GEMENGDE BERICHTEN. •Rechtszaken. waarop tal van daar verblijvende Nederlan ders en vele hoogwaardigheidsbekleders der Republiek tegenwoordig waren. De fraai Aangelegde tuin en ruime veranda's van des consuls villa en de gulle hartelijkheid, waar mede gastheer en gastvrouw de gekomenen Welkom heetten, schonken een aangenamen namiddag aan velen onzer landgenooten. De sVereeniging tot behartiginging der stoomvaartbelangen in Nederland heeft aan de fweede Kamer een adres gericht met het "verzoek om in overleg met de Regeering tot opheffing der tollen op de Rijks waterwegen te wilier, besluiten. In den Nieuwe Rotterdamschen Waterweg heeft gisteren eene aanvaring plaats gehad, tusschen den Pernisser schokker P. N. 19, van Klaas Koster, en den stoomzandzuiger Maasmond, van de firma Volleer Bos, met het gevolg dat de schokker den geheelen voorsteven verloor. De Deiftsche kooplieden in aardappelen hebben een vergadering gehouden en beslo ten om met liet stelsel van meten, dat hun nadeelig was te breken en het met de aanbie dingder nieuwe aardappels eens met hetwegen te probeeren. Op grond van zeer vertrouwbare inlichtin gen kan het Vadcri. verzekerden dat het be licht vaneen Amsterdamsch blad, dat de Kei zer van Duitschland in Mei a. s. bij zijn door reis naar België een bezoek aan ons land en aan Amsterdam zal brengen, volkomen uit de lucht is gegrepen. De hoofdcommissaris van politie te 's-Gra- venhage verzoekt, namens de moeder, terug bezorging van een '14-jarigen schildersleerling, die sedert 17 Maart jl. uit de ouderlijke Woning aldaar vermist wordt en vermoedelijk zwervende is, omdat hij door zijn patroon weggezonden en na dien tijd niet thuisge komen is. gaat in zijnen geest en gevoelen gaat in zijn hart over de onderlinge verhoudingen der ttienschen, die met elkander leven hier op aarde. Naar gelang hij zich-zelven in de juiste maat gaat schatten, stijgt het aanzien, dat hij wint in de schatting der menschen. «ij maakt zich nuttig voor zijne medemen- schen en dit levensdoel, dat hij zich gesteld heeft, brengt hem te midden van eene be- drij vige werkzaamheid, die zijne dagen blijde cu gelukkig' maakt, meer dan zijn ijdel leven van vroeger zulks ooit gedaan heeft. Hij sluit zich van lieverlede aan bij al de weldadige instellingen van zijne stad. Een ieder kan <>p zijne werkdadige hulp rekenen. Eene Uitzondering slechts blijft hij tot zijnen dood onverbiddelijk handhaven alles kan men van hem vragen, in alles, wat goed is, zal hij zijn steun, zijne hulp biedenmaar geen overreding, van wien ook, heeft hem ooit kunnen bewegen, om eeuigen voorrang, in Welke instelling ook, aan te nemen. Slechts eene was er, die wist, welke de ware grond voor deze weigering was. Aan zijne dochter had hij de vrees van zijn hart geopenbaard, eik vrees in mijn nieuw leven, zoo had hij haar toevertrouwd, slechts dit eene, dat mijn Zelfzuchtig hart zich-zelf zoeken gaat in de Weldadigheid die ik moet oefenen." In dit nieuw en beter leven leefde mijn heer Jan Rijkaard nog twintig jaren. Toen hij zijnen rechtvaardigen dood ging sterven, Zag hij met eene zalige tevredenheid op naai de engeltjes van zijn kunstig gepleisterd plafond. Maar voor zijne verbeelding rees 'ui niet meer een reusachtige ladder op, maar het was hem, als omgaven hem van alle j zijden zoovele engelen, die op gouden schalen he verdiensten droegen van de goede Werken, die hij aan de ongelukkiger) dezer Wereld geoefend had. Hij sloot zijne Naar