1(1 (lil Diner bekoort een BpeiseL 13e Jaarg. Zondag 16 en Maandag 17 Februari 1890. No. 3612. VERSCHIJNT DAGELIJKS. Bureau: Boterstraat, E 39. Prijs der Adverteutiëu ALGEMEEN OVERZICHT. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT. Prijs van dit Itiad Voor Schiedam per 3 maanden ƒ1.50 Franco per post door geheel Nederland 2.00 Afzonderlijke Nommers0.05 Het auteursrecht van deu inhoud dezer couraut is ver- f ïekerd volgens de Wet van 2d Juni 1881 (Stsbl. no. Van 16 regelsƒ0.60 Elk gewone regel meer«0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. I)t- Liberalen <mj liet 3?ro- teetionisme. Niets is verwonderlijker in den strijd wel ken tegenwoordig vóór het toepassen van beschermende maatregelen voor landbouw nijverheid gevoerd wordt, dan de hard nekkigheid waarmede die pogingen hier te 'ande door de zich noemende liberalen wor den tegengewerkt. In geen enkel ander 'and, mogen wij wel zeggen, ziet men in dit opzicht zooveel stijfhoofdigheid tentoonge spreid. Bijna overal ziet men dat de wijste partij wordt gekozen, dat men, om het zoo te noemen, opportunistisch te werk gaat. Geschiedt dit in het eene land op ruiter lijke wijze, in een ander gaat het meer be- dektelijk. Vooral is dit laatste het geval in Engeland, met name in de vee-kwestie. ^Vie ziet niet in, dat het drijven naar be moeilijking en beperking van den invoer van levend vee in dat land, geen ander doel beeft dan den eigen veehandel en veefok kerij te bevoordeelen en te bevorderen. En toch is het juist van Engeland uit, dat de ^liberale" handelstheoriën zijn voortgeko men docli dit geschiedde ook al weer met i?een ander doel, dan om het eigenbelang te bevorderen. De Engelschen zouden gaarne 2'en dat al de artikelen, die zij zeiven kun- hen fabriceeren of voortbrengen, uit hun 'and geweerd weidenmaar daarentegen willen ZlJ dat alle andere landen openstaan voor die artikelen, waarvan zij overvloed hebben. Niet alleen de Engelschen echter zijn op •lit punt inconsequent. Onze zg. liberalen zijn het niet minder. De bureaucratie en de ambtenaren bijv. willen wel dat alles goedkoop is, maar aan de nijveren de middelen verschatten, om hen ,door het maken van be koorlijke winsten de belastingen te kunnen doen opbrengen, waarvan die ambtenaren dan weer onderhouden worden, dat willen zij niet. De handelaars, of liever en beter: de commissieloontrekkers, willen niet dateen °f ander artikel, bij welks invoer zij belang bebben, zal belast wordenvoor de ver betering van vaarwaters, van aanlegplaat sen enz. enz. willen zij echter wel dat millioenen en millioenen uitgegeven worden, terwijl de kosten voor het gebruik daarvan door vreemden zoo gering mogelijk moeten zijnvoor de uitgaven en de renten daarvan mogen intusschen de nijveren zorgen VV ij spraken daar van commissieloontrek kers, en inderdaad veel meer dan dat zijn Ingezonden. onze handelaars, bijv. te Rotterdam, al niet. Den transito-hand el bevorderen en beoefenen ziedaar wat het meerendeel dier handelaars doet. Onze handel is nog maar de schaduw van wat deze voorheen is geweest, toen wij uit onze Oostindische bezittingen alle pro ducten hier te lande aanvoerden en ver kochten en zulks met onze eigen schepen. Hoe groot de voordeelen van die handelwijze waren, zou niemand kunnen zeggenalle takken van handel en scheepvaart, alle industriën genoten van die voordeelen, en wel in ruime mate. Nederland bloeide toen en was welvarend Niet minder was dit het geval met den landbouw en de vetweiderij. Wij werden niet overstelpt door aanvoer van granen en meelomdat er geld was onder de menschen, vonden vleesch en zuivel ruimen aftrek; den boerenstand ging het goed en dat ondervon den de nijveren en de handelaars in de ste den het best. De fabrieken hadden werk en het land steeg voortdurend in waarde. Maar zou men denken, dat de zg. liberaleu één stap willen doen om minstens te trach ten dien ouden toestand weer in het leven te roepen Het lijkt er niet naar. Neen périssent les colonies, vivent les principes Laat alles vergaan, laat alles vallen, maar de beginselen moeten hooggehouden worden. Welke beginselen' zijn dat echterHet best zou men ze kunnen noemen afbrekings-the- oriënaltijd alles afschaffen, alles verande ren, maar opbouwen nooit Opmerkelijk is ook de verblindheid van hen, die het eerst en het meest belang heb ben bij de toepassing van maatregelen tot behoud en tot opbeuring, zoowel van nijver heid als van landbouw. Men ziet het bijv. met het voorstel van den heer Bahlmann, om eenige matige rechten te hellen op den invoer van granen enz. In plaats dat de landbouwers met beide handen dit middel tot verbetering van hun toestand zouden aangrijpen en het dankbaar aanvaarden, leest men telkens van adressen, juist door landbouwers en landbouw-vereenigingen tégen het voorstel-Bahlmann ingezonden. Nu willen wij wel aannemen, dat menige boer zich wat laat wijs maken door dezen of genen «libe ralen" heer, misschien zelfs wel een ambte naar, en ook dat er wel evenveel adressen ten gunste van het voorste! zouden uit te lokken zijn, maar ze zijn er nu toch eenmaal, die smeekbeden om afwending of verwerping van het middel tot redres en verbetering. Verder willen wij wijzen op de hardnekkig heid, waarmede argumenten tegen de heffing van graanrechten, al zijn ze ook honderdmaal weerlegd en weersproken, zelfs met sprekende bewijzen weerlegd, toch altijd maar weer op nieuw worden aangevoerd. Dit is met name het geval met deze beweringdat het brood voor den werkman duurder zal worden, als er rechten komen op de granen. Gf men daartegen nu al aanvoert dat de werkman, gesteld het brood werd iets duurder, dan toch ook vast en zeker meer zal verdienen, omdat d landbouw en de nijverheid even zeker zullen bloeien, zoodat hij met gemak en gaarne een cent meer voor zijn brood zal kunnen bestedenof men er al op wijst dat in naburige landen, waar zelfs hooge rechten geheven worden, het brood toch niet duurder is geworden, het haat alles niets, nietsde woord- en penvoerders onder de «liberalen" blijven maar altijd stokstijf beweren, dat bij heffing van rechten op granen, het brood voor den werkman duurder zal worden, voor hem moeilijker te betalen zal zijn, en deze er dus minder door wordt. Is zulk een beweren men zou bijna zeggen: tegen beter weten in onverdraag lijk en ook immoreel, te begrijpen is het ook, dat de massa er zich door laat verblinden. Doch gelukkig maakt deze massa de wetten niet, en wij hopen van onze Vertegenwoor digers beter dan van de liberale ij veraars buiten de wetgeving. Al zou evenwel het voorstel-Bahlmann vallen tot schade van het land, zouden wij meenen toch blijft aan hem de eer van den stap gewaagd te hebben. Van den heer Bahlmann was het indienen van dit voorstel een moedige daad, waarvoor nie mand hem zijn lof kan onthouden. En de wijze waarop hij voortgaat met zijn voorstel en zijn denkbeeld openlijk te verdedigen en ingang te doen vinden, zelfs in het zoo «liberale" Rotter dam, heeft hem onze volle sympathie ver worven. Nederland telt niet vele zulke moe dige mannen onder zijne behoudende zonen. Daarom is liet een genot, ijveraars als den heer Bahlmann, en niet minder als den heer Armand Diepen van Tilburg, met zooveel zelfverloochening en zooveel volhardende bekwaamheid aan het werk te zien. En op dit voldoening gevend verschijnsel meenen wij hen toch te mogen wijzen, dat de be strijding welke zij ondervinden zich bepaalt tot eene kleingeestige kritiek, of tot eene bestrijding met argumenten, even weinig steekhoudend als veelvuldig en afdoende weerlegd DUITSCHLAND. De plechtige opening van de zittingen van den Pruisischen Staatsraad ter behandeling

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 1