Ingezonden.
GEMENGDE BERICHTEN.
van het maken eener bazaltkade langs de
•''vier tot ongeveer het Prikkengat, in aan
sluiting op het van Rijkswege aanbestede
Werk tot het maken van een veerhaven.
DEN HAAG. Het déjeuner-dinatoire, dat
Donderdag, tijdens de aanwezigheid van H.
de Koningin en de Prinses in de residen
ce, ten Paleize gegeven wordt, zal uit 40
couverts bestaan.
LEIDEN. Om in aanmerking te komen
v°or eene uitdeeling van brood, bier, haring
en tabak op den 3den October a. s. hebben
Cch bij de commissie alhier aangemeld p. m.
2400 mannen en 2800 vrouwen, te zamen dus
omstreeks 5200 personen.
Mijnheer de Redacteur,
Met genoegen las ik in uw verslag over
bet concert, dat verleden Maandag-avond
'n de Plantage gegeven is, de bemerking dat
men dergelijke concerten daar in het avond
uur niet meer moest geven. Het is nu een
maal eene kolossale onhebbelijkheid van onze
jeugdige stadgenooten, om zich bij gelegenhe
den als deze zoo ruw, zelfs dikwijls zoo ge
meen aan te stellen, dat menschen uit den
meer fatsoenlijken stand zich onmogelijk onder
de toehoorders in de Plantage kunnen men
gen, hoe gaarne zij dit ook zouden doen.
^oor dezen is het dus zoo goed alsof er geen
concert gegeven werd, en ik vraag of het
Wel de moeite waard is, om voor bengels van
jongens en meiden, die zich zoó aanstellen
Ms' door u en anderen is gezien, door onze
schutterij-muziek eene uitvoering te doen
geven. Den dag na het concert waren de
Perken nabij de muziektent geheel plat ge-
trapt en de grasbanden om heesterboschjes
e,1z- totaal vernield. Het was een treurig
gezicht, en nu zag men nog niet eens de
massa afgerukte blaaren en takken, welke
m den vroegen morgen door eenige stads-
iantjes handig waren weggeruimd. Men moest
Waarlijk meer hart hebben voor onze Plan
tage, waaraan tegenwoordig zoo goed de hand
Wordt gehouden en die er dezen zomer wer
kelijk zoo fraai uitzag, dat het meer dan
jammer is, om daar de jeugd hare dartel
heid en baldadigheid straffeloos te laten bot-
vieren.
Ik zei daar straffeloos, en dit woord is wel
gepast. De politie schijnt tegen gedragingen
Ms hierboven bedoeld maar weinig te kunnen
^oen. Even weinig als tegen het vernielen
Van eens anders eigendom, zooals ik toevallig
Saterdag-avond vóór acht dagen aanschouwde.
Bij de Eilandsche brug, onder den rook van
"et Politiebureau, waren eenige jongens bezig
met de ruiten en de deur van een daar staand
'dig huisje stuk te slaan. Een man, die belang
bad bij dat huisje, gaf een dier lieve jongens
een draai om zijn ooren, waarop dadelijk
eenige omstanders partij trokken voor het
aardige knaapje; de man was evenwel met
v°or een klein geruchtje vervaard en hiald voet
bij stuk. Van politie was mtusschen niets te
Z'en! Wie zou het nu den belanghebbenden
Persoon kwalijk kunnen nemen, als hij in
Mjn toorn zich eens aan een van zulke jon
gens vergreep? Waarschijnlijk zou men hem
OP den koop toe nog straffen. Maar moet
J'ij dan zijn eigendom laten vermelen en dit
kalm aanzien? De politie; helpt hem niet,
21 ch zelf mag hij niet helpen 1 Inderdaad,
een fraaie toestand.
Men moest er bij de aanstaande begrootings-
ocbandeling in den Raad eens over spreken,
de politie, die ons elk jaar toch een aar-
Mge duit geld kost, zich niet wat meer kon
doen gelden. Dit behoeft nu niet te bestaan
m het zich bemoeien met allerlei betrekkelijk
onbeduidende dingen, maar meer bepaaldelijk
d°or zich wat meer overal te vertooneo, in
uitenwijken zooals de sgorzen" enz., en
moral door hot beletten van allerlei balda-
d'ghedmi door de jeugd. Zij kan niet overal
}egelijk zijn, maar 't is soms merkwaardig
J0e toevallig zij niet is, d&ar waar iets te
doen is!
