U!r.^r;. ™k d-
Ingezonden.
5*5* ffb'
êurnjngde ierifthtjm.
8°huldiJ r en ziJn en Z1J zioh even
di. wïï - ».kk™ een
?.enf Wat was, daarbii 11. re,n^loo« bleef lig-
'ge haar welke man ff»H j®1 de armza-
de grond er braak laf, haTk de° Üjd dat
Van de firma welke daar tet nnnen trekken
ijzerfabriek had! Immers n' t™' kort hare
peulschil, een boo a i„ den L m8er dan e0n
CTvlrdoo^de^weïkm^n
;«t nalatigheid, onverschillfcd
Stadf d* ^„^^"demooratischen Van der
^iten'van °!vRga verro,?d werd, wegens het
huis sZ 7°0rdeQ: Domei* Nieuwen,
schoeljes" !1 6 ^0ed0 Kamer tegenover 99
a> s. voord ™elke zaak den 4den April
handeld wol/6 te Heerenveea zal b0-
gedai/Taard 6 g9tniSen k décharge
Het ^ijnkeer de facteur,
▼en in Tan MÖa eerste schrij-
a'0t afotn urm 1 ondervonden, schrikt mij
Weer op te de Pen ter hand te nemen en
geacht en „.re 11 tt's lofredenaar van ons
*ult tni«chienWaatde0rd gemeentebestuur. Gij
dat, 5>, met znTwWond.erd zö'n te vernemen,
Verdriet heb <r0v, j ^oele bedoelingen bezield,
.ed-j en toch i« u °Ver mÜn optreden, M. de
eu misvatt v°lhomen waar. Misken-
deel gevallen lDg Van rniirl pogen is mij ten
88r lachte LWailt waar th de waarheid sprak
®jcn mij niet6D1 en waar ik prees begreep
hg de Orim"' f3"0 denkbeeld, om den molen
'een schone-i £a,at weS te treken werd met
•tel om den °t>halen begroet, terwjjl het voor-
d'e sedert v 0enmat't?en liberalen kandidaat,
e outhullin6 889 ?eVaHcn is, te belasten met
^Heit ,an een monumentje, een flan-
Jag over rT» g.0nO0md* Ik heb echter geleerd
'atl on»pn t a troosten met het woord
dat hij; raven vader" Cats, die reeds wist
Hie timmert aan den wegh,
En da» °rt V0el g98B8h-
den we t°m waag ik het om nogmaals aan
t°t Vfi u ,?aan timmeren, en een en ander
Ba* yan 0QB JjeaJ.nnr onJer
sen TT a B a UDB 00
Hm VWer tezers te brengen,
hehoef {L* daarb8 ««makkelijk te maken,
▼an rt„ cs 9ts het extra-varkiezingsnommer
de laatstn ^ourt. na te slaan, dat bij
^hlicear/3'- V^kiezing Van °fficieele 3yde ge-
*aarheirt 'l' ?uarin W0rd de „officieele"
ïeu dit Verk°ndigd, maar ik dnrf niet be we
P'ijne tno)eiuT6er geen Heden zollen zijn, die
y«ten. van di0 waarheid zullen mis-
Weer L ,lk moet„dan Z0gg0n dat die lieden
8«r mL ff .™aken als diegenen, die vroe-
0f is hit -°. gen niet hebben begrepen,
de liberalen^ waardat de groote dingen, door
r*«ht werkpi-t aat®ten tgd tot standge
ld daar reeo gJ groote dlDg0n zijn, en dat onze
^at helft r9P0 yruchten van plakt?
fllnke verhnrinmeDf te Z9gB0n t0g0n de
Voor een een zeer hoogen prijs en
d#r schaennr angen. ^d, 'an de terreinen
dat ^®to^er.werf »Do Nijverheid"? Is
d9ch t0t sohadevergoeding^werd
Plaat3gellrek eWt heden eeDlftatgf rP„..
'B* Dit is dwaas enonzedeliik veronrzaakt
osherd leiden en nog meer de dronkenschap
h° "Chtzmmgheid bij het werkvolk aanwak-
toe De SeDaat wei»ert aan deze pretentie
biet i K0Ten en de verstandige lieden, die ziek
koz bQ0zen ongerust te maken of zij her-
ten*0 ,ZaHen worden of niet, moeten dit zeker
volle beamen.
