OBVltlMQlDO. ELISE •al 111 Ja- Nederlander; een wensch die ons niet belet te hopen, dat het leven van de om hare vorstelijke milddadigheid zoo terecht geliefde prinses Sophie nog met vele heilvolle jaren zal verlengd worden. In het Duitsche scheepvaartblad de Rhe- nania lezen wij nog het volgende omtrent onze haven »Naast Antwerpen en Roterdam draagt in den laatstcn tijd Schiedam kenteekens van voortuitgang, althans den tjeleg, als Rijn zeehaven voorwaarts te komenvoorname lijk voor het verkeer met Zuid-Duitschland kan het niet te vermaden voordeel bieden. Het ligt c. a. een uur korter aan de Noord zee en de zeeschepen kunnen te Schiedam reeds lang aan het lossen zijri, voordat zij te Rotterdam hare ligplaatsen bereikt heb ben bovendien zijn de vaar waterdiepten te Schiedam dezelfde als naar Rotterdam en (blijkt?) het ijsgevaar minstens even min te wezen, terwijl tevens in Schiedam een aan zienlijk aantal, voor lichters uitstekend ge legen, pakhuizen beschikbaar zijn. Hierbij komt, dat te Schiedam het havengeld van zeeschepen geheven wordt volgens het door deze feitelijke geloste of ingenomen hoeveel heid goederen, terwijl in Rotterdam, Amster dam en andere havens de havenrechten ge heven worden volgens de tonnenmaat der zeeschepen. Rijnschepen met transito-zendin gen hebben in tegenstelling van Rotterdam op de ree van Schiedam geheel geen haven geld te betalen en zijn voornamelijk ten op zichte van granen de kosten van overlading aanmerkelijk goedkooper. Hierbij komt, dat te Schiedam altijd een voldoend aantal ledige kolenschepen tot vervoer van voor den Rijn bestemde goederen beschikbaar is, die mees tendeels in Rotterdam lading innemen, zoodat <le Rijnvrachten van Schiedam met die van Rotterdam gelijkstaan. Uit een en ander laat zich het vooruitzicht wel opmaken, dat Schiedam als haven een gulden toekomst te gemoet gaat." De verdeeling van de miliciens der lich ting van 1891 over de verschillende wapens is als volgt8160 voor het reg. gren. en jagers en de overige regimenten infanterie, 375 voor de regimenten huzaren, 2270 voor 36) VII. Tante Kaat. Tante Kaat's uiterlijk was juist wel niet Innemend, maar zij was toch wat men noemt, nog een knap vrouwtje. Zij was niet groot haar klein lichaam was misschien wel wat te hoekighare schouders liepen uit in twee spitse punten, die zij beproefde eene zekere rondheid te geven door de opgeplooide poffen, waarmede zij hare mouwen versierde. Overi gens was hare kleeding immer stemmig en •eenvoudig, en verried de zorg die zij be steedde, om helder en rein steeds voor den •dag te komen. Een zwart met een enkel rood bloempje versierd kapseltje, stond goed •op haar gitzwart ordelijk gevlochten hoofd haar. De witte tint van haar gelaat had iets glimmends, en vooral hare kleine ronde kin blonk van natuur, alsof zij deze dagelijks zorgvuldig poetste. Zoo ook was het met haar goedgevormd voorhoofd, dat hel wit van kleur altijd glom, alsof het met zalf was ingewreven geworden. Hare kleine spitse neus was in overeenstemming met de scherpe hoeken van haren kleinen mond, dien zij immer dicht gesloten hield met hare dunne lippen. Hare oogopslag was levendig en drukte de belangstelling uit, die zij in haar hart koes terde voor alles, wat haar kon aangaan. Hij •die een blik had kunnen werpen in dat hart, de artillerie, waarvan 675 voor de veld.-art. 70 voor de rijdende art., 1360 voor de ves ting-art., 95 voor de pontonniers en 70 voor de torpedisten voorts 195 voor het korps genietroepen. Uit den staat, aanduidende de verdeeling over de korpsen van de miliciens uit de ver schillende provinciën, blijkt ten duidelijkste dat er krachtiger dan tot dusverre gestreefd is naar localiseering der militie. N.R.Ct Naar wij vernemen, is de gezondheidstoe stand van den heer mr. B. M. Bahlmann die in zijn woonplaats Rotterdam is terugge keerd zooveel verbeterd, dat hij weder de zittingen der Kamer zal bijwonen. Hij zal echter om redenen van gezondheid, welke hem elke emotie verbieden, niet deelnemen aan de debatten. (T.) Omtrent de aankomst der beide Koningin nen te Gersau (Zwitserland) wordt van daar aan het R. N. nog het volgende ge seind De Nederlandsche consul uit Zurich be groette Hare Majesteiten voor het hotel. Het hotel Miiller was smaakvol met bloemen en groen versierd. Alle dorpelingen waren saam- gestroomd. De hooge reizigsters hadden een goede reis gehad, en gaven geen blijk van eenige vermoeidheid; zij begaven zich direct naar hare vertrekken. Te Brunnen stegen de hooge gasten uit den extra-trein en reden in een gala-rijtuig en zes rijtuigen voor het gevolg, hierheen, over de Axenstrasze. De eerste aanblik op het meer dien de Vorstin nen genoten, was niet zonnig de lucht is bewolkt en het weder regenachtig O c1 Door de directie der Nederlandsche-Ame- rikaansche Stoomvaart-Maatschappij is thans ook besloten, het tarief der tweede klasse op haar stoomschepen van