Zoo ongemerkt sprak ik daar over den
mad. Dit geeft mij aanleiding om eens te
Wijzen op een paar faux pas van ons
[meest sprekend Raadslid, den lieer Den
b'eems. Deze heer heeft de eigenaardigheid
om dikwijls tamelijk wild van wal te steken,
maar ook om even spoedig weer in zijn schulp
te kruipen. Hij gelijkt op de overkokende
pot met melk, welke dadelijk ineenzakt, zoo-
dra men er op blaastwant zóó bruischt de
heer Den Breems op, en zóó kalmeert hij
weer, als de voorzitter maar even repliceert,
zelfs al raakt dit kant noch wal.
Een voorbeeld daarvan vond ik in het
Raadsverslag van 22 Augustus jl. Er was
daar weer sprake van het groote ongerief,
dat vele belastingschuldigen ondervinden zul
len van de veel te late uitgifte der belas
tingbiljetten. Reeds vroeger was er op ge
wezen dat. het goed zou zijn, als de ontvan
ger wat kalm mocht wezen bij de inning
van die belasting en hij het den lieden niet
al te lastig maakte. De Voorzitter had toen
te kennen gegeven, dat dit wel schikken
zou, maar de heer Den Breems kwam er toch
nog eens op terughij wilde er haring of
kuit van hebben, want de arme belasting
schuldigen konden er toch de dupe niet van
gemaakt worden, dat zij hun biljet zoo laat
kregen en nu genoodzaakt zouden worden
zooveel in eens te betalen. Dat ging niet
aan, daar moest meer zekerheid wezen voor
wat faciliteit in dit opzicht. De voorzitter
zeide daarop, dat hij vroeger al gezegd had
dat dit wel schikken zou, maar hij voegde
er nu bij, dat de ontvanger eigentlijk in
deze het' woord had. Dit wilde dus zeg
gen, dat hij, voorzitter, er zich niets van
aantrok en de zaak bij den ontvanger thuis
behoort. Dit was zeker geen bevredigend
antwoord en men kon verwachten, dat de
heer Den Breems daarmee geen genoegen
zou nemen, vooral na den aandrang welken
hij eerst gebezigd had. Maar jawel »0,
dank u zeer", zeide de heer Den Br., en
daarmee was het uit en zakte het schuim
weer weg.
Nog wèl zoo curieus was zijne handel
wijze in de laatste Raadszitting. Toen was
de voordracht en de benoeming aan de ordevan
een Commissielid voor het beheer der Hofjes
van Belois. Nadat we eerst de zonderlingheid
hadden bijgewoond, dat de twee tegenwoor
dige leden van die commissie, de heeren
Loncq WethouderN. B.enG. A. E. Vis
ser, volstrekt niet willen samenwerken, en de
een het aan den ander overliet om de rekening
in te dienen of eene voordracht te doen,
was eindelijk zulk een voordracht ingekomen,
opgemaakt door één der twee bedoelde le
den. Nu zou men vooreerst denken, dat
zulke commissieleden, als zij het dan niet
met elkaar kunnen vinden, óf een van beiden
ófwel allebei, zouden ophoepelen, en dat in
elk geval eene voordracht van één lid, waar
er toch twee zijn, geheel onwettig zou ge
acht worden. Dit laatste meende ook de heer
Den Br. en ik vond hem toen zeer correct.
Doch wat gebeurt er? Men besloot eindelijk
om het door den Raad te laten uitmaken,
of de voordracht al of niet wettig was. En
wie stemde nu tegen Zeker en vast de
heer Den Br. zou men denken. Mis lezer, hij
stemde vóór en verklaarde dus óók, met de
andere jabroers, dat het zaakje volkomen in
orde was. Wat moet de voorzitter wel
denken van zulk een oppositie-manDeze is
er echter al aan gewoon, denk ikmaar het
publiek, de burgerij Hoe moet deze zich
verkneukelen in het troostende denkbeeld,
dat er zulke uitnemende wachters op de
tinne onzer burcht staan 1
Salut voor heden,
J. Strooplikker.
Schiedam, 9 September 1890.
