14e Jaarg. Dinsdag 17 Maart 1891. No. 3935. VERSCHIJN T DAG EI. IJ K S. ^gemeen overzicht. Bureau: Boterstraat, E 39. Prijs van dit ltlad: y°01' Schiedam per 3 maanden ƒ1.50 'anco per post door geheel Nederland 2.00 Zonderlijke Nommers0.05 Prijs der Advertentiën Van 16 regels0.60 Elk gewone regel meer»0.1O Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. 46 Maart '91. ho 6 ^evrees<le slag is gevallen Dr. Windt- t de uitnemende leider der Duitsche is '7ruiïlsPartij, de kloeke belijder der Kerk, en ,aterdag-ochtend ten 8 ure overleden, dus op ruim 80-jarigen leeftijd aan het dhoüekg Duitschland, dat hem als op de i 6n droeg, en aan de katholieke wereld, die n va m bewonderde, ontvallen. Nadat aan- en ,6 d eenige verbetering was ingetreden stel 6 ^00P herleefde, dat het krachtige ge- te ^Van den grijsaard het gevaar alsnog zou «en °Ven k°men> is de uitgeputte lijder voor nieuwen aanval der hevige ziekte be kken. Het sterf is merkwaardig, hoe bij dit treffend geval allen in Duitschland een zijn in dj d'genis omtrent den ridderlijken strijder Sch 'S ^eenSegaar1, Alle bladen zonder onder- e'd van richting betoonen om strijd hunne ri''dige deelneming en getuigen van dezen Sci ei'lijken strijder, dat hij behendig en erpzinnig, geslepen zelfs, als men wil, te strijden, maar steeds eerlijk. Richter in e Freisinnige Zeitung b. v. getuigt openlijk, tai ^'ndth°rst in zijne veeljarige parlemen- dat6 '00P^aan n0°it vijanden heeft gehad, ,hÜ steeds zaken van personen onder- e'dde, steeds eerlijk en geheel onbaat- 'dig was. Daarbij moest men voortdurend J e onbegrijpelijke werkkracht bewonderen, l el als zijn veel omvattende en grondige j tijd Hij woonde zelfs op zijn hoogen nog alle openbare zittingen bij, ',l;L'de van den Landdag naar den Rijksdag, j Zat dan 's avonds van 8 tot 11 uren nog p ':°fnmissiën voor gewichtige onderwerpen. overal verscheen hij als leider, d. i. om alle voorkomende zaken terstond het -punt zijner partij aan te geven. Ondanks j> bijziendheid bestudeerde hij alle aan- l^ egenheden zoo degelijk, dat hij er uren het woord over kon voeren en op r,c' tegenwerpingen terstond het antwoord N had- °g in de laatste oogenbikken zijner ern- §e ziekte was dan ook de rustelooze geest 'eol met deze onderwerpen bezig. Nadat ^terdag tegen middernacht geconstateerd P as> dat ook de linkerlong was aangetast, j^&on je patient weldra te ijlen. Hij wilde s 61 haaldelijk spreken, maar kon slechts on- 'rionhangende woorden fluisterend uitspre- k j^H. Plotseling, nadat hij eenige tijd roer- had gelegen, verhelderden zijne gelaats- ^ekken. Met luide, scherpe stem, die door eg tot op tamelijk grooten afstand van zijne stervenssponde, begon hij eene redevoering te houden. Hij meende in den Rijksdag te zijn en sprak ten gunste van de afschaffing der Jezuïetenwet. Toen hij geëindigd had, kwam hij, geheel uitgeput,tot bewustzijnhij ver- eenigde zich duidelijk merkbaar met de ge beden der stervenden, die de liefdezusters en verdere aanwezigen aan zijne lijdens sponde baden. Daarop viel de afgematte lijder in eene kalme sluimering, uit welken hij niet meer ontwaakte. In het Pruisische Huis van afgevaardigden zoowel als in den Rijksdag werd Zaterdag 11. de heer Windthorst eerbiedig herdacht. In eerstgenoemd staatslichaam zeide de voor zitter Köller, dat het Huis door een buiten gewoon groot en zwaar verlies was getroffen, en verzocht hij den leden als een bewijs van eere aan de nagedachtenis van den overledene van hunne zitplaatsen op te staan. Inden Rijksdag, waar weinig leden opgekomen wa ren, herdacht Levetzkow, als voorzitter, Windt horst. In warme woorden herinnerde hij aan Windthorst's buitengemeene geest- en werk kracht, en aan zijne groote gave om zich persoonlijken invloed te verschaffen en invloed van hem te doen uitgaan. sDaardoor werd hij in de gansche wereld beroemd als een politicus en parlementair van den eersten rang. Zoodra