Amsterdam Rot terdam naar New-York met f 10 te verhoogen en te brengen van t 80 op f 90 per persoon. Het bespreken van plaatsen zal voortaan zijn voor tweede klasse f25 en voor derde klas se of tusschendeks f 20 per persoon, beiden in mindering van den passageprijs. zou zich verbaasd hebben, dat onder zulk een schijnbaar zedig en eenvoudig uiterlijk een eigen liefde en hoogmoed huisden, die haar alles deed verachten, wat voor haar belang niet dienstig kon wezen. Tante Kaat, zoo hebben wij haar totnu- toe genoemdJuffrouw Kaat, zoo noemde zij bij voorkeur ook zich-zelveen de buurt, waar zij woonde, kende haar onder geen anderen naam. Welk belang kunnen wij dan hebben als verhaler, om u haren naam, of dien van haren reeds lang overledenen man te noemen. In haar huwelijk was zij niet gelukkig geweest. Zij treurde niet lang, toen na drie jaren van een oneenig leven, de dood haar vrijmaakte van eenen man, in wien zij zich vergist had. Zoo weinig liefde koesterde zij voor hem in haar zelfzuchtig hart, dat zij al spoedig met zijne gedachtenis ook den naam van haren man prijsgaf en om buiten alle wettelijke moeilijkheden te blijven, èn den naam van haren man èn haren eigen naam vaarwel zeide, en zich Kaat van Helmond noemen ging, naar de stad, waar zij uit ellendige ouders geboren was. Zij was nu in haar zestigste jaar en woonde sinds een tiental jaren op het erf van den Overtoom, waar wij haar nu ont moeten. Niet altijd was zij de juffrouw van Hel mond geweest, voor wie zij zich nu uitgaf. In haren staat van weduwe had zij in het hartje van de volkrijke stad haar dagelijksch brood verdiend met uit schoonmaken te gaan en voor dienstboden thuis te wasschen. Zij had het in die jaren niet breed gehad, en dikwijls moeielijke weken doorworsteld, vooral Dez er dagen werden eenige drankv®r pers te Goes, die tevens gecombinee* drijf uitoefenen, geverbaliseerd omdat ,ej hunne winkels voorhanden hadden ^*^0 met sterken drank, waarvan de s (stop) met de hand kon worden vel,^^|,ijV' zonder de hulp van eenig werktuig' kurkentrekker. De politie aan de Kaasmarkt te g>, dam deed Zaterdag-avond een goeae Een Duitscher bevond zich in een j ge(i aan de Nieuwehaven en gaf in bct9'1^ (jie gulden. De kasteleines merkte op, 1 gulden valsch was en weigerde het stuk aan te nemen. Een juist voorbijs' (jen agent van politie werd ingeroepen, ''^cli'1 Duitscher naar het politiebureau ove' Aanvankelijk hield hij staande niet te ^^vftrti) hoe hij in het bezit van dat muntstuk ^e\ doch toen bij visitatie bleek, dat hij valsch geld, als guldens en andere m" ken van verschillende waarde, bezat, de hij dat hij de vervaardiger was. z;jn0 De politie begaf zich daarop naiU gtöld® woning aan de Vredenoordkade, en eene huiszoeking in. Verschillende *ve gen, zooals stempels, lepels, afdrukk< "^iJ(1f tot vervaardigen van Nederlandsche specie, werden gevonden, alsmede git stukken nagemaakt zilvergeld. Eeu der werd in beslag genomen. Bij 0111 v®r' js gebleken, dat bedoelde persoon ju' vaardiger zou zijn van het valsche £e^-j IS in den laatsten tijd in omloop was- reeds naar de gevangenis overgebi'aC Aan de uitnoodiging om deel te s-' aan de provinciale meeting op 3 d voor een normalen arbeidsdag, werkliedenvereeniging Arnhem beslo pc gevolg te geven. De motie waarop sluit rustte, was gegrond op de v0° overwegingw »De werkmansvereeniging Arwu ie oordeel, dat het gehoor verleeneu jgji# ontvangen uitnoodiging niet in "et ed' van den werkman kan worden geaC^JJJif.d Deze motie werd met algemeene s aangenomen. toen haar eenig kind nog een aan^0el jongen was, die niets verdiende en f kleeding en vooral ook aan eten k volgende jaren was, haar toestand e^et verbeterd, toen haar zoon begon weekgeld te verdienen. Maar voo> g laatste tien jaren had haar staat l0o^ heele verandering ondergaan, toen r'aa(i haar verbood langer uit werken te a te wasschen, en haar in staat lveI-t°c' rentenierende vrouw zich op den te vestigen. Zij begreep wel niet ^g(Jf waarom haar zoon ophield om had .n wereld als zijne moeder te besch°'^„gcl1® haar gelastte, om hem voor de als neef te beschouwenmaar zf) gtaM, °te zich in, want hij stelde haar i° zonder zorg gemakkelijk en in vvezCei', leven; en zij vertrouwde hem te ^gla' niet overtuigd te zijn, dat ben ^.xat l° met aldus te handelen, er mede zijn. jg ]an£ .0 Tante Kaat is gewoon des aV°"' l te blijven; niet dat zij het op de' a druk heeft, en dat zij de ur^"ren Jak' laten avond noodig heeft, om ha lijkschen arbeid goed ten uitveeg ee(1iï>ag gen. Maar zij heeft zich dit r' jieeft gewoon gemaakt, en gewoonhj 3IV klok reeds lang middernacht ge^' ^aI-e to rens zij er aan denken gaat, om ^.gidt te nemen. Gewoonlijk naait o ^eerlij want zij vindt het een van de ^gvV;jze gevolgen harer tegenwoordige leVR'ta RU'1" nu eens een knap linnenkastje onderhouden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1891 | | pagina 2