusschen was 't weldra een uitge-
maakte zaak, dat Van der Storm geen drie
maanden meer zou leven. Dagelijks ging ik
hem bezoeken en ried hem ten slotte thuis te
blijven en mjj het adres van zijn eigenlijke
woning te geven,—'t Was ergens in (ten
dat het ongeval verder voor hem geen
lige gevolgen zal hebben,
In het voorloopig verslag der Tweede
over bet wetsontwerp tot bekrachtiging
overeenkomst met de maatsohappij »ZeeklD^
wordt geconstateerd dat de gunstige vervva
tingen, welke men van haar koesterde on
de werking van het postcon tract, schitter00
zijn bewaarheid. Men vroeg echter eeD 0
inlichting omtrent de financieele uitkom®
wederzijds, van het oude contract omtrent
invloed van den dagdienst op het verke0^
Tegenover de opmerkingen, door eeaigen a8°
gevoerd, werd door anderen gewezen op_
feit, dat de maatschappij over '87 geen di<^
dend uitkeerde en de vooruitzichten van
evenmin gunstig zijn.
i
De voorzitter van de Eerste en die van
Tweede Kamer der Staten Generaal, 'iar
Schimmelpenninck van de Oije en Jhr-$00
laerts van Blokland, hadden Zaterdag m>^
ten 1 uur een audiëntie bjj Z. M. denKoni°£'
Naar de JV. P. D. Ct. verneemt, zal
'h f»
nieuwbenoemde gouverneur van Suriname, J"
mr. De SavorninLohman, niet vóór Deoe®*50'
derwaarts vertrekken.
Zooals men weet, zal de Stoomvaart-M''3*
schappij Aederiand voortaan in plaats *alJ
Marseille Genua aandoen. Jl Donderdag kWa,°
de eerste boot, de Prtnses Mar te, daar a8°'
Aan boord werd dit feit feestelgk gevierd-
Van 29 September tot 5 October werd®0
aan 't Kralingsche Veer ter markt aan»0
voerd 316 zomer- en 22 winterzalmen, zona0''
zalm gold fl,40 f 2, wintemlm f2
per 5 ons.
In den nacht van Donderdag op Vrijd®?
is ten huize van den heer P. te Kraling®0
ingebroken. De dader is, blijkens gevond®0
voetstappen, over eene schutting in den tn>°
geklommen door een keukenraam naarbinn®0
en vervolgens in de tuinkamer gekomen.
eene dames-schrijfbureau stond aldaar e0l>
kastje, waarin de spaarpotten van 3 kinder®0
waren geborgen. Dit kastje beeft hij m0de'
genomen, geledigd en in den tuin weggeworp®0'
Verecheidene kleine sieraden, die er bijba^
Jordaan; volstrekt niet aanzienlijk.
laatsten dag in de Waterings straat zal
nooit vergeten hij kuste de wanden tot a
scheid en weende luide over het lot van zjj:',
kleine Koos want hij voelde even goed ft'
ik 't zag, dat hij op zijn atelier nooit
terug zou komen. De kleine Koos waS,J,
mijn verbeelding een jongen. Door w®0
lijden overmand riep ik Van der Sto*
toe: „Heb toch geen zorg over het kind,°°
komt bij mijhij kan op mijn kantoor
ken en misschien mijn compagnon word00^
Hij deed alsof hij 't laatBte niet verstond
herhaalde slechts„heb toch geen zorg
het kind, dat komt bij mij ik hou j® r'^}
je woord, Henri. GoddankToen ik
kwam, lag er een telegram, die mij voor z»a
naar Rotterdam ontbood. Zonder
begaf ik mij daarheen en bleef vier dagen
hnie. In dien tijd was Van der Storm 0
leden. Hjj had mij per testament niet ap
tot executeur, maar ook tot voogd over 'K
kind benoemd. Deze laatste wilsbesehikk'
was mij heilig, en inderdaad had ik al jL,
gezag en veei doordrijvend geweld o->°
om te zorgen, dat ik mij niet van de
wezen posten afmaakte. Mjjn famili0IlOa
mij krankzinnig. ee„
Koosje of kleine Koos bleek intasschen
meisje van 14 jaar te zijn. Geen vier lVj*.0y0
later was de boedel geëxcuteerd en 1
bind bij een tante uitbesteed, en ik a [O0.
afgereisd. Een meisje kon ik onmogwfl
denemen. Mijn zaken namen voort d
hooger vlucht en ik had weinig trjd, 0