bet Centrum verneemt, worden van financiëele zijde ernstige pogingen aangewend om de handelsbewegingen naar Amsterdam te bevorderen, door het stichten van door den handel gewenschte inrichtingen, en heeft men zich tot Burgemeester en Wethouders dier gemeente gewend, met het verzoek te mogen weten, op welke wijze daaraan kari worden tegemoet gekomen. Met uitsluiting van vier onruststokers is het werk aan de Enschedesche Katoenspinne rij hervat. De vloek van het verleden. Christina Goedvolk, de weduwe van Jut, beiden bekend uit het verschrikkelijke drama dat nu 15 of IS jaar geleden te's-Gravenhage werd afgespeeld, stond gisteren voor de Am- sterdamsche rechtbank terecht, wegens dief stal van twee paraplu's en een stukje zeep uit den Franschen Bazar in de Reguliers- breestraat. De beklaagde heeft 12 jaren in het tuchthuis doorgebracht, en dus, zegt liet O. M., ruimschoots den tijd gehad om na te denken over de gevolgen van een vergrijp tegen de maatschappij. Dies werden 2 jaar gevangenisstraf tegen haar geëischt. In een humaan en gemoedelijk pleidooi, dat indruk maakte, toonde de toegevoegde verdediger, mr. Frank van Lennep, aan, hoe de vrouw als het ware door den vloek der misdaad achtervolgd werd. Twaalf lange jaren ver bleef zij in den kerker. Zij gedroeg zich daar voorbeeldig en kreeg bij haar ontslag eene extra-toelage. Vriendelijke en barm hartige lieden trachtten haar een onderkomen te verschaffen en zoo gelukte het der vrouw door zwaren maai' eerlijken arbeid, gepaard aan voorbeeldige zuinigheid en "ingetogenheid, en onder een aangenomen naam den kost te ver dienen. Door een toeval, eeri nootlottig toe val, kwam echter een rechercheur van de Amsterdamsche politie voor eene andere zaak- informaties inwinnen in het huis waar de Trouw het laatst diende. De rechercheur trof in het huis een ouden bekende aan, oogen, want het werd hem, als kon hij den glans niet verdragen van dat ongekende licht, dat de engelen omstraalde. Eens nog sloeg hij met een hemelschen glimlach op zijn gelaat de oogen op naar den hemelhet was liet oogenbiik, toen zich de hemelen voor hem openden en.God den trou wen Pieter, met een gouden kroon in de hand, afzond om hem omstuwd van de en gelen, met hunne gouden schalen, gekroond binnen te leiden in den tempel des Hemels, waar bij groot en aanzienlijk ging zijn in alle eeuwigheid. De dag van zijnen dood was een treurdag voor de geheeie stad. Een groote schaar van armen en ongelukkigen knielden schreiend neder rondom zijn graf. Nog lang leefde zijn naam voort in de gedachtenis der men schen en de arme, die voorbij zijn graf ging, knielde biddend neder, terwijl hij instemde met het opschrift, dat in de grafzeik was gebeiteld Jan Rijkaard een edel burger de vriend der armen. Voor hen, die misschien nog nieuwsgierig zijn naar den verderen levensloop van de ver schillende personen, die wij in dit verhaal hebben opgevoerd, zij nog het volgende ver meld. De weduwe Dijk overleefde slechts enkele maanden haren Pieter. Bij haren dood werd hare dochter opgenomen in liet huisgezin van mijnheer Jan Rijkaardzij was eene trouwe hulp van juf Marie nog vele jaren lang. Kreupele Bet had genoeg van hare nach telijke affaire. Zij sloot, onder den invloed van juf Marie, spoedig haar speelhol, en wilde liever het brood der armoede eten, dan het brood der schande. De inspecteur Van Bal werd spoedig na de inbraak in het huis van mijnheer Jan zijn tong geraakte los, en zoo verhaalde