14e Jaarg. Dinsdag 17 Maart 1891. No. 3935.
VERSCHIJN T DAG EI. IJ K S.
^gemeen overzicht.
Bureau: Boterstraat, E 39.
Prijs van dit ltlad:
y°01' Schiedam per 3 maanden ƒ1.50
'anco per post door geheel Nederland 2.00
Zonderlijke Nommers0.05
Prijs der Advertentiën
Van 16 regels0.60
Elk gewone regel meer»0.1O
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
46 Maart '91.
ho 6 ^evrees<le slag is gevallen Dr. Windt-
t de uitnemende leider der Duitsche
is '7ruiïlsPartij, de kloeke belijder der Kerk,
en ,aterdag-ochtend ten 8 ure overleden,
dus op ruim 80-jarigen leeftijd aan het
dhoüekg Duitschland, dat hem als op de
i 6n droeg, en aan de katholieke wereld,
die n
va m bewonderde, ontvallen. Nadat aan-
en ,6 d eenige verbetering was ingetreden
stel 6 ^00P herleefde, dat het krachtige ge-
te ^Van den grijsaard het gevaar alsnog zou
«en °Ven k°men> is de uitgeputte lijder voor
nieuwen aanval der hevige ziekte be
kken.
Het
sterf
is merkwaardig, hoe bij dit treffend
geval allen in Duitschland een zijn in
dj d'genis omtrent den ridderlijken strijder
Sch 'S ^eenSegaar1, Alle bladen zonder onder-
e'd van richting betoonen om strijd hunne
ri''dige deelneming en getuigen van dezen
Sci ei'lijken strijder, dat hij behendig en
erpzinnig, geslepen zelfs, als men wil,
te strijden, maar steeds eerlijk. Richter in
e Freisinnige Zeitung b. v. getuigt openlijk,
tai ^'ndth°rst in zijne veeljarige parlemen-
dat6 '00P^aan n0°it vijanden heeft gehad,
,hÜ steeds zaken van personen onder-
e'dde, steeds eerlijk en geheel onbaat-
'dig was. Daarbij moest men voortdurend
J e onbegrijpelijke werkkracht bewonderen,
l el als zijn veel omvattende en grondige
j tijd
Hij woonde zelfs op zijn hoogen
nog alle openbare zittingen bij,
',l;L'de van den Landdag naar den Rijksdag,
j Zat dan 's avonds van 8 tot 11 uren nog
p ':°fnmissiën voor gewichtige onderwerpen.
overal verscheen hij als leider, d. i. om
alle voorkomende zaken terstond het
-punt zijner partij aan te geven. Ondanks
j> bijziendheid bestudeerde hij alle aan-
l^ egenheden zoo degelijk, dat hij er uren
het woord over kon voeren en op
r,c' tegenwerpingen terstond het antwoord
N had-
°g in de laatste oogenbikken zijner ern-
§e ziekte was dan ook de rustelooze geest
'eol met deze onderwerpen bezig. Nadat
^terdag tegen middernacht geconstateerd
P as> dat ook de linkerlong was aangetast,
j^&on je patient weldra te ijlen. Hij wilde
s 61 haaldelijk spreken, maar kon slechts on-
'rionhangende woorden fluisterend uitspre-
k
j^H. Plotseling, nadat hij eenige tijd roer-
had gelegen, verhelderden zijne gelaats-
^ekken. Met luide, scherpe stem, die door
eg tot op tamelijk grooten afstand van zijne
stervenssponde, begon hij eene redevoering
te houden. Hij meende in den Rijksdag te
zijn en sprak ten gunste van de afschaffing der
Jezuïetenwet. Toen hij geëindigd had, kwam
hij, geheel uitgeput,tot bewustzijnhij ver-
eenigde zich duidelijk merkbaar met de ge
beden der stervenden, die de liefdezusters
en verdere aanwezigen aan zijne lijdens
sponde baden. Daarop viel de afgematte
lijder in eene kalme sluimering, uit welken
hij niet meer ontwaakte.
In het Pruisische Huis van afgevaardigden
zoowel als in den Rijksdag werd Zaterdag 11.