Een aantal bruinvisschen, die slechts bij
warme zomerdagen plegen zich te vertoonen,
zag men Maandag aan het Scheveningsche
strand vlak bij den oever.
Donderdag-avond a. s. zal er eene verga
dering van heilsoldaten uit verschillende lan
den plaats hebben in het Verkooplokaal te
Rotterdam. Meer dan 1000 heilsoldaten zul
len daarbij tegenwoordig zijn, met een heel
tambourijnkorps.
Door een kooiman te Lit is dezer dagen
op zijne eendenkooi gevangen een zwarte
ooievaar, welk dier, om zijne zeldzaamheid,
door hem is aangeboden aan de diergaarde
te Amsterdam. Naar men vèrneemt, moet
hij er een goeden prijs voor gemaakt heb
ben.
Het is ongeveer twee jaren geleden, dat
een rijke dame, die met haar dochter op de
Bloemgracht te Amsterdam woonde, op zeke
ren avond door een forschen onbekenden man
overvallen en voor een aanzienlijk bedrag aan
effecten bestolen Werd. Tegelijkertijd ver
dween spoorloos haar neef, zekere Strübe,
omtrent wien men echter vóór eenigen tijd
het bericht ontving, dat hij, beschuldigd van
diefstal te Brussel gevangen gehouden werd.
Bij een onderzoek te zijnen huize werden
nog effecten gevonden, afkomstig van den
diefstal op de Bloemgracht, zoodat bleek dat
de neef destijds vermomd zijn tante overviel
en bestal. Hij is bereids door de Belgi
sche Regeering aan onze justitie overgeleverd.
Ook de vermomming met de valsche bak
kebaarden en een voile zijn in zijn bezit
gevonden.
Zaterdag jl. had de zoon van den landbou
wer G. Streng te Vlist het ongeluk, dat zijne
volgeladen schouw omsloeg, waardoor hij
spoedig naar de diepte verdween. Op de
Vrouwenbrug stond juist de heer C. C. Krom
van Rotterdam te visschen. Zoodra deze zag
dat de jongeling te water ging, liep hij naar
de plaats des ongeluks en begaf zich te wa
ter spoedig haalde hij den drenkeling bo
ven, doch deze gaf geen teekenen van leven
meer. Onmiddellijk werd de drenkeling in de
ouderlijke woning gebracht, en de heer Krom
bracht dadelijk de maatregelen in toepas
sing, die door de Maatschappij tot redding
van drenkelingen zijn voorgeschreven. Na
verloop van bijna één uur had de redder
voldoening van zijn arbeid, daar het leven
weder opgewekt werd. De intusschen ge
roepen geneesheer dr. Idenburg van Haas
trecht vond de behandeling van den heer
Krom zoo uitstekend, dat hij hem onder zijn
toezicht liet voortgaan.
Dit is reeds de tweede maal, dat de heer
Krom liet geluk heeft, een drenkeling van
den dood te redden.
Op den feestdag van O. L. Vrouw geboorte
zijn te Paray-le-Maniul (Frankrijk) de jubel
feesten begonnen der tweehonderdste verja
ring van het heilig afsterven der gelukzalige
Margaretha Maria-Alacoque. De feesten zul
len tot 1 November duren en worden bijge
woond door tal van bisschoppen en prelaten
van Frankrijk.
De dokwerkers en matrozen te Southamp
ton hebben den arbeid gestaakt. De werk
stakers verhinderden de treinen in de dok
ken binnen te rijden. Zestig constabels zijn
uit Londen aangekomen. Zij werden door de
werkstakers mishandeld. Voor heden avond
ducht men moeilijkheden.
Bij een pleiziertochtje van een gezelschap
negers te Macon in Georgië ontstond twist
over de keuze van haren geleider door een
der zwarte dames. Een vijftigtal pistolen
werden uitgehaald, en er ontstond een ge
vecht, waarbij zeven vrouwen omkwamen en
verscheiden gekwetst werden.
Door een breuk in de Stolberg-Wernige-
roder steenkolenmijn bij Sylshayn zijn alle
visschen in de Sülze en de Zorge van de
uitmonding der Sülze tot het zes kilometer
verder gelegen NiedersaChsweifen gedood.