*r<>olHte^dag, tn'carö ne, was het levendiger en
*e0Btd» <ir,i dan °P vastenavond-zelf. Het is de
^•Bchh"- 61 wa,e°hmei9j38. In ieder (lavoir)
g6kozanU1 j.WOjdli daa 00n honing en koniugin
?0Ven j; le' door het geheele personeel om
ogen ceaa. ag g0C°stumeard, in groote ry-
?°°r df J!,ea' 0n vaa muzikanten vergezeld,
V®0* He mpna)am®t0 stra,ea van Parijs trek-
?rHg person™® u -Z0r iaBPl0zi0rs. die soms
n huisvesten, brengen dan een
el', >urnaldat zgn zetel
bedreigd, let weltot schadevergoeding, om
het genot te kannen hebben het terrein braak
te laten liggen en letterlijk geen cent er van
te trekken. Maar men begreep het fijne daar
niet van, want dat was hoogere politiek!
Als iemand een klein gedeelte van dien grond
in gebruik had al was het ook voor korten
tijd dan kon men het terrein immers niet
aan ean ander verharen
En dit laatste is nu geschied. Wij zijn voor
25 jaar vaa de zorg ea de moeite af wij
trekken niet minder dan raim f62.000 hunr
in dien tgd, en dat nog wel vooruit betaald;
't is alles zoo mooi mogelijk en wij wachten
na nog maar op da storting van de gelden.
Dat dit wat lang nitbljjtt kan het gemeen
tebestuur toch niet helpdn, en het verwijt van
in deze al te veeleiseoend geweest te zijn, wijs
ik voor mij vierkant van de hand want wie,
die voor vijf of tien jaar een huis huurt, stort
niet met het grootste plezier van de wereld
eea duizend gulden of vier vijf in de handen
van zijn huisheer 1 Hij is dan immers voor
lang geborgen en zit gerust. Das kunnen de
huurders van de werf »De Njjverheid" ook
zeer gemakkelijk het bagatel vanf 62.000 stor
ten, die zij zeker en vastkwijt zijn, of
zij 25 jaar bljjven of niet. Wie kan daar iets
tegen zeggen, dat hont snijdt 1
In de tweede plaats maakte het bewuste
officieele verkiezingsnummer gewag van de
oplossing der stinksloot-kwestie'', als een
andere triomf, door hëï liberalisme hier be-
voohten. Hebben diegenen, dit moet ik nu toch
bekennen, niet geheel ongeljjk, die beweren dat
aan deze overwinniag een »luohtje" is, ge
heel in overeenstemming trouwens met den
stank welke van deze kwestie pardon,
van deze sloot nitgaat, toch zal iedereen moe
ten bekeonen, dat de oplossing van die kwestie
een wezenlijke overwinning is geweest. Wij
zijn nu Bedert die oplossing pas eenige maan
den verder, en gaat nn, waarde lezer, a. s.
Zondagmiddag maar eens wandelen langs den
Singel en U verlustigen in het heerlijke
schouwspel dat daar waobt.
De modderpoel langs het erf van den hear
Van der Burg is verdwenen de grond is
gelijk gemaakt ea p ijkt met een kearig nette
bestratinghet trottoir is doorgetrokken, de
Singelaloot is gedempt en een sierlijk hek
is langs de R. K. kerk geplaatst. Het is een
eenig punt in onze stad: alles ruim, alles
breed, alles fonkelnieuw
Doch neen, ik vergis mij. Zoo zóu het er
misschien al uitzien, als er weer geen kop
pigheid in het spel was. En die koppigheid komt
natuurlijk niet van den kant der overheid,
dat zal iedereen wel begrijpen, die bedenkt
hoe toeschieteijk deze altijd geweest is om de
zaak toch maar tot een goed einde tebrengen.
Neen, 't is al weer de schuld van den heer
v. d. Burg, die zoo kleingeestig is om een
recht, dat iedere bouwman buitengewoon hoog
schat en dat voor hem ook eene groote be
hoefte is, om zulk een recht niet aftestaan,of
zioh niet tevreden wil stellen met het onder-
daniglijk »tot wederopzeggens toe" nit de
handen van den overheid t,e aanvaarden.
De deuren van het gebouw van den heer v.
d. B. slaan nl. naar buiten open en dit mag
niet, dat begrijpt ieder, vooral niet over ge-
meentegrond. Nu moet de heer v. d, B. bij
zijne aanbieding tot afstand van den grond
wel vooruit bedongen hebben dat hij dit
recht wilde behouden, maar da overheid
iu de Rne Lafaijette beeft ea waar die vor
sten van eenen dag met de grootste deftigheid
ontvangen worden. Voor een republikeinse!»
dagblad is fiit nogal royalist zgn, doch de
koningen van zoo'n korte regeering schijnen
«elfs in een republiek nog geduld te worden.