de heer Windthorst eerbiedig herdacht. In
eerstgenoemd staatslichaam zeide de voor
zitter Köller, dat het Huis door een buiten
gewoon groot en zwaar verlies was getroffen,
en verzocht hij den leden als een bewijs van
eere aan de nagedachtenis van den overledene
van hunne zitplaatsen op te staan. Inden
Rijksdag, waar weinig leden opgekomen wa
ren, herdacht Levetzkow, als voorzitter, Windt
horst. In warme woorden herinnerde hij aan
Windthorst's buitengemeene geest- en werk
kracht, en aan zijne groote gave om zich
persoonlijken invloed te verschaffen en invloed
van hem te doen uitgaan. sDaardoor werd
hij in de gansche wereld beroemd als een
politicus en parlementair van den eersten
rang. Zoodra hij het woord nam, luisterden
alle leden van den Rijksdag met de grootste
oplettendheid, en aan zijne opvatting nopens
de politieke vraagstukken werd ook buiten
den Rijksdag groot gewicht gehecht. In den
dagelijkschen omgang was hij zeer beminne
lijk. Noch aan de rechter- noch aan de lin
kerzijde van den Rijksdag is er bijna iemand
die zóó zeer gemist zal worden als deze
aKleine Excellentie" hij had een leven vol
moeite en arbeid van zijne jeugd at tot aan
de stervensure. Hij ruste in vrede." Ter
wijl de voorzitter sprak, waren de leden, ter
eere van den doode, van hunne zetels opge
staan.
In den loop van den voormiddag kwamen
Zaterdag bijna alle leden van het Centrum
in den Rijksdag en het Huis van afgevaar
digden hunne opwachting in de sterfkamer
maken. Het lijk werd Zondag-ochtend vroeg
tijdig naar de Hedwigskerk overgebracht, waar
het Zondag en Maandag tentoongesteld zou
zijn. Heden (Maandag) wordt daar de plech
tige lijkdienst gevierd door den vorst-bisschop
Kopp. Vervolgens wordt het stoffelijk over
schot naar Hannover overgebracht en waar
schijnlijk in de St. Maria-kerk bijgezet. Het
lijk lag in de sterfkamer op een eenvoudig
geel ledikant met een zwarten rozenkrans in
de gevouwen handen. De bedsprei was met
bloemen bestrooidaan het voeteneinde lag
een door de Keizerin gezonden krans van
violen. Aan het hoofdeinde was eene met
een wit kleed bedekte tafel geplaatst, waarop
een crucifix stond tusschen twee brandende
kaarsen. Zaterdag-middag werd door den
beeldhouwer Pohlmann een masker van het
lijk genomen. Vrijdag 11. was nog vanZ. H.
den Paus een vleienden brief met het groot
kruis der Gregorius-orde ontvangen.
Nog een ander sterfbed houdt thans het
oog der geheele wereld gevestigd. Prins
Jéröme Napoleon, de beruchte vrijdenker,
de aartsrevolutionair, die zich zijn geheele
leven als de bestrijder der gevestigde orde
van zaken, als de onverzoenlijke vijand der
Kerk heeft doen kennen, ligt op het ziekbed,
dat wellicht op dit oogenblik reeds zijn sterf
bed is geworden. In deze hachelijke omstan
digheden scheen de Prins aanvankelijk de
waarheid te zullen bevestigen van het be
kende spreekwoord »men sterft zoo men ge
leefd heeft." Hoewel dagen lang door de kar
dinalen Mermillod en Bonaparte zoowel als
door mgr. Puyol en mgr. Anzino in vereeni-
ging met velen zijner bloedverwanten alle
pogingen werden aangewend om den onge
lukkige met de Kerk te verzoenen, bleef hij
weigeren hare Genademiddelen te ontvangen.
Edoch op het laatst schijnt hij toch aan de
dringende roepstem der Kerk, die haren af-
gedwaalden zoon met zooveel liefde tot zich
riep, gehoor te hebben gegeven. Verschil
lende berichten melden althans, dat prins
Napoleon Vrijdagmiddag bij kardinaal Mer
millod zijne biecht heeft gesproken.
Eene particuliere dépêche, Zaterdag uit
Rome aan de Monde geseindbevestigt
deze heuglijke tijding. Zij luidt als volgt
j>Z. Em. kardinaal Mermillod is gisteren langen
tijd bij prins Napoleon gebleven en heeft al
uitgaande verklaard, dat hij reden had tevreden
te zijn. De Prins scheen zich te vereenigen
met de gebeden door den Kardinaal gestort
en de godsdienstige gevoelens, die hij uit
drukte. Daar de toestand van den Prins steeds
verergerde, heeft men hem het H. Oliesel
toegediend men zal hem aldus eene chris
telijke begrafenis kunnen bereiden dit wordt
vooral door het Quirinaal vurig gewenscht.
Prins Victor is in de kamer zijns vaders ge
komen, maar op een oogenblik dat deze bui
ten kennis lag. Het is onwaar, dat prinses
Clotilde verzocht heeft door den Paus in
audiëntie te worden ontvangen."
AMERIKA.
Uit New-Orleans wordt van 14 dezer ge
seind Heden-ochtend is er te Clay eene
meeting gehouden om le beraadslagen over
nieuwe schedjmsche courant
lek.vi a"'c"r8rec''t van (Ten inhoud dezer courant is ver
volgens de Wet van 28 Juni 1881 Stsblno. 124)
dj..