hij het woord nam, luisterden alle leden van den Rijksdag met de grootste oplettendheid, en aan zijne opvatting nopens de politieke vraagstukken werd ook buiten den Rijksdag groot gewicht gehecht. In den dagelijkschen omgang was hij zeer beminne lijk. Noch aan de rechter- noch aan de lin kerzijde van den Rijksdag is er bijna iemand die zóó zeer gemist zal worden als deze aKleine Excellentie" hij had een leven vol moeite en arbeid van zijne jeugd at tot aan de stervensure. Hij ruste in vrede." Ter wijl de voorzitter sprak, waren de leden, ter eere van den doode, van hunne zetels opge staan. In den loop van den voormiddag kwamen Zaterdag bijna alle leden van het Centrum in den Rijksdag en het Huis van afgevaar digden hunne opwachting in de sterfkamer maken. Het lijk werd Zondag-ochtend vroeg tijdig naar de Hedwigskerk overgebracht, waar het Zondag en Maandag tentoongesteld zou zijn. Heden (Maandag) wordt daar de plech tige lijkdienst gevierd door den vorst-bisschop Kopp. Vervolgens wordt het stoffelijk over schot naar Hannover overgebracht en waar schijnlijk in de St. Maria-kerk bijgezet. Het lijk lag in de sterfkamer op een eenvoudig geel ledikant met een zwarten rozenkrans in de gevouwen handen. De bedsprei was met bloemen bestrooidaan het voeteneinde lag een door de Keizerin gezonden krans van violen. Aan het hoofdeinde was eene met een wit kleed bedekte tafel geplaatst, waarop een crucifix stond tusschen twee brandende kaarsen. Zaterdag-middag werd door den beeldhouwer Pohlmann een masker van het lijk genomen. Vrijdag 11. was nog vanZ. H. den Paus een vleienden brief met het groot kruis der Gregorius-orde ontvangen. Nog een ander sterfbed houdt thans het oog der geheele wereld gevestigd. Prins Jéröme Napoleon, de beruchte vrijdenker, de aartsrevolutionair, die zich zijn geheele leven als de bestrijder der gevestigde orde van zaken, als de onverzoenlijke vijand der Kerk heeft doen kennen, ligt op het ziekbed, dat wellicht op dit oogenblik reeds zijn sterf bed is geworden. In deze hachelijke omstan digheden scheen de Prins aanvankelijk de waarheid te zullen bevestigen van het be kende spreekwoord »men sterft zoo men ge leefd heeft." Hoewel dagen lang door de kar dinalen Mermillod en Bonaparte zoowel als door mgr. Puyol en mgr. Anzino in vereeni- ging met velen zijner bloedverwanten alle pogingen werden aangewend om den onge lukkige met de Kerk te verzoenen, bleef hij weigeren hare Genademiddelen te ontvangen. Edoch op het laatst schijnt hij toch aan de dringende roepstem der Kerk, die haren af- gedwaalden zoon met zooveel liefde tot zich riep, gehoor te hebben gegeven. Verschil lende berichten melden althans, dat prins Napoleon Vrijdagmiddag bij kardinaal Mer millod zijne biecht heeft gesproken. Eene particuliere dépêche, Zaterdag uit Rome aan de Monde geseindbevestigt deze heuglijke tijding. Zij luidt als volgt j>Z. Em. kardinaal Mermillod is gisteren langen tijd bij prins Napoleon gebleven en heeft al uitgaande verklaard, dat hij reden had tevreden te zijn. De Prins scheen zich te vereenigen met de gebeden door den Kardinaal gestort en de godsdienstige gevoelens, die hij uit drukte. Daar de toestand van den Prins steeds verergerde, heeft men hem het H. Oliesel toegediend men zal hem aldus eene chris telijke begrafenis kunnen bereiden dit wordt vooral door het Quirinaal vurig gewenscht. Prins Victor is in de kamer zijns vaders ge komen, maar op een oogenblik dat deze bui ten kennis lag. Het is onwaar, dat prinses Clotilde verzocht heeft door den Paus in audiëntie te worden ontvangen." AMERIKA. Uit New-Orleans wordt van 14 dezer ge seind Heden-ochtend is er te Clay eene meeting gehouden om le beraadslagen over nieuwe schedjmsche courant lek.vi a"'c"r8rec''t van (Ten inhoud dezer courant is ver volgens de Wet van 28 Juni 1881 Stsblno. 124) dj..

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1891 | | pagina 1