n de werkplaats van deu heer Chenne-
de^d'8 eioi?'ifaut in aanbouw die niet mi□-
RlarT»„a.?i l-J2 mBter hoog en geheel van ge-
baweren Lv deska^0' hetg90n
zal worden. ktmdigen een waar kunststuk
derMdSiiden"emeftwe^ tra" d0Z6U fvoÏ
poolen aangebracht, kunnen kCmem Daar
oröote smT'/f m9n..door een portaal, do
groote zaal, dat de bmkis, bereiken, waar een
orkest, op een estrado gezeten, de liefelijkste
tonen, d»e ooit nit een buik kwamen, zullen
doen hooren. Het licht zal door openingen,
die zeer handig onder de drapearingen eener
palankijn zijn aangebracht eu tegelijkertg l als
ofschoon zij daar eerst niet3 opzeide komt
bij het sluiten van den koop met de voor
waarde voor den dag, dat v. d. B. permissie
kan krijgen voor die deuren, maar slechts
»tot wederopzeggens" toe. Van daar stilstand
in de afdoening dezer zaak.
Nn zijn er wel zeer velen die den heer v.
d. Burg gelijk geven, en meenen dat men
minstens aan hem onvoorwaardelijk permissie
moest geven, maar ik doe dat natuurlijk niet!
Van den heer v. d. B. vind ik het in 't geheel
niet mooi, dat hij de overheid niet in al
les haar zin wil geven. Als v. d. B. een man
was die hart had voor onze stad, zooals al
leen de liberalen dat hebben, dan had hij al
lang zijn heele boerderij daar moeten opruimen,
den boel netjes in orde maken en dan aan het
gemeentebestuur cadeau geven, als belooning
voor de bijzondere zorg die het altjj'd besteed
heeft aan de bouwerg enz. aan den Singel,
zoodat alles er nn even kenrig en regelmatig
uitziet 1 Maar in plaats van zoo iets te doen
werkt hij alles tegen en belet aldus het ijve
ren en werken «in het waarachtig belang der
gemeente" door onzen burgervader. Is het
wonder, dat deze er soms verdrietig onder
wordt en er dan den bijl bij neer wil leggen?!
Doch genoeg voor heden, M. de Red.
Misschien kom ik later op eenige andere punten
van het bewuste officieele verkiezingsnommer
terng.
Dankend voor de verleende rnimte noem
ik mij, Hw toegenegen
J. STROOPLIKKLER.
Schiedam, 29 Maart 1889.
De gevangenis te Maasstrioht is zoo over
bevolkt, dat eenige gevangenen naar elders
moesten worden overgebracht. Zelfs zijn twes
gevangenen van daar naar Groningen vervoerd,
om er hunne straf te ondergaan.
In Rome, waar 19 jaar lang de liberale
beschaving den toon heeft aangegeven voor de
andere Italiaansche steden, ondervindt Padre
Agostina da Montefaltra dagelijks dat de Ita
liaansche revointie-geest daar echter den boven»
toon voert. Dezer dagen werd hem door een
brutale vent in de kerk onder den preek een
grove baleediging naar het hoofd geslingerd.
Dit geschiedde bljjkbaar om stoornis te ver
wekken. De ellendeling had in zooverre snocès,
dat de pater zijne rede moest onderbreken. Bjj
het uilgaan der kerk vond men bniten op de
stoep een papieren bom, welke niet ontploft
was, en aanstonds naar het politiebureau is
gebracht. Deze aanslag op het leven van
honderden personen wordt door alle dagbladen
ten hoogste afgekeurd. De liberale bladen
komen evenwel bij de bespreking der feiten
tot de zonderlingste conclusies. Zij spreken
niet van schennis der vrijheid, maar wijzen
er op hoezeer bet prestige van P. Ago3tino
toeneemt en zeggen dat men van hem geen
martelaar moet maken, nadat men hem eerst
tot een groot redenaar heeft gestempeld.
ventilators dienst doen, iu de zaal Tallen.
Deze kolossus zal op de Tentoonstelling, na de
Eiffel-toren, zeker de great attraction zijn.
De soldaat Géimay, die den 18 Januari de
herbergierster, de weduwe Roux, vermoordde,
heeft WoenBdag terecht gestaan en is, zooals
wel te verwachten was, ter dood veroordeeld.
De advooaat-generaal Sarrnt, die de beschul
diging volhield, verklaarde als mensoh tegen
de doodstraf te zgn, doch als magistraat moest
hij haar aannemen en hij aarzelde dus niet om
de hoogste straf voor den moordenaar met
voorbedachten rade, te eischen.
De jury voldeed aan dien eisohen Joseph
Géomay hoorde mat de meeste kalmte dit
verschrikkeliji vonnis over zioh uitspreken.
Toen de president hem zeide, dat hij dri*
dagen had om over dit vonnis in cassatie te
gaan, boog de veroordeelde en antwoordde op
doodbedaarden toon: Merel!
FinhMUS.
PABH3, 23/29 Maart 1839.
