f
In Memoriam.
Dinsdag 9 September 1899.
N
i\ o.
3779.
Y E R S C H IJ N T DAG li LIJ K S.
13e Jaarg.
Bureau: Boterstraat, E 39.
Prijs van «üt Klad:
Voor Schiedam per 3 maanden f 1.50
Franco per post door geheel Nederland 2.00
Afzonderlijke Nommers0.05
Het auteursrecht van den inhoud de/er courant is ver
zekerd volgens de Wet van 2S Juni 1881 (Stsöt. no. 124.Ï)
Prijs der Advertentie»:
Van 16 regelsf 0.60
Elk gewone regel meer»0.-10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
Met diepe ontroering vernemen wij de
treurmare, vervat in het volgende artikel
van de Amigoe di Curapao, weekblad voor
de Curapaosche eilanden, van '16 Augus
tus 11.
De Prins Frederik Hendrik bracht Woens
dag 11. de treurige tijding mede, datdeZEW.
Heer VINCENT J. A. M. JANSEN, pastoor
van St. Willibrordo, die tien dagen te voren
tot herstel van zijn geknakte gezondheid een
reis naar Nederland ondernam, reeds in den
''acht, die op zijn vertrek volgde, aan boord
van de Prins Maurits plotseling overle
den is.
Die slag heeft de kudde, die aan zijn zor
gen was toevertrouwd en wij mogen zeggen
geheel Curasao te meer getroffen, wijl de
vvaardige, ijverige priester zich de innige
liefde van zijn volk, de vereering van alle
katholieken, de hoogachting ook van vele an-
dersgezinden had weten te verwerven.
Wij voldoen aan een innig gevoel van
P'ëteit door deze regelen aan de nagedach
tenis van den dierbaren ontslapene te wijden.
Vineentius Joannes Augustinus Maria
dansen werd den 1 Juni 1850 te Schiedam
u't vrome katholieke ouders geboren. Uit
een godsdienstig oogpunt beschouwd, ken
merkte zich zijn jeugd door een steeds toe
nemende neiging en voorliefde tot al wat
heilig en dierbaar is aan het katholiek hart.
Deze neiging werd voorzeker niet verzwakt
°P het gymnasium te Katwijk, waar hij onder-
de kundige leiding der Paters Jesuieten tot
een wetenschappelijk en godsdienstig jonge
ling werd opgevoed.
Langzamerhand begon in hem de zucht
naar hoogere studiën te rijpen. Maar welke
r'chting zou hij volgen? De keuze viel hem
moeilijk. De rechten hadden voor hem iets
aantrekkelijks. Naar de teologie zag hij met
een eer biedige genegenheid op. Zijn prak
tische geest, die hem immer bijgebleven is,
schafte hier echter raad. Om den weg voor
Hjn toekomst niet af te sluiten, indien hij
voor (Je priesterlijken loopbaan niet bleek
hestemd te zijn, bood hij zich aan de univer
siteit te Leiden tot het admissie-examen aan
dat hij cum laude aflegde. Deze voorzorgs
maatregel bleek in de toekomst echter over
bodig, daar hij reeds in de vacantie, die op
dat examen volgde, zich naar Rome begaf,
waar hij zich zóó tot het priesterschap voelde
aangetrokken, dat hij aanstonds zijn philoso-
phische studiën begon en na voleinding daar
van zich met de borst op de godgeleerdheid
ging toeleggen.
Toen de tijd der heilige wijdingen voor
hem aanbrak, keerde hij naar Nederland terug
en ging zich in het Seminarie van Warmond
in het bisdom van Haarlem, tot het verhe
ven priesterambt met allen ernst nader
voorbereiden. Hoe zijn hart van liefde en
ijver brandde op den dag zijner priesterwij
ding Hoe hetga en onderwijs alle volken
hem als hemelmuziek in de ooren klonk
Hoe hij zich toen reeds den Heer aanbood
om zich alle offers en ontberingen ter ver
spreiding van Zijne heiligen Naam te ge
troosten! Een onweerstaanbaar verlangen
naar de missiën was in hem ontwaakt. Daar
was een breed veld geopend voor zijn vlam-
menden ijver; daar, onder de armen, kon
hij nuttiger zijn, meende hij, dan in zijn
vaderland. Deze gedachte dreef hem naar
het Missie-College te Scheutveld heen, waar
hij ongeveer een jaar verbleef. Doch de
Voorzienigheid riep hem naar elders. Reeds
was zijn broeder, die in de orde van den
H. Dominicus was getreden en daarin de
de heilige priesterwijding had ontvangen,
hem naar de missie in de Nederlandsche
West-Indiën voorgegaan. Van over den oce
aan scheen hem de stem zijns broeders toe
te klinkenTransiens adjuva nos. Kom
en help onsZijn keus was bepaald. Hij
nam afscheid van familie en vrienden, be
gaf zich scheep en lande in December van
het jaar 1876 te Curasao aan. Reeds aan
stonds begon hij zijn priesterlijken arbeid.
Een half jaar na zijn aankomst werd de
parochie San Willibrordo aan zijn zorgen
toevertrouwd. Voor die parochie heeft hij
geleefd, gearbeid, geleden en uit ijver voor
zijn bemind volk is hij wellicht als slachtof
fer gevallen.
Na zes jaren arbeids gevoelde hij zijn
krachten verminderen en ging hij herstel
zoeken in het moederland.
Het jaar, dat hij daar doorbracht, werd
niet in behagelijke rust gesleten, wat voor
zijn gezondheid wellicht beter ware geweest.
Zoodra hij zich eenigszins hersteld gevoelde,
nam hij de bedelstaf ter hand en ging de
liefdadigheid inroepen voor zijn volk van
S. Willibrordo. Een edele gedachte bezielde
hem bij dat strevenhij wilde het ellendig
kerkgebouw zijner parochie door een waar-
digen tempel vervangen. Hoe hij daarin
geslaagd is, mag ieder getuigen, die de kerk
van S. Willibrordo heeft aanschouwd. Daar,
op die kleine plek, verrijst ter eere van den
apostel van Nederland een grootsch tem
pelgebouw, waaraan den naam van den
stichter voor immer zal verbonden zijn.
Zou het ook echter op dezen ontslapen
priester van toepassing wezen, dat de ijver
voor dat huis Gods hem in letterlijken zin
verslonden heeft
Zooveel is zeker dat hij in de laatste
maanden, terwijl hij nog op de voltooiing
zijner kerk bedacht was, zijn krachten merk
baar voelde afnemen.
Zijn gezondheid was ondermijnd. Een
nieuwe reis naar Nederland, zou er hem
weder geheel ophelpen, meende hij. En
ofschoon vooral in de dagen vóór zijn vertrek,
menigeen met droefheid bespeurde dat zijn
ziekte toenam en een reis wellicht onmoge
lijk zou maken, zijn vast vertrouwen, dat de
zeelucht hem genezen zou, ruimde alle be
zwaren uit den weg. Zoo begaf hij zich
dan den 4en Augustus 11. aan boord van het
Nederlandsch stoomschip Prins Maurits, dat
koers zette naar Haïti.
Hij zou daar echter niet aanlanden. In
denzelfden nacht reeds, die op zijn vertrek
volgde, riep God hem tot zich. Omringd
door de onvermoeibare zorgen van den niet
genoeg te prijzen kapitein der Prins Mau
rits en den tweeden hofmeester, bracht hij
de weinige uren, die hij aan boord vertoef
de, voorzoover dit mogelijk was, aangenaam
door, toen plotseling, na een vrij onrustigen
nacht, tegen vier uur in den morgen hem een
beving overviel die onmiddellijk den dood ten
gevolgejhad.De dokter, die,ijlings toegeschoten
was, kon slechts den dood constateeren.
Groot was de verslagenheid der beman
ning en passagiers der Prins Maurits op het
vernemen der treurmare. De goede hoeda
nigheden van den kapitein traden hier weer
in een schitterend licht. Met eerbied deed
hij het lijk van den ontslapen priester in een
net bewerkte kist neerleggen, plaatste op
het deksel het teeken der Verlossingeen
kruis van metaal en bedekte het geheel met
de Hollandsche vlag. Wij zijn den heer
Sibbelee innigen dank verschuldigd dat hij
het dierbaar overschot niet aan de golven
toevertrouwde, maar het aan boox-d hield en
met kracht doorstoomde naar Jacmel. Ook