hij dat de eenvoudige, stille dienstbode Christina de Graaf eigenlijk de vrouw van Jut was. De meesteres, hoezeor ook met de diensbode ingenomen, beduidde haar dat zij een anderen dienst moest zoeken, in de buurt werd he kend wie zij was en daarmede was haar bestaan gebroken. Zij kon niet op straat ko men of zij werd achtervolgd en nagejouwd en aan haar rampzalig verleden herinnerd. Wan hopig door die vervolging zag zij geen anderen uitweg meer dan dezen terug te keeren naar de gevangenis, die zij in 1888 verlaten had. De pleiter hoopte dat de rechter met de feiten zou rekening houden en een barmhar tiger oordeel over de arme vellen, dan het O. M. gedaan had. (Ar. 11. Ct.) Een jeugdig echtpaar kreeg eergisteren avond op den O. Z. Voorburgwal te Amsteklam, »hevige woorden." De man, geen raad wetende, hoe zich van zijn razende echtvriendin te ontdoen, sprong te water, zwom naar de overzijde en maakte zich, onder luide hoera's der saamgestrootnde menigte, uit de voeten. Sommige personen verkeeren nog altijd in de meening, dat gevonden voorwerpen hun eigendom zijn, wat tot minder aangename gevolgen leidt. Zoo had de milicien J. A., van de lichting 1889, van het le reg. vest.- art., in garnizoen te Zwolle, een zilveren dameshorloge gevonden en dit te gelde gemaakt. Deswege door den krijgsraad in het 5e militaire arrondissement te Leeuwarden ter verantwoording geroepen, is hij tot twee maanden gevangenisstraf en in de kosten van het proces veroordeeld, als schuldig aan diefstal. Terwijl de kommies-verificateur N. Dinssen en de kommies Pool, beiden gestationeerd te Hulst, zich eergisteren avond op surveillance bevonden in den grooten Kieldrechtpolder onder de gemeente Klinge, ontmoetten zij zekeren P. van Buijnder bekend als een be- Rijkaard gepleegd, aanmerkelijk in zijne betrekking bevorderd en in een belangrijk l commissariaat geplaatst van eene aanzienlijks stad. Alvorens bij naar zijne nieuwe betrek- king vertrok, nam hij hartelijk afscheid van Pieter de Kroeskop, en bedankte hem nog eens vurig voor het mooie zaakje, dat deze hem aan de hand had gedaan. Dolf Kaas, van Gastel, kon niet besluiten den goedhartigen smid te verlaten, boe drin gend zijn zwager hem ook telkens uituoo- digde, om te komen inwonen bij hein. Mevrouw Rijkaard stierf drie jaren vóór haren man, rijk aan vele verdiensten, maar vooral gelukkig in haar hart over de veran dering die in de levenswijze van haren man was gekomen. En die goede juf Marie vraagt gij. Maar neen, dat verklap ik u niet. Iets wil ik u nog wel van haar vertellen. Zij is in de wereld gebleven en toch heeft zij na den dood baars vaders volbracht wat de goddelijke Bruidegom den jongeling aanraadde »ln hen gij volmaakt wilt wezen, ga heen, verkoop, wat gij hebt en geef liet den armen, ei, gij zult een schat hebben in den hem J en kom, volg mij." Hoe die goede juf Marie dit volbracht heeft? Maar ik wil den sluier niet opheffen, 'waaronder zij zorgvuldig haar verder leven verborgen heeft. Wees er tevreden mede, wanneer ik u zeg, dat zij na haar vaderlijk erfgoed den armen te hebben toegedeeld, haar stad en vaderland verliet, om onbekend voor een ieder inde armenwijk eener wereld stad de arme dienstmaagd van ongeluk' gen te worden. Dit was de weg, dien bare goddelijke Bruidegom haar aanwees. Hem is zij gevolgd, die van allen verlaten, up het Kruis van lijden en volstrekte ontbering is gestorven